Donderdag 13 december moet ik afscheid nemen van mijn geliefde Yogya. Ik ben al vrij vroeg wakker, alhoewel ik pas om acht uur met de taxi weg moet. Van Sela krijg ik om goed half acht een extra goed ontbijt met naast de omelet en fruit ook Spaanse worst, en salade. Om acht uur staat de taxi weer keurig klaar en neem ik afscheid van Sela en Tigalima. Heerlijk was het hier!

Naar het vliegveld is het maar een goede tien minuten. In kan vlot inchecken. De koffer is weliswaar ruim twee kilo te zwaar, maar dat is geen punt. Daarnaast heb ik mijn (ongeveer 13 kg zware) rugzak en mijn fototas.

Ook deze keer is het vliegtuig van Lion Air wat te laat. Met een vertraging van ongeveer een half uur vliegen we rond tien uur naar Jakarta; opnieuw heel rustig en comfortabel.

In Jakarta wacht ik op mijn bagage, en loop ik het stationsgebouw uit. Natuurlijk staan de taxichauffeurs daar weer al klaar. Een wat rustiger man wil me wel voor 150.000 roepia brengen. Dat lijkt me redelijk (dat is ongeveer 13 euro).

De weg naar het centrum van Jakarta, waar ik een hotel geboekt heb, is goed en breed, maar ook steeds drukker. We staan steeds vaker in de file. Je kijkt op hoge moderne wolkenkrabbers, met daaronder nog steeds de echte rommelige krottenwijken. Wat dat betreft is er sinds mijn vorige bezoek (al in 1978!) eigenlijk niets veranderd.

Rond één uur in de middag sta ik bij het nieuwe Tune Hotel. Het inchecken duurt nogal een tijd, omdat ze de gegevens niet goed kunnen vinden. Daarna ga ik naar mijn kleine, maar schone, en heel gerieflijke kamer op de zesde verdieping.

Ik fris me wat op en probeer me te oriënteren. Even later ga ik op pad, te voet naar de Chinese wijk, Glodok. Opvallend onderweg zijn ook hier de mooie hoge gebouwen. Kenmerkend is, dat bovenop steeds een soort grote villa gebouwd wordt.

Na de weg waar mijn hotel ook aan ligt, ga ik verder langs een kanaal, dat aan beide kanten omgeven is door bomen, en waar drukke wegen langs lopen. Op zich zou dat mooi kunnen zijn, maar het kanaal ligt vol troep en viezigheid.

Weer wat verder kom ik bij Museum Asip Nasional: Dat was een groot huis van een gouverneur-generaal van de VOC, Reinier de Klerk, die dat in 1777 liet bouwen. Later werd het nationaal archief. Er is een mooie tuin voor en achter; het huis is groot en heeft mooie versieringen met houtsnijwerk boven de deuren. Aan de zijkanten achter het huis zijn de vroegere gasten en slavenverblijven.

Daarna beland ik echt in de Chinese wijk, Glodok. Via kleine smalle straatjes, met vaak armoedige huisjes en winkeltjes en open riolen aan de zijkanten loop ik verder. De mensen zijn vriendelijk, hangen vaak rond. Het ziet er allemaal niet vrolijk uit….

Uiteindelijk kom ik bij de Chinese tempels. Op het terrein voor de tempels zitten rijen bedelaars. Eerst kom ik bij drie wat nieuwere tempels: Een clantempel, een tempel voor de god van de onderwereld, en een tempel voor de god van de welvaart. Maar het echte gebeuren vindt verderop plaats: Bij de Yin de Yuantempel. Hier is het echt druk. Binnen branden enorme rode kaarsen, en ook series kleinere. Mensen steken daar bundels met wierookstokken en olielampjes aan, en gaan op verschillende plaatsen bidden. De rook stijgt op in de tempel en op de binnenplaats. De mensen hebben tranende ogen, en doen soms een duikbril o.i.d. op om er niet te veel last van te hebben. Ze bidden voor de altaren; leggen offers neer; bewegen de wierookstokken heen en weer; gooien blokjes op de grond, die ze iets over hun toekomst voorspellen; pakken stapels blaadjes, kijken er in en verbranden die weer in ovens buiten. Ook laat soms iemand vogeltjes vrij uit een krat (die vervolgens weer door jongetjes gevangen worden en aan de volgende "klant" worden aangeboden.

Achter de tempel is ook nog de Fatimakerk, maar dan wel in een flink Chinees huis, dat eigenlijk niet aan een kerk doet denken.

Vervolgens ben ik het spoor even bijster, maar ineens sta ik bij een ojek ( een motor, die als taxi dienst doet) en laat ik me zo naar het hotel terugbrengen. Wat later op de avond eet ik in een aardig schoon en koel restaurantje vlakbij, met gezellig veel mensen: Bangli Kopitian.