We hebben nog niet genoeg van vulkanische activiteiten. In de buurt is ook nog Waimangu Volcanic Valley. En het weer is beter, wat willen we nog meer. Koffie! Deze is, hebben we ontdekt, hier heel wat beter dan in Australië. We kopen een kaartje en gaan onder het genot van een "long black" en cappuccino de in het Nederlands geleverde uitleg lezen. De bedoeling is om naar beneden te lopen en terug te gaan met de bus. Wanneer we klaar zijn met lezen, begint het net te regenen. Geen punt, hier hebben ze prima paraplu's te leen. Ideaal ook als wandelstok op al die steile paadjes en trappetjes. We zijn er klaar voor.
En het is indrukwekkend. Via sissende, borrelende meertjes en naar zwavel stinkende poeltjes. Lopen we van het ene bordje met uitleg naar de andere. Borrelende meertjes, cascades van afzettingen in diverse kleuren, borrelende en spuitende geisers. De geiser is niet zo hoog, nog geen meter, maar toch leuk. Op een bordje de uitleg over de specifieke beplanting, in 1886 volkomen verdwenen tijdens een uitbarsting en helemaal in kaart gebracht hoe het langzaam terug kwam. Uitleg over de verschillende aardlagen en afzettingen van verschillende erupties met vulkanisch as en dat tijdens een zonnetje, helemaal fijn.
De wandeling eindigt aan een meer, een beschermd vogelgebied. Tientallen zwanen, zwarte aan deze kant van de wereld, dobberen rond. Met een enkel zwanenkind, lief maar lelijk. We zijn op tijd voor de bus terug.
Hetty