Vandaag gaan we op zoek naar god, ofwel; "Tane Mahuta, God of the Forest". Het weer is lekker, beetje regen af en toe. Daardoor is het hier allemaal mooi groen. Het landschap is prachtig heuvelachtig, grasland met koeien en schapen en huizen met bloemrijke tuinen vol rozen. Je waant je in Engeland. Rozen heb ik in Australië niet gezien. Ook de bermen zien er herkenbaar uit, met klaver, weegbree en grassen die ook bij ons staan. Maar dan zie ik weer ineens palmen, boomvarens en bomen van het regenwoud, die je doen beseffen dat het hier toch echt aan de andere kant van de wereld is.
Het museum van gisteren zet je wel aan het denken. Het landschap is wel prachtig, maar stel je voor, hier heeft een groot woud gestaan met ontelbare bomen van duizend jaar en meer. Om een idee te krijgen hoe het pakweg 150 jaar geleden eruit heeft gezien, gaan we een wandeling maken door een kauri bos. Het is een uitgezette route, waar we niet van af mogen wijken omdat de kauri gevoelige wortels heeft. Voor we het gebied ingaan, moeten we onze schoenen schoonmaken en bespuiten met een middel tegen schimmels. Het is een hele mooie route en af en toe staat er een immense kauriboom met een stam die een omtrek kan hebben van een paar meter. Daarboven zit dan een kroon die heel vreemd is. Geen brede volle bos, nee een paar dikke takken stijf omhoog die veel licht doorlaten. De onderbegroeiing is divers, met ontelbare verschillende soorten bomen, struiken, boomvarens, palmen en varens. Nog maar niet de klimmers en epifyten te noemen. Tjonge, je blijft kijken naar al die planten die zich her en der vastklampen aan elkaar. De kauri laat zijn schors regelmatig los, zodat er onder aan de stam een hele heuvel ligt. Hij zou dit doen om epifyten geen kans te geven en inderdaad zijn de meeste stammen kaal. Maar in de kruin van de boom komt van alles en nog wat voor. In dit gebied komt ook de kiwi voor. We worden regelmatig gewaarschuwd, pas op voor de kiwi en honden doden kiwi's. Maar nee, geen kiwi te zien.
We rijden een heel eind over een unsealed road door een prachtige omgeving, om een doorsteekje te maken, naar "God". Maar dan zijn we toch aanbeland bij zo te zien dé toeristische attractie hier; Tane Mahuta ofwel "God of the Forest". En inderdaad; wauw, wat een gigantische boom. Stel je eens voor, kilometers van dit woud. Dat moet vroeger heel indrukwekkend geweest zijn.
We rijden verder met heel andere ogen. Wagens vol met hout komen we tegen en leeg gekapte hellingen. Het is hier toch wel een beetje, tja kaal.
Hetty