De drie duiken die we vandaag kunnen maken zijn om 6.30, 8.30 en 10.30. Als ik om 6.25 op het achterdek kom, staat Gustav al klaar met een fles op zijn rug. Hij vraagt of ik ook ga duiken. Uiteraard!
Ik pak snel mijn masker en vinnen, zet mijn kraan open en hang mijn fles op mijn rug. Zeker als trimvest en automaat al op de fles zijn gemonteerd, en je geen duikpak, sokken en handschoenen hoeft aan te trekken, kost het je maar een paar minuten voordat je klaar staat om onder water te gaan. Ook de buddycheck gaat snel. Zowel de buddy als zijn uitrusting zijn exact hetzelfde als bij de drie vorige duiken.
We verkennen nu de wat minder diepe delen van het rif en zien weer nieuwe vissen en andere dieren. Wat opvalt is dat alle koralen onbeschadigd zijn. De duikers die hier komen kunnen allemaal goed uittrimmen en zijn blijkbaar ook voorzichtig genoeg om niets af te breken.
Na de eerste duik is er ontbijt, waarna het schip iets wordt verplaatst naar een ander deel van hetzelfde rif. Het schip ligt aan het begin van een steile wand. De zandbodem onderaan de wand loopt langzaam af van 10 m tot meer dan 50 m diepte. Aan het begin van onze duik zien we een whitetip shark over de zandvlakte zwemmen. Als we even later op zo'n 20 m diepte langs de wand zwemmen, zien we onder ons dezelfde of een andere haai op de bodem liggen.
Als we op de terugweg aan de ankerlijn hangen voor een veiligheidsstop, zie ik onder me een pijlstaartrog naderbij komen. Het is een prachtig gezicht om het dier over het zand te zien golven.
Tijdens de derde duik zwemmen we langs dezelfde wand en zien we ditmaal een grote rifhaai diep onder ons op de bodem liggen. Een imposant gezicht.
Na de lunch krijgen we de mogelijkheid om mee te gaan met de glasbodemboot voor een tochtje over het rif. We zijn hier meteen voor te porren. Na het tochtje is het tijd om afscheid te nemen van de crew en worden we met onze bagage naar het schip met dagjesmensen gebracht. Hier staan glaasjes wijn en hapjes klaar. De grote ruimte beneden is nat en vol. We trekken ons tijdens de terugreis naar Cairns moe maar voldaan liever terug in onze VIP ruimte boven. Na het uitwisselen van adressen met Gustav is het tijd om afscheid te nemen van ons groepje van zes en van de bemanning die op de kade in het gelid staat.
Het duiken op het rif is een geweldige ervaring geweest, die zeker naar meer smaakt.
Een volgende keer zal ik me van tevoren wel beter verdiepen in de vissen en andere dieren die op het rif voorkomen. Ik heb nu wel heel veel verschillende soorten gezien, maar ken slechts van enkele de naam en kan zeker niet onthouden welke ik nu wel en niet heb gezien.

Na aankomst bij de camper besluiten we nog een stukje te gaan rijden nu het op zondagmiddag rustig is, zodat we niet op maandagmorgen in het drukke verkeer Cairns hoeven uit te rijden.
Een half uur buiten de stad vinden we een camping die wordt beheerd door een dame die ons in het Nederlands toespreekt. Ze blijkt te zijn geboren in Nieuw Guinea.
Theo