De politie tikte om twaalf uur op ons raam vannacht, we schrokken wakker. Omdat het donker was toen we een slaapplekje zochten, kwamen we terecht op een plat stukje, bij een kruising tussen twee onverharde wegen, waar ook een of andere container stond. Nooit gedacht dat daar nog politie langs zou komen. Afijn, hij vroeg alleen of er wat aan de hand was en of we een huurauto hadden. Die nacht hoorde ik coyotes huilen, het was een beetje aparte nacht.
's-Morgens heel vroeg, we zien de zon opkomen, zijn we verder gegaan. Onderweg in de ruigte naast ons, zien we heel wat herten voor we, net over de grens in South Dakota, bij een "rest area" gaan ontbijten en tandenpoetsen. Daarna voelde ik me al heel wat prettiger.
Het gras is hier wat groener, maar de omgeving is net zo heuvelachtig en kaal. De heilige "Black Hills" tekenen donker af tegen de omliggende grasvlaktes.
Bij Rapid City zien we een laundry, waar ik de ondertussen flinke zak wasgoed weg werk. Theo verstuurt ondertussen de blogs en foto's. Het is hier druk, een jonge vrouw met drie kinderen werkt een enorme berg wasgoed weg. Ik vraag me af waar ze woont, dat ze dat dat niet thuis kan doen. Je kan je hier ook douchen, waarschijnlijk zijn hier in de omgeving toch heel wat mensen die thuis geen douche of wasmachine hebben, of, net als wij, in een auto of camper rondtrekken.
Het is wat zoeken naar het stadscentrum, waar we parkeren en een café zoeken. Door heel het centrum staan bronzen beelden van voormalige presidenten. Dit stadje heeft blijkbaar wat met presidenten. Misschien komt dat omdat het de toegangspoort is voor Mount Rushmore, waar vier voormalige presidenten in de rotsen zijn uitgehakt. Aan een plein, waar onder de fonteinen à la Apeldoorn, kinderen spelen, vinden we een geschikte plek. Alle internet perikelen zijn gedaan, dus Theo heeft mooi tijd om zijn gescoorde quarters te sorteren. Iedere staat brengt ieder jaar een nieuwe munt uit met een mooie afbeelding van iets wat specifiek is voor die staat. Wat onze bagage wel een stukje zwaarder maakt. Ben wel blij dat hij zich tot nu toe aardig heeft ingehouden.
Daarna gaan we bij Walmarkt nog wat inslaan, waaronder stuurbekrachtigingsvloeistof. Prachtig scrabbelwoord, al vind ik het wel belachelijk dat een autoverhuurbedrijf het zover laat komen dat het tot onder het minimum komt. Het is al met al best laat voor we verder trekken. Het is nog een eind naar het Badlands National Park, over lange rechte wegen. Heerlijk om te luisteren naar de podcasts op de iPad. Zodra het kan download ik "Kennis van nu", " OVT", "NTR Academie" en "Radio doc", die we nu in rap tempo afluisteren.
De Badlands zijn sprookjesachtig. Hier heeft er Erosie plaatsgevonden met de hoofdletter E. Wat een geweldig landschap. Diverse paadjes en uitzichten leveren elke keer weer een ander plaatje op. Het bezoekerscentrum wat bij dit park hoort laat ons heel wat fossielen van zoogdieren zien, met uitgebreide informatie. Omdat het centrum al snel gaat sluiten moeten we helaas kiezen tussen een film en de expositie. Waarop onze wegen zich splitsen. De expositie was uitgebreid en de moeite waard.
Bij de infobalie informeren we naar een camping. Waar we volgens mij het allerlaatste plekje bemachtigen. Het is er druk en open, maar we kunnen weer uitgebreid douchen. 's-Avonds, we liggen al in bed, komt er op ons kampeerplekje iemand bij staan. De kampeernood is hoog. We slapen er niet slechter door.
Hetty