Profile
Blog
Photos
Videos
Een avontuur op zich. De dure camping blijkt enorm aan een opknapbeurt toe en tussen de mensen die er camperen/wonen voelen we ons niet helemaal thuis. Wel aan het strand. Het stormt en regent hard. Heel hard! Er wordt gesurft en gekayakt door een flinke groep fanatiekelingen. Wij nemen een bus richting het centrum van Auckland. We lopen door het Albert park, waar hele gave bomen staan. Vervolgens richting Queen street. Zelfs voor winkelen regent het eigenlijk te hard en in het restaurantje waar we koffie drinken waait het binnen en poept er een mus op mijn hoofd. Geluk?! Auckland lijkt weinig sfeervol, zeker met dit weer. We zijn er gauw uitgekeken en keren terug richting camping om de volgende dagen voor te bereiden. Auto wassen en inleveren, openbaar vervoer richting hostel, vervoer naar het vliegveld, zorgen dat we een beetje goed uitkomen met het cash geld etc. We lezen op de site van ons hotel dat ze een airport shuttle kunnen regelen en besluiten daarnaar te informeren. Als ik bel krijg ik een Aziatische dame aan de lijn: 'I'm sorry but we don't have vacancy.' 'Maar we hebben al geboekt', probeer ik tevergeefs. Geen kamer voor de komende nachten dus. Dat wordt opnieuw op zoek naar een kamer, maar nu op hele korte termijn. Het is al negen uur 's avonds, donker en het gaat buiten enorm te keer. Wij zitten in ons 'spaceship' (auto), zonder licht om er zeker van te zijn dat de auto morgen nog wil starten. Laptop erbij en zoeken maar. Het blijkt geen makkelijke opgave. Sites als Trivago, Hostelworld en Booking. com hebben niets in de buurt onder de paar honderd dollar per nacht. Uiteindelijk vinden we bij de YHA de laatst overgebleven kamer, doordat we op goed geluk bellen. Op de site stond deze kamer niet. Zo zouden we toch nog rustig kunnen gaan slapen, als het staartje van de cycloon die nacht niet langs zou razen. Het goot de hele nacht en de auto schudde alle kanten op. Ik dacht even dat we een Tsunami zouden krijgen. Fijn zo'n camping direct aan zee. Maar we hebben het overleefd.
Zo konden we de volgende dag aan onze volgende horde beginnen, dat wil zeggen bij de YHA, midden in het centrum van Auckland onze backpacks afgeven en dan verder rijden richting Spaceships. Verschrikkelijk vond ik dat. Al dat verkeer, de weg niet kennen en dat alles met een gehuurde auto. Maar we hebben het gered en waren ruim op tijd bij Spaceships om de auto af te geven. Het oude wrak waar we inmiddels mee vergroeid waren. We bleken op de vorige camping een pan vergeten te zijn en de schoonmaak was niet gelukt, o.a. omdat de stofzuiger van het benzinestation 'out of order' was. Maar dat bleek allemaal geen probleem. 'You have full insurance', was het antwoord dat we kregen. Hadden we die $1200 all-risk verzekering toch niet voor niets betaald.
We waren weer op het openbaar vervoer aangewezen, maar dat is voor ons gelukkig ook geen probleem. Binnen een half uur waren we bij het hostel. We moesten zelfs nog wachten voor we in konden checken. Maar toen stond er ons ook wel iets te wachten. We hebben beiden in ons hele leven nog nooit zo'n dure kamer gehad en hij is toch gedateerd. Ongelofelijk. Dat het nog bestaat. Sinds de bouw honderd jaar geleden nooit iets aan gedaan. Geen enkele luxe of wat dan ook nieuw. De kastdeurtjes in de badkamer hangen scheef en de onderkant is geheel opgezet door het vocht, het plafond in de keuken bladdert naar beneden en daar hebben ze de kastdeurtjes maar verwijderd. De handdoeken zijn totaal verschillend, nooit meer schoon te krijgen, verkleurd en er zitten gaten in. Er zijn geen haakjes om iets aan op te hangen. Het oud rose, geel en mint groen op de muren toont rustiek. De wasbak in de wc is verroest. Dekbedhoezen uit de vorige eeuw. De afvalbak is niet geleegd. Het ruikt vreemd en we krijgen de kriebels. We zijn bang voor beestjes zoals vlooien of bedbugs. Maar buiten regent het de hele dag en nacht. Dus we moeten blij zijn met dit onderdak.
Gelukkig bleek het mee te vallen met de beestjes en werden we wakker met een zonnetje. De stad zag er meteen anders uit. We hebben lekker gewinkeld en op de kade in het zonnetje gezeten en 's avonds zijn we richting the Domain park gelopen voor 'the Lantern Festival' vanwege 'Chinese New Year'. Een hele mooie afsluiting en nieuw begin.
- comments
Liesbeth Bijna aan het eind van jullie reis......ga maar gauw weer, ik vind het zo leuk om de verslagen te lezen! Woensdagavond was er op de Nederlandse tv Floortje aan het einde van de wereld. Floortje Dessing was op bezoek bij de Nederlandse Miriam die met haar man in een tentje woont op het Zuidereiland. Ze wandelen steeds andere grote trails. Het was heel leuk om de beelden die jullie beschreven en die op de foto's te zien waren op tv te bekijken!
Ben Velez Het is echt goed dat je alles opschrijft, want jullie maken zoveel mee dezer dagen! Floortje Dessing is ook in Nieuw Zeeland geweest (programma heet: Floortje naar het einde van de wereld) en heeft een gemixt koppel geïnterviewd. Ze is op plaatsen geweest, die jullie ook allemaal hebben bewandeld. Een oudcollega van mij gaat ook naar NZ (Christchurch) en gaat ook erop uit om te trekken. Straks wordt het nog erg wennen om in ons Nederlandje te zijn, haha... Maar gezegd is gezegd, jullie beleven de mooiste dingen. Freek Vonk zou jaloers zijn... Hier in Hoorn gaat het zijn gangetje, ik denk dat er weinig is gebeurd sinds jullie vertrek (sommigen maken dus iets minder mee, hihihi...) We zitten in een griepgolfje en zitten wat in de lappenmand. Hopelijk zijn we daar snel weer uit. De temperaturen zijn hoog voor de tijd van het jaar, maar tegelijk ook veel regen en wind. Sinds kort hebben we een nieuwe auto, dus ondanks het weer brengt die ons overal zonder zorgen. Jip rijdt af en toe ook, zodat ik niet altijd achter het stuur hoef te zitten. Dat is ook weer een ervaring. Siebe is druk met het kiezen van zijn profiel (school) en Rijk kabbelt voor op de basisschool. We hopen dat jullie een goede reis tegemoet gaan richting Europa (dat lijkt me een ver continent down under...) want dat zal er binnenkort aan zitten te komen. De precieze datum is mij niet precies bekend, maar ik denk dat we binnen niet al te lange tijd naar jullie prachtige foto's kunnen kijken, voor zover ze niet al op jullie blog staan. Tot snel en lieve groeten van ons allemaal !!