Vandaag vertrekt onze trein naar Seattle, maar pas laat. We hebben dus een dag om de stad te verkennen. In een folder zagen we een rondtoer met een bus, dat lijkt ons wel wat. Je kan ook opstappen in "The mall of America", een immens groot winkelcentrum met pretpark, het grootste van de V.S.. We zijn namelijk nog steeds op zoek naar een fototoestel. Één waar je ook goed mee kan inzoomen en bloemen en dieren goed kan fotograferen. Maar eerst gaan we naar een out...

Gisteren hebben we twee intrigerende bordjes gezien toen we naar Laura's museum gingen. Een bruin richtingsbord met petrogliefen erop. We zijn nogal nieuwsgierig van aard, dus besloten we uit te zoeken wat het was. Midden in een grasvlakte ligt een laag gebouw, waar als we wat aan de deur rammelen een mevrouw verschijnt. Het is zondag, ze gaan later open. De petrogliefen blijken oude rotsgraveringen te zijn. Daar, snap je, zijn we wel in geïnteresseerd. Ergen...

Lang, lang geleden, toen ik nog een puppy was, zou Theo zeggen, las ik de serie "Het kleine huis op de prairie". Ver voordat de serie op TV kwam, die ik lang zo leuk niet vond als de boeken. Maar dat is vaker zo met een boek waar een film van wordt gemaakt, niet dan? Het is toch altijd net even anders dan dat je er zelf in gedachten van hebt gemaakt. Het is een waar gebeurd verhaal, in zoverre het nadat je het vijftig jaar later herinnert en opschrijft waar kan ...

Ik stap de eetzaal binnen van het hotel en zie de dikste mensen die ik ooit heb gezien. Wauw, denk ik, zijn al die dingen die ze zeggen van Amerika dan toch waar? Het is een uitgebreid ontbijtbuffet in het hotel, met wafels, cakes, zoete broodjes, sappen en fruit, maar geen hartig beleg. Geen eieren, kaas of vleeswaren, alleen pindakaas, het land van de zoetekauwen. Moe van alle eieren en zoetigheid bij het ontbijt ben ik de laatste week pindakaas aan het eten. D...