Tu będzie krótko. Znużeni w końcu prowincjonalnym Trinidadem przenieśliśmy się do Santa Cruz, największego miasta w Boliwii i bazy wypadowej do najlepszych tropikalnych parków narodowych w tym kraju. Przez kilka dni w zasadzie nic się nie działo, zwiedzaliśmy tylko lokalne luksusowe restauracje, próbując znaleźć jakieś, w której obiad za dwie osoby z przystawkami, winem i deserami przekrocz...

Dzisiaj będzie uroczyście. I rewolucyjnie. Dzisiejszy wpis piszę ja, z zaangażowaniem, więc będzie na temat i do rzeczy. Krótki rys historyczny: zachęcony rewolucją na Kubie i pierwszymi sukcesami w Kongo, Che Guevara przybywa w 1966 roku do Boliwii z paszportem urugwajskim i w przebraniu. Wraz z nim kilku innych partyzantów. Kraj jest biedny, lud rozgoryczony, a przy tym Boliwia graniczy z pięcioma innymi państ...

Pod wieczór dotarliśmy do miejscowości w połowie drogi do Santa Cruz – Samaipaty. To punkt wypadowy do dżunglowego parku Amboró i miejsce znane z inkaskich ruin zwanych El Fuerte. Miasteczko senne, o ciepłym klimacie i fatalnym żarciu... Nie polecamy. Ruiny zwiedziliśmy następnego dnia z taksówkarzem, oczywiście nic specjalnego. Po Peru zresztą nic indiańskiego już chyba nas nie zdziwi, moż...

Co do mrożącego w żyłach opisu zjazdu, to ja się nie piszę. Łoś wam naobiecywał, może się wywiąże. Ja tymczasem pędzę naprzód bo zaległości się porobiły. Z La Paz wyskoczyliśmy na chwilę do chilijskiej Ariki i Iquique, żeby je odhaczyć i już do Chile nie wracać, no może z wyjątkiem niezaliczonej Patagonii.. W sumie wypad niewart ...

Na 30 lipca pojechaliśmy na ludową fiestę w San Ignacio de Moxos. Miały być parady przebierańców i tańce. A mnie głównie skusiły bajones takie trzcinowe instrumenty, które w muzeum w La Paz widzieliśmy. Coś jak fletnia Pana, ale o długości do 2 m, strasznie chciałam usłyszeć jak to gra. Dojechaliśmy z rana, po 10 godzinach fikania na wybojach (przy ryku umęczonych dzieci,...