Op onze vlucht naar de Fiji-eilanden bekijken we een promofilmpje over surfen en duiken met haaien en krijgen daardoor al veel zin om aan ons volgende avontuur te beginnen. Eens aangekomen op de luchthaven strikt Jim, een struise Fijiër met brede glimlach, ons om mee te gaan naar zijn kantoortje op het 1ste verdiep en ons een weekje all-in op Fiji te verkopen. Aangezien we nog geen enkele research hebben gedaan over de 333 eilanden die Fiji telt, zijn we eerst zeer weigerachtig, maar omdat we slechts een weekje kunnen spenderen op Fiji en hij tijdens het 2 uur durende verkoopsgesprek steeds meer korting en extra gratis nachten erbovenop gooit, happen we toch maar toe. We verlaten de luchthaven als het al donker is (huh, om 19u al?) en overnachten 1 gratis nacht in een hostel op Nadi-eiland (de mainland) om de volgende ochtend vroeg opgepikt te worden met het busje en nadien de boot op te stappen naar Mana-eiland.
Op dit eiland zullen we 6 nachten verblijven in het Ratu Kini Backpackers & Dive Resort in een zeer propere privékamer mét badkamer, airco én balkonnetje. Wij blij! Het is een vrij groot eiland met nog 2 grote luxe-resorts aan het strand, maar wat we vooral leuk vinden is het feit dat onze verblijfplaats zich in het dorpje bevindt, tussen de locals. Onze hut staat zelfs achter het plaatselijke schooltje, dus vanop ons balkon kunnen we dagelijks de kindjes zien spelen op de speelplaats en horen zingen in het kerkje vlakbij.
De eerste ochtend bezoeken we dan ook meteen dat schooltje en ook daar is het geen verrassing dat Tim al van de eerste moment een horde spelende kinderen aantrekt die gillend achter hem aanrennen, op zijn rug klimmen, aan zijn armen en benen trekken,… echt grappig en vertederend om zien! Ongelooflijk hoe hij dat doet, ongeacht nationaliteit of huidskleur, alle kinderen zijn meteen verzot op hem! We spenderen de hele ochtend in het schooltje en volgen na de speeltijd ook mee les met de grotere kinderen. Als afsluiter van de voormiddag presenteren zij hun lesje over de present, past en future tense in Mana News, hen aangeleerd door twee enthousiaste, Britse vrijwilligsters Steffi en Laura.

Naast het bezoeken van het schooltje staan er dagelijks verschillende gratis activiteiten op het programma. Zo doen we de Medicin Walk, een korte wandeling op het eiland waarbij we bijleren over de verschillende planten en hun genezende krachten, doe ik Coconut Jewelry Workshop waarbij ik een armband maak van een kokosnoot met hulp van Patrick (een grappige jongeman die deel uitmaakt van de staff) en neem ik om 6u 's ochtends (bij zonsopgang!) deel aan de yogasessie op het strand, zaaaaalig!
Sarah en Marvin, een Duits koppel waarmee we samen de boot namen naar Mana Island, zijn onze vaste compagnons op het eiland waarmee we regelmatig activiteiten delen. Sarah studeert voor leerkracht LO en geeft thuis aquagymlessen aan dames op leeftijd. We verrassen haar door de laatste ochtend aquagym (of zumba volgens de 19-jarige Amerikaan Clarson, een echte Amerikaan, hij vroeg ons zelfs waarom een backpacker geen wapen mag meenemen op reis, typisch! Hij kreeg van ons de bijnaam Amerigun) op het activiteitenbord te schrijven en mispakken ons in de namiddag aan het intensieve niveau van deze watersport, zeker in deze hitte (gemiddeld 40°!).

Ook 's avonds zorgt de staff ervoor dat we ons niet vervelen. Al tijdens het avondmaal, beginnen Ruben, Tupou en Patrick al met live muziek om daarna over te schakelen op fun en games (per koppel ballonnen kapot springen in verschillende standjes, fun fun fun!), de bula dance, limbo-dansen, stoelendans, een show van Patrick de vuurdanser, internationale avond waarbij iedereen zijn eigen volkslied moet zingen (bij ons klonk dit als volgt: Oh dierbaar België, oh heilig land der Vaaaaderen, onze ziel en ons hart zijn u gewijd, en de rest van het lied da kennen we nieeeeeeeeee, ma da geeft nie, want gulle verstaat er toch niks van, pampampam, voor Voooooorst voor vrijheid en voor recht, ongeknecht! :) à al een chance dat we de enige Belgen waren!) en Fijian Night waarbij we getrakteerd worden op a capella Fiji-liedjes en het drinken van kava. Kava is de typische lokale drank, gemaakt van de wortel van de muntboom (hoe langer deze gedroogd werd, hoe sterker de drank) die ervoor zorgt dat je mond lichtjes verdooft en als je er te veel van drinkt, ook je hersenen, hehe. Dit mochten wij de avond ervoor al ervaren, omdat we met ons tweetjes door de manager Tupou werden uitgenodigd om samen met de staff kava te drinken. We vonden het een hele eer om als eerste te mogen ervaren hoe dit ritueel eraan toegaat. Kava wordt in groep in een grote houten kom (deze staat ook afgebeeld op de nationale munt) gedeeld in halve kokosnoten (die dienen als beker). Als je kava aangereikt krijgt, moet je eerst klappen in de handen, nadien 'bula' zeggen (= 'hallo' of ook ' op het leven') en daarna ad fundum opdrinken om te eindigen met een glimlach. Niet gemakkelijk, want dat drankje proeft echt naar aarde en is volgens mij zeer wansmakelijk (volgens Tim echt lekker, oink?!). Vóór dit kava-ritueel leerden we de manager Tupou goed kennen, in een vorig leven een goochelende tepaniyaki-chef bekend tot in Japan en de cultuur, politiek en geschiedenis van zijn land Fiji. Een interessant gesprek met een al even interessante persoon! En dit allemaal terwijl er 300 km verderop een orkaan voorbij raast en we allemaal benieuwd afwachten of hij onze richting zal uitkomen of niet (de orkaan heeft klasse 1 op de schaal van Saffir en Simpson, een 'chicken' volgens Tupou die verzot is op rampen en er al verschillende meemaakte op Mana-Island).

