Fietsen op een vlakke weg moet te doen zijn dacht ik toen ik opstapte. Ik liet het zadel zo afstellen dat ik met mijn voeten bij de grond kan als ik plotseling moet remmen. Dat was een goed idee al betekende dat wel dat mijn knieën ongeveer bij mijn neus uitkwamen. Kleine Viernameesjes. Een dame al wat ouder zat bij Mao achter op de scooter.

Vanmorgen snotverkouden en een beetje grieperig opgestaan. Gewapend met neusspray, paracetamol en papieren servetjes uit de ontbijtzaal op pad gegaan. De eerste stop is bij een resort waar onder andere een flinke vijver met lelies te bewonderen is. De lelies lijken op het friese plompebled maar de bloemen staan wat hoger op de steel en het lijkt ook wel of het blad wat stugger is. De resorts voor de toeristen worden uit de grond gestampt net zoals de vakantiewoningen voor de Vietnamezen zelf. Ook zij hebben gehoord van Airbnb, geef ze eens ongelijk.

Om dichter bij de vijver te komen moest er een betonnen greppeltje worden overgestoken en behulpzaam als de Vietnamezen zijn, willen ze je naar de overkant helpen. Wat er dan soms gebeurd is dat in plaats van te ondersteunen er getrokken wordt. Zo ook aan Heleen, gevolg een flinke valpartij en een grote schaafwond. Dit had slecht af kunnen lopen.

De volgende stop is bij de biologische groente boerderij en dit is echt een heel leuke plek. Hier worden groentes biologisch gekweekt en geleverd aan de restaurants in de omgeving. Dit vind ik nou een voorbeeld van zelfvoorziening zonder de negatieve bijkomstigheid van het toerisme. Terwijl ik de groente tuintjes zo zag kon ik alleen maar denken aan het bordspel Loyang waarin je groentes moet verbouwen en verkopen. Ook de groentes in het spel zag ik hier weer terug. Ik kende het niet, limoenbasilicum maar dit ruikt lekker! Als ik weer terug ben zal ik proberen dit bij de aziatische supermarkt te pakken te krijgen. En we gaan weer verder. Het complex is groter dan ik dacht en alle tuintjes liggen er stuk voor stuk prachtig bij. De tuintjes zien er verzorgt uit en er wordt flink aandacht aan besteed. Het doet met goed dat mensen hier aandacht voor hun leefomgeving hebben. Ik had bij de eerste stop nog wel even gevraagd hoe het nou zat met die krokodillen. Tegenwoordig zijn dat gekweekte exemplaren, ze komen in het wild niet meer voor. Deze beesten werden trouwens op een bijzonder brute manier gevangen. Ze werden gelokt met een eend en in die eend zat een mijn verstopt. Wanneer de krokodil beet, ging de mijn af, dat is dan weer minder leuk.

Wanneer we ongeveer halverwege de tocht zijn, stoppen we bij een soort cafetje aan een watertje. Er staat een tafel in de vorm van een boot en er wordt koud drinken en gedroogde gesuikerde kokos geserveerd. Ik ben moe, heb het warm, de paracetamol is bijna uitgewerkt en ik ben toe aan wat te eten, dus de kokos komt op een goed moment. Wanneer we wat zijn uitgerust stappen we met twee personen in een Thuyen Thung een traditionele ronde mand boot. Deze bootjes zijn gemaakt van gevlochten bamboe en dichtgesmeerd met teer. Ze worden met een peddel met een soort half draaiende wrikkende beweging geroeid en kunnen verassend goed rechtuit varen. Vanaf het moment dat er aan boord gestapt wordt veranderd de sfeer naar een overdreven uitgelaten soort van we zijn op schoolreisje sfeer en gek genoeg doet het merendeel van de Vietnamezen hier aan mee. We varen een beetje achter elkaar aan, Erik en ik bleven als laatste over en omdat de rest allemaal stelletjes zijn is het niet meer dan logisch dat wij bij elkaar in het bootje zitten, geen probleem. Erik en ik kijken elkaar eens aan en zonder het te overleggen laten we de drukste bootjes aan ons voorbij gaan. Een jonge vrouw roeit met ons het water op.

Ik zeg tegen Erik moet je kijken hoe smerig het hier is en inderdaad drijft er van alles om ons heen dode vis incluis. Ik denk nog bij mijzelf ik zou hier niet graag in het water willen vallen. Een stel besloot om niet mee te varen en ik had mijn camera en tas bij hen achtergelaten. Blijkbaar was het de bedoeling te gaan vissen want ik krijg een stok met wat aas eraan in mijn handen gedrukt. Het deed me denken aan het krabben vangen op de eilanden. We zijn een eindje bij de anderen vandaan en proberen een krabje te vangen. Wanneer we naar een zandbankje varen duurt het even voordat ik door heb waar ik naar kijk, het lijken van een afstandje namelijk net kakkerlakken. Omdat het krabben vangen niet lukt varen we weer rustig naar de anderen toe. Plotseling begint de vrouw te versnellen en het eerste wat ik zie is een rond bootje wat nog wel drijft maar tot de rand in het water ligt, allerlei rotzooi uit het bootje drijft er omheen. Dan zie ik twee groepsleden, de twee oudere mensen in het water staan. Hier is iets goed misgegaan. Het lukt Gerrie en Wilfred om na veel geduw en getrek op de kant te komen. Gelukkig hebben zij er zelf niets aan overgehouden, ik was bang dat ze dat vieze water hadden binnengekregen maar dat bleek mee te vallen. Wel zijn een telefoon en een fotocamera beschadigd en waarschijnlijk kapot, hopelijk zijn de foto's nog wel te redden. Gerrie en Wilfred worden op scooters naar het hotel gebracht en de lol van het uitje is er voor de meesten van ons wel af. Met de plaatselijke gids vervolgen we de fietstocht. Tijdens het laatste half uur zijn er nog twee valpartijen. Ik kom met mijn tong op mijn schoenen bij het hotel, Thung fietste erg hard voorop en ik had echt geen idee waar ik was dus het enige wat ik kon doen was bijblijven.

Terug in het hotel ben ik eerst maar een uurtje met twee paracetamol op bed gaan liggen. Gelukkig knapte ik hiervoldoende van op om later nog even naar de stad te gaan voor de tweede passessie. Daar ook gelijk maar zakdoekjes gekocht want de servetjes uit het hotel waren inmiddels op.

Terug in het hotel kwam ik Gerrie en Wilfred bij het zwembad tegen en daar een hele poos zitten kletsen.

In de avond in de buurt van het hotel op pad gegaan en bij de buren een manicure genomen. Mijn nagels zien er erg netjes uit en zijn nu groen. Ik moet zeggen dat het erg mooi gedaan is. Vervolgens aan de overkant van het hotel wat gaan eten. Ik was niet helemaal zeker van de hygiene dus voor de zekerheid zoveel mogelijk gefrituurde dingen besteld, dan is het eten in ieder geval goed verhit. Ik ben niet ziek geworden, gelukkig maar want ik zag wel een joekel van een rat voorbij schieten en heb ik de rest van de tijd met mijn voeten op de stoel tegenover me gezeten................