Na een verloren dag omwille van het weer, beslissen we 's avonds toch onze benen te strekken en een wandeling te maken in de Waitomo Bush Walk waar we voor het eerst glimwormpjes willen zien. Het eerste wat we echter te zien krijgen is een kleine uil die ons in de gaten houdt. Hij vliegt van tak naar tak, telkens heel dicht bij het pad en draait zijn kop steeds naar ons toe, heel grappig! Als het echt donker begint te worden, ontdekken we de eerste glimpwormpjes in de grotten aan de rand van het bos, heel magisch, al die kleine lichtjes! We kijken al uit naar morgen als we diep in de grotten zullen afzakken om nog meer glimwormpjes te zien.

04/03: vandaag hebben we de Waitomo glowworms-tour geboekt. Kiwi Cave Rafting verwacht ons om 13u om te starten met de tour, we vertrekken echter pas om 14u aangezien er in de ochtendgroep een zware dame naar boven moest gedragen worden en deze onderneming langer had geduurd dan voorzien, hehe. Omdat we een uur moeten wachten, krijgen we alle foto's van de tour achteraf gratis op cd-rom, jej! (zelf kunnen we geen foto's nemen wegens natte omgeving)
Als we eindelijk vertrekken rijden we in de heuvels in een busje met in totaal 2 Belgen, 2 Hollanders en 2 Duitsers (precies een mop J) naar de grot en oefenen daar eerst hoe we moeten abseilen met de klimuitrusting. Voor we het goed en wel beseffen, zijn we al aan het abseilen, heel plezant! Tim gaat supertraag omdat hij te weinig weegt, ocharme, maar bij mij gaat het veel vlotter (ik was 2de, en ondertussen had onze gids Andy het systeem wat aangepast, en ok ja, ik weeg ook wel wat meer dan Tim ;)). Als iedereen beneden is in de grot, waden we in het koude water in de grot met onze tube (grote zwarte binnenband) in het donker met kleine lichtjes op onze helm die ons pad verlichten. Na een tijdje wandelen moeten we allemaal gaan neerzitten op een 'strandje' in het donker zonder helmlichtjes. Plots maakt Andy plofgeluiden met de tube waarna we 1000den glimwormpjes zien verschijnen op het plafond van de grot boven ons, magnifiek, precies een sterrenhemel! De plofgeluiden zorgen er volgens Andy voor dat er adrenaline door ons lijf giert van't verschieten waardoor we meer zouden zien dan anders én door het geluid zouden de glimwormpjes plots ook feller schijnen, win-win! Andy vertelt ons het verhaal van de glimpwormpjes en dat ze eigenlijk larven zijn en een kort leven beschoren zijn. We laten ons meedrijven op de ondergrondse rivier op onze tube en kijken in het donker naar alle glimwormpjes. We ontdekken prachtige rotsformaties, stalagmieten en -tieten, kruipen in kleine rotsholen, wurmen ons door smalle gangetjes en worden lekker vuil van de klei. Als het einde nadert, moeten we natuurlijk weer uit de grot zien te geraken en dat doen we door een hoge muur te beklimmen, redelijk gemakkelijk volgens ons maar een uitdaging voor de Duitsers. Het was een leuk avontuur waarbij we veel fun hadden én weer veel hebben bijgeleerd over de natuur.