En dan zijn er natuurlijk ook nog de betalende activiteiten. 't Is te zeggen, de trip naar Castaway Island wordt voor ons betaald door Prue, een vrijgevige Fiji-Indische dame die liever niet alleen naar dat eiland wil. Ze inviteert ons en ook het Duitse koppel Marvin en Sarah om gratis mee te gaan. Daar bovenop zorgt ze ook voor drank, kleine snacks en fish & chips als middagmaal, smullen maar! Het wordt een gezellige middag op Castaway Island (jep, het eiland waar de film met Tom Hanks en Wilson werd gefilmd) met lekker eten, een wandeling op slippers naar de top van de rots met mooi uitzicht over het eiland en snorkelen in de ruwe oceaan. Als de wolken komen opzetten, keren we snel terug met de boot en beleven een zotte weg terug met veel plezier met de lachende en gierende Fiji-staff in de gietende regen met een stuiterende boot op de warme en wilde golven.
Aangezien Tim volgens de staff lijkt op Tom Hanks (door zijn baard? Ik zie anders geen gelijkenis!), krijgt hij vanaf die dag de bijnaam Tom Hanks mee.

De leukste betalende activiteit is natuurlijk onze duiklessen!
We willen allebei heel graag ons duikbrevet halen en kiezen voor de tweedaagse cursus Scuba Diver. Hiervoor moeten we eerst een aantal skills aanleren in het ondiepe water aan de kust: we leren hoe we moeten equalizen (de druk in je lichaam gelijkstellen met de druk in het water), wat we moeten doen onder water als er water in ons masker zit, als ons mondstuk uit onze mond valt, als we 'out of air' zijn,… Om ons brevet te kunnen halen moeten we ook studeren en een theoretisch examen afleggen in het Engels. Inderdaad, in dat warme Fiji-weer hebben wij zitten Engelse teksten lezen over duiken en toch een beetje duikerstermen gestudeerd. Het bleek wel een heel makkelijk 'examen' te zijn, dus we waren direct 'geslaagd' :) Nadien moesten we enkel nog de uitrusting leren klaarzetten en aantrekken en dan konden we vertrekken. We duiken 2 namiddagen naar de Sand Bank en ontdekken daar voor het eerst de onderwaterwereld. We moeten van Shirley, onze Ierse duikinstructrice, eerst onze skills in het diepe water inoefenen en ze is zeer tevreden over ons. We krijgen een onderwaterapplaus :) Eens we onder de knie hebben hoe we ons lichaam kunnen doen dalen en stijgen door middel van onze ademhaling, is het echt heel plezant duiken. Nu kunnen we eindelijk genieten van de verschillende kleurrijke vissen, zeesterren, zee-egels, koralen, anemonen, zeewieren,… noem maar op! Het is echt een complete nieuwe wereld die voor ons opengaat, magnifiek! Niet enkel wat je ziet, maar ook het los zijn van de zwaartekracht (Marco Borsato ;)) spreekt ons enorm aan, echt zalig om te zweven in de stilte van de oceaan!
Na onze tweede duik ontvangen we van Shirley ons brevet en zijn we officieel scuba divers, yeah! Vanaf nu mogen we overal ter wereld tot 12m diep duiken.

Het doel van deze shorttrip naar Fiji was een vakantie in onze vakantie om lekker niks te doen en te relaxen op het strand. Daar zijn we amper in geslaagd, maar toch was dit echt een geslaagde week, mede dankzij de staff van Ratu Kini. Nooit ontmoetten we zo'n vriendelijke en hulpvaardige mensen (de Fijiërs zijn écht de meest vriendelijke mensen ter wereld!) die ons al na een week het gevoel gaven dat we "part of the family" waren. Vinaka vakalevu (= thank you) Tupou, Patrick, Ruben, Jim,… en Fiji!