We verlaten onze favoriete parkeerplaats aan Sproat Lake, om richting Port Alberni te rijden. Het weer is nog steeds prachtig en overal zie je borden dat je geen vuur mag maken. In Port Alberni gaan we boodschappen doen en daarna, uit nood, koffie drinken. We moeten weer wat blogs verzenden tenslotte. De winkels zijn meestal aan de rand van de stad en weg, en worden geflankeerd door restaurants en koffiezaakjes. We proberen vandaag Telegraph Cove te bereiken, wat meer naar het noorden ligt.
Vanaf Parksville rijden we langs de kust, waar ook meer mensen wonen. We rijden menig kleine stadjes door waar vaak plezierbootjes liggen. En wanneer ze niet in het water liggen zie je ze achter een auto hangen. Aan de overkant zien we hoge bergen met witte toppen, het zijn de Coast Mountains, met puntige toppen en sneeuwtoppen. De kust ligt bezaaid met grote, door zon gebleekte stammen, allemaal lineair aan het strand dat grijs is door de kleur van het zand. Afgewisseld met rotsen en stenen. De tijd vliegt als je zoveel te zien hebt. Bij een tweedehands zaakje proberen we een lepel te kopen omdat onze spork stuk is gegaan. Maar we krijgen hem zo mee, van de Engelse meneer die getrouwd is met iemand uit Oekraïne.
Onderweg zien we regelmatig plekken waar lange boomstammen in het water liggen. Waarschijnlijk worden ze over het water vervoerd.
Bij het stadje Campbell River gaat de snelweg meer het land in en zien we de bossen waar het hout uit is gehaald.
We slaan even af richting Sayward waar we nog een grote houtwerf zien. Het is aan het eind van de dag dat we het achteraf gelegen Telegraph Cove bereiken. Op een plekje aan de kust een paar meter boven het water gaan we eten. We zien rotsen en eilandjes. En.....zwarte vinnen. Er zijn twee orca's aan het jagen. Wel een kwartier lang zien we ze heen en weer aan het zwemmen.
Is dat leuk of is dat leuk?
Ons kampeerplekje is vandaag bij een camping, wat verscholen in het bos ligt, dichtbij een grote verlaten baai.
Hetty