We rijden binnendoor richting Queenstown. Bergen, schapen, we gaan door het skiresort Cardrona, waar het hele hek vol bh's hangt. Gezellige après ski hier, denk ik. Door de vallei en dan een enorme klim. Bovenop hebben we zicht op Queenstown en Lake Wakatipu. Wat een hoogte, en al die haarspeldbochten. Ik hou regelmatig mijn adem in. Dan gaat er een lichtje branden, van de auto. De olie moet vervangen worden. Vreemd, hij heeft net een beurt gehad. Wat is er nu weer aan de hand. Peter belt maar weer eens met zijn vriendin van Spaceships. De wegenwacht is onderweg. Anderhalf uur later is hij ter plaatse. Deze auto is echt te oud om nog verhuurd te worden en zeker tegen deze bedragen. Voor dit geld hadden we ook elke nacht in hotels kunnen slapen. De man van de wegenwacht gaat op zoek naar een computeraansluiting om af te lezen wanneer de olie ververst is. Noemde hij ons spaceship in eerst instantie nog netjes 'a well used car'. Werd het nu toch al a very old car, want deze was nog van voor de tijd van de computeraansluitingen. Het blijkt een menselijke fout. De olie was wel ververst. Het knopje was alleen niet gereset. Fijn.
We kunnen weer door. Queenstown in. Erg leuk, maar gigantisch druk met verkeer en mensen. Queenstown, ookwel 'the adrenalin or adventure capital of the world' genoemd toen, nadat Sir Henry Wigley hier in 1947 een commercieel skigebied opende en Sir Bill Hamilton hier the jet boat technology uitvond, AJ Hackett en Henry Van Asch hier in 1988 's werelds eerste bungy startten. Het is ook een vakantieweekend van de Kiwi's zelf. Dus druk, druk, druk. Peter duikt even een parkeerplaats in waar we eigenlijk niet mogen staan. Er tikt een man op ons raam. Hij blijkt ons kaartjes te willen geven voor de kabelbaan. Die heeft hij gekregen ter vervanging van de kaartjes die hij gekocht had, toen het te hard waaide. Maar hij kan er zelf geen gebruik van maken (eerder naar huis, zieke moeder, heel verhaal). Wat moeten we daar nu mee aan?
Als we op onze wikicamp-app hebben gezien hoe we uit deze drukte kunnen ontsnappen, zijn we snel weer onderweg.
De weg gaat in westelijke richting langs het meer en af en toe heel hoog langs het meer. Mooi, maar doodeng. Dan duiken we landinwaarts de bergen in. De verharde weg houdt op en we gaan verder op een dirtroad. Into the wild. Een hele mooie vallei. De camping is aan Mokes Lake. Ver van de bewoonde wereld. Als we het veld oprijden komt 'Hagrid' uit zijn caravan. Hij blijkt de opzichter. We kunnen zelf uitzoeken waar we willen staan. Er zijn geen plekken, gewoon gras en struiken. Er is hier geen enkel bereik, er zijn ook geen douches, wel drinkbaar water uit het meer, water om je te wassen in het meer en 'toiletten'. Dat begint er op te lijken. Hagrid vertelt dat hier verderop in de vallei ooit veel goud is gedolven. Hier verderop was één van de grootste goudmijnen ter wereld. Het gebied werd destijds, in 1862 toen het goud ontdekt werd, gehuurd door William Gilbert Rees die hier net twee jaar zijn schapenboerderij runde. Er werd hem de huur opgezegd en er kwamen hier vele goudzoekers hun geluk beproeven. Het merendeel was, je raadt het al, Aziaat. In 1874 werden 3500 Chinese goudzoekers geteld. Rees moest zijn heil onder de rivier gaan zoeken. Hij werd belangrijk voor o.a. de voedselvoorziening van de goudzoekers. Daarnaast is hij heel actief geweest met de oprichting van allerlei clubs e.d. Daarmee is hij de grondlegger van Queenstown geweest. Zijn standbeeld staat nog steeds in het centrum.

We vragen Hagrid ook naar de storm. Of dit normaal is hier. Hij vertelt dat we met El Nino te maken hebben en dat het binnenkort zou ophouden. Dat zou fijn zijn. De storm maakt het "s avonds weer ijskoud. Maar "s nachts lijkt het al minder. Het is helder en er is geen enkel elektrisch licht in de hele omgeving. Dat maakt de sterrenhemel echt bijzonder mooi.

Tijdens het ontbijt komt er een kaboutertje naar me toe, met een blauwe wollen puntmuts: 'flower', zegt hij. Ongeveer anderhalf schat ik hem. Zijn vader, een jonge man met dreadlocks, probeert hem te lokken met meer bloemen. Hij gaat ze halen en komt meteen bij me terug. 'Flower", zegt hij weer. Ik ben verkocht. Wat een schatje. Terug bij zijn vader zegt die tegen hem: 'How come you gave the lady the flower and not the man, you little casanova.' De storm is gaan liggen en er is volop zon. Heerlijk. Wat zullen we vandaag eens gaan doen, sky diving, quad biking, bungy jumping zoals Jamie hier deed, wildwater rafting, a helicopter flight, paragliding, hanggliding, jet boating, canyoning..... We besluiten vandaag nog maar niet de drukte op te zoeken, maar lekker een dagje in de vallei te blijven om hier te wandelen en zwemmen. Eerlijk gezegd dachten we dat het vandaag zondag was en daardoor waarschijnlijk extra druk in de het centrum. Maar het blijkt al maandag. Vakantie!

Dinsdag gaan we dan toch maar richting centrum. Queenstown blijkt hele gezellige straatjes te hebben met leuke winkels en restaurantjes. Ook hele aparte zoals the ice bar waar alles van ijs is zelfs de glazen. Bij de ingang kun je warme kleding aantrekken inclusief muts. Op het meer zagen we al wat bijzondere activiteit. Een soort mini speedbootjes in vorm van een haai, jet boats, een soort grote speedboten, waar heel veel mensen ingepropt zaten en mensen op een plankje die door een waterstraal omhoog gespoten werden. We zijn even bij de info langs geweest om wat dingen te boeken en om onze telefoons bij te laden. En toen richting kabelbaan van waaruit je een mooi overzicht over de omgeving had. Op de top hebben we een 'luge ride' gedaan, dat is eerst met een stoeltjeslift omhoog en dan met een soort skelter een parcours naar beneden af. Echt super leuk. Daarna zijn we bij Ferg een hamburger gaan eten, want volgens Paul hebben ze daar de lekkerste hamburgers van de hele wereld. Dat bleek waar. 'Schandalig lekker', volgens Peter. Je moest er wat voor over hebben, want de rij stond ver de straat in. Ik denk dat hier meer mensen adviezen van Paul opvolgen, want overal waar we van hem heen moeten is het druk. Maaaaar, de moeite waard.

Via the Tommy Thomsen Scenic drive langs Lake Wakatipu zijn we naar Glenorchy gereden. Vervolgens moesten we via een dirtroad verder richting het einde van de wereld naar de stal van High Country Horses in Paradise. We gaan te paard het bos in. Een bijzondere plek, want dit gebied is de set geweest voor veel filmopnames zoals Narnia, X-men Wolverine, the Hobbit, Lord of the Rings, een Milka reclame etc. Taylor Swift heeft er onlangs de videoclip van 'the Forest' opgenomen. Peter herkende wel wat plekken uit de films. We kwamen volgens hem o.a. langs de plek van de sterfscène van Boromir. Toen we bij de stal weg reden was het ineens druk met auto's op deze afgelegen plek. Op één auto stond make-up. Weer opnamen?