Profile
Blog
Photos
Videos
We zijn het nieuwe jaar slapend ingegaan, met roffelende regen op het dak van de bed-auto. Er was hier niet veel te beleven. Een enkele back-packer met een champagnefles in de verlaten keuken annex eetkamer. Maar de lucht is helder, wanneer we opstaan en onze "free breakfast" gaan nuttigen. Dit backpacker hostel had een bord buiten met: free wifi, free popcorn, free soup, free international call, free breakfast.
Na een "eenvoudige maar voedzame maaltijd", gaan we onderweg, we willen voor 12 uur terug zijn om iedereen in Holland een gelukkig nieuwjaar te wensen. Het is zonnig en ideaal weer voor een wandeling naar een gletsjer als we vertrekken.
Het zou verplicht moeten zijn voor elke geologiestudent om hier naar toe te gaan. Je ziet alle processen voor je, de erosie en de opbouw. Een brede delta, waar de rivier al meanderend dan weer hier en dan weer daar zijn grijze materiaal neerlegt en de berg die afslijt. Geen mooi helder water hier. Nee, een bruisende kolkende grijzige watermassa. Alle bruggen hier en dat zijn er heel wat, zijn smal. Er kan maar één richting tegelijk rijden. En deze brug die we overgaan is wel heel lang. Gelukkig zijn er een paar plekjes waar je elkaar kunt passeren, anders had Theo zijn achteruitrijd kunsten kunnen vertonen. De weg naar de gletsjer voert door gematigd regenwoud. Hier in Nieuw Zeeland is alles heel goed georganiseerd. Gratis toiletten, prima parkeerplaats, bordjes met wat wel en niet te doen en prima verzorgde routes. Zo ook die naar de voet van de Franz Josef gletsjer. De waarschuwingsbordjes met: pas op voor vallend gesteente, pas op voor vallend ijs, pas op voor snel opkomend water en houdt je kinderen bij je in gevaarlijk gebied, nemen we met een korreltje ijs, eh zout. Vooral wanneer we mensen met slippertjes en wandelwagen zien. De wandeling is goed te doen, maar ik ben toch blij dat ik mijn wandelschoenen aan heb. Ik vrees dat degene met de wandelwagen iets te optimistisch is. Een gletsjer is indrukwekkend, het blauwe ijs, het kolkende bruisende water, de gigantische blokken her en der. Aan het eind van de wandeling, komen we bij nog een restje van de gletsjer, een grote berg ijs bedekt met met stenen. We gaan de zelfde weg weer terug naar ons backpackers hostel. Kunnen we om 12 uur Skypen en bellen om gelukkig nieuwjaar te wensen. Gratis bellen komt nu goed uit.
De tweede gletsjer van vandaag heet "Fox Glacier". Op weg ernaar toe maken we nog twee stops. De eerste om een kerkje te bezoeken. Het is een eenvoudig houten gebouw. De toren heeft kantelen, alsof het een kasteeltje is. Wanneer je zit kijk je uit over de rivier, want achter het altaar zijn grote ramen. De tweede stop is bij een warme bron die langs de kant van de weg zit. Maar dan zijn we toch echt bij de tweede gletsjer van vandaag. Deze gaan we van boven bekijken. Een heel wat spannender route zal blijken. Al gauw gaat het op en neer en komen we water tegen en moeten de schoenen uit om naar binnen gutsen te voorkomen. Bij de tweede waterovergang geef ik het op. Het is niet alleen ongelijk met grote blokken en best diep, maar ook nog zeer snel stromend. Bovendien zie ik de gletsjer al. Theo gaat nog even wat verder, maar dan heeft hij ook het uiterste punt bereikt en kijkt van bovenaf op het uiteinde van de gletsjer. Eenmaal terug bij de auto maken we nog een wandelingetje naar een punt dat een prachtig uitzicht geeft op het hele dal met aan het einde de gletsjer. We gaan op weg naar Haast, maar doen het rustig aan.
- comments
Roosmarijn van Es wouw mooie foto
Hans Gijsen Mooi verhaal, pracht foto
Annemie van Doren Ha Hetty, wat een prachtig geschreven verhaal van dit avontuur, kon me er als beelddenkertje helemaal in inleven en beleefde het daardoor ook een beetje mee, aparte ervaring trouwens dat meebeleven en dan ook voelen er te zijn en door jouw verhaalbril mee te kijken op deze prachtige plekken, dankjewel!! Heel apart trouwens een warme bron en een gletsjer redelijk dicht bij elkaar i.d. buurt, de natuur verrast toch voortdurend. Heerlijke humor in je verhaal, genieten joh. Ik vroeg me met "Oud en Nieuw" al af hoe jullie het op dat moment aan het beleven waren, was supernieuwsgierig, vandaag lees ik het antwoord daarop. Wat fijn dat er tegenwoordig skype is, zodat je je lieve kindjes minder mist dan zonder skype. Als het goed is zitten jullie nu ik dit schrijf in de Filipijnen. Bijzonder dat ik nu jullie op reis zijn, ik de berichten en documentaires, weerberichten, v.d. landen waar jullie op dat moment zijn, heel anders beleef. Wat een overgang zal het zijn, van de cultuur en natuur, van Nieuw Zeeland naar de Filipijnen. Razend benieuwd weer naar jullie verhalen vanuit dat land. Veel liefs, Annemie. (weet niet of jullie dit verhaal nog lezen, want het is natuurllijk al van een aantal dagen geleden, dat jullie dit schreven.