Het bleek achteraf toch een hele leuke camping te zijn, met zeer aardige mensen. Deze camping had "free eggs", van eigen legbatterij geredde kippen. Dus het ontbijt was voedzaam. We hebben een lange dag in de auto voor de boeg. Onderweg zien we gele en groene velden. Het is droog, aan de gele velden te zien. En op de groene staan immens lange apparaten water te sproeien. Langs de velden staan vaak geschoren windsingels, meestal van naaldbomen. Het landschap wordt plat en wijd. Geen heuvel meer te zien. We rijden door stadjes heen, zoals overal hier, bestaan die uit gebouwen van één verdieping. Ik heb nog niet veel hoge gebouwen hier gezien. Het doet me altijd aan wild west films denken.
Ik zie ook weer de grote blauwe bloemen, Afrikaanse lelie ofwel Agapanthus. We zijn duidelijk weer in de bewoonde wereld. We gaan menig rivier over, tweebaans hier. De "uiterwaarden", volgens mij kun je ze daar mee vergelijken, worden niet door dijken omzoomd. Dus het water kan alle kanten op, en meandert van de ene kant naar de andere kant, stenen en gruis achterlatend. Het is bewolkt en waait hard, geen fijn weer om lang langs de kant van de weg te lunchen. Dus we houden de stops kort. Aan het eind van de dag, voorbij Christchurch, zien we weer heuvels. En wanneer we de kust naderen gaan we de heuvels weer in, een smalle weg zigzaggend omhoog. En vlak voor Kaikoura zien we de zee, geen strand hier. De strook tussen de heuvels is smal, met weg, treinrails en strook kust waar vaak rijen caravans naast de zee staan. We besluiten hier de nacht door te brengen. Maar waar is "The Office" om ons in te schrijven?