De camping van gisteravond wil ik graag gauw vergeten. Op zich wel een mooie camping in een nog mooiere omgeving, maar zo'n vieze keuken met hordes vliegen door mensen die hun troep achterlaten en een stinkend toiletgebouw. Ik kreeg acute heimwee. De camping daarvoor stikte ook al van de insecten. Daar waren het duizenden 'lake flies'. Die deden gelukkig niets. Het zag er alleen goor uit in de gebouwen. En daar stonk het natuurlijk naar zwavel. De mensen in de tentjes voelden zich 's nachts net 'Hangi', langzaam gekookt omdat de grond daar warm en vochtig was. Kon even geen camping meer zien.
Maar vandaag zijn we Coromandel doorgereden. Erg mooi. En we zijn kritisch op de camping geweest en hebben een hele leuke en schone uitgekozen met mooie plaatsen, met schaduw, hele leuke huisjes en zonder al te veel insecten. Op loopafstand van Hot Water Beach. Bij laag tij kun je een kuil in het zand graven en komt er heet water boven om lekker in te zitten. Dat doen dan ook heel veel mensen. Je moet wel oppassen dat je niet te dicht bij de stroom zit, want dan verbrand je echt. Daar komt namelijk bijna kokend water uit. De truc is om net genoeg van de hete stroom vandaan te zitten, daar waar nog koud water boven komt, en dan een tunnel naar de hete stroom te graven om heet water binnen te laten en het zo op de perfecte temperatuur te krijgen. En dan kun je er lekker in gaan liggen luieren. Ter afwisseling kun je om af te koelen de zee in. Er zijn hele hoge golven. Echt super leuk. Ze hebben wel een enorme kracht. Gelukkig is er 'the bay watch'. Die kunnen je als het nodig is terughalen, want de stroming kan je hier echt meesleuren. De eerste dag zijn we er wezen kijken en hebben we een kuil van een ander verder uitgegraven. We moesten toen om de beurt de zee in, want overal in Nieuw Zeeland worden we gewaarschuwd voor dieven. Maar het was zo leuk dat we de volgende dagen terug zijn gegaan. Dit keer zonder waardevolle spullen. Dus ook zonder fototoestel. Heerlijk om een keer geen toeschouwer te zijn van je eigen leven, maar het echt te leven. Eigenhandig samen een kuil te graven en samen de golven te trotseren. Ik heb de Sagrada Familia van Gaudi van zand nagebouwd en we hebben prinsheerlijk in onze kuil andere mensen zitten observeren. Vooral de mensen die net nieuw aankwamen waren vermakelijk om te zien. Die trapten allemaal letterlijk en figuurlijk in de kuilen met bijna kokend heet water. En daar ga je rare bewegingen en geluiden van maken. En al die gezichten die de verschillende mensen trokken. Te grappig. Natuurlijk had ik daar best graag foto's van willen maken. En van dat aandoenlijk piepkleine baby'tje dat lekker in het warme water werd gebadderd, de grote groep jongeren in de enorme kuil met hun biertjes, de opa en oma die lagen te genieten, de Chinese families met hun bijzondere gewoonten of het fel donker blauwe monstertje (soort kwalletje) dat verderop het strand op gedreven was.
Na een lekkere douche zijn we richting Hahei gereden. Daar kun je vanaf de parkeerplaats richting Cathedral Cove wandelen. Dat hebben we tegen de avond gedaan. Een leuke wandeling door het bos die op een strand uitkomt dat omgeven wordt door indrukwekkend hoge rotswanden. Voor de kust liggen wat eilandjes. En er is dus een boog onderaan een rotswand waar je onderdoor kunt lopen. Erg leuk en mooi daar.