Zondag 11 november fiets ik op mijn gemak naar het centrum. Vandaag wil ik de kraton bezoeken, omdat er ook muziek en dans is tussen elf en twaalf uur.

Bij de alun-alun is het druk. Er zijn vele verkoopkraampjes en eetstalletjes. Bovendien staat er een rits bussen. Ik ga naar het tweede deel van de kraton, want daar wordt gedanst, en daar is bovendien het meest te zien. Bij de ingang staan twee best lelijke zilverkleurige dwarapala' s naast de poort. Op de binnenplaats daarachter zijn twee grote pendopo's. Bij de rechter speelt een gamelanorkest en wordt gedanst. Aanvankelijk is het erg druk, maar al gauw wordt dat minder en vind ik een plaatsje vooraan en op een stoel.

De eerste dans wordt uitgevoerd door twee mannen in prachtige kleding. Sierlijk, langzaam, beheerst; eerst uit elkaar en dan langzamerhand naar elkaar toe. Spel van vingers en zelfs tenen is belangrijk. Dicht bij elkaar grijpen ze wel uiteindelijk naar een kris en raken in een gestileerd gevecht met elkaar, waarbij één uiteindelijk het onderspit delft. Na de dans knielen ze aan de zijkant en bedanken het orkest en god mag weten wie geknield en met de handen tegen elkaar.

De tweede dans wordt door één danser uitgevoerd. Ook weer heel rustig, zelfs uitgesproken langzaam en beheerst. Mooi om te zien, maar onbegrijpelijk.

Tenslotte komen er twee vrouwelijke dansers. Ook weer eerst ver uit, elkaar, daarna steeds dichter, om elkaar heen draaiend, trippelend, tenslotte ook hier met krissen en zelfs eensoort lansen in een sierlijk gevecht.

Ik heb er een film van geplaatst voor de liefhebbers.

Daarna ga ik op mijn gemak de rest van de kraton bekijken. Ik ben hier al meerdere malen geweest, maar het is toch altijd weer interessant. Af en toe komt er een stoot scholieren uit een bus, maar die zijn vervolgens ook weer snel verderop. Er moeten natuurlijk wel foto's af en toe samen met hen gemaakt worden; en een groepje vraagt verlegen om een interview. Alles wat ik zeg is goed, maar ik twijfel of ze het ook echt begrijpen.

Via opnieuw een poort kom je op de grote centrale binnenplaats, waar je meteen voor de vrolijk gekleurde Nederlandse kiosk staat, versierd met glas-in-lood versieringen aan de bovenkant, met afbeeldingen van instrumenten.

Daartegenover, rechts, bevindt zich het woonpaleis van de huidige sultan, kitscherig versierd, en met wel hele lelijke leeuwen ervoor.

Daarnaast staat de grote open Bangsal Kencono troonzaal, met prachtig versierde houten pilaren, en daarnaast de eetzaal met ervoor een hekwerk met het vrolijke monogram met het een lachende kop, en twee naga's met lange lijven aan de zijkanten ervan.

Aan de andere lange kant van het plein is een wit gebouw, met een poort in het midden, dat leidt naar verschillende kleinere binnenplaatsen, allemaal schilderachtig, met gebouwen er omheen, en op één weer een pendopo met daarin gamelan-instrumenten. In de gebouwen om de binnenplaatsen heen zijn schilderijen, foto,s en allerlei (meestal niet al te mooie) geschenken en bezittingen van vorige sultans te zien.

Helemaal achteraan is er hier het vrij nieuwe museum, dat aan de vorige sultan Hamangku Buwono X is gewijd, met o.a. foto's van zijn opleiding in Nederland, de jeugd, allerlei persoonlijke bezittingen. Ook het bureau waaraan hij werkte en tafels en stoelen.

Achter in het complex is er dan nog een poort met aan de binnen zijde grote groene en aan de buitenkant rode draken.

Overal lopen de bedienden rond, met mooie sarongs, hoofdbedekkingen en natuurlijk de kris achter in de sarong. Tegen sluitingstijd (twee uur) is er bijna niemand meer en kun je echt genieten van de ruimte en de stilte.

Hierna fiets ik naar de Maliobotomall om wat te eten. En wie komen daar voorbij? Els en Julian. We drinken samen wat. Daarna fiets ik terug.

's Avonds eet ik weer in de buurt, bij de Italiaan: Heerlijke paddenstoelensoep; daarna spaghetti bolognese. Altijd gezellig druk ook hier en veel te gluren;)