Eerste ervaringen met het land.

1 maart: verkenning van de stad

Deze dag kregen we van onze huisbazin internet, het traagste internet dat ik ooit gezien heb. Mijn instellingen van mijn laptop waren verkeerd en Daan (eervolle vermelding) heeft het perfect opgelost.

Het was een vrije dag in Suriname, dit omdat het Holi Phagwa was. Dit is een feest dat symbool staat voor de overwinning van het goede op het kwade. Ze smijten de hele dag met krijtpoeder en waterballonnen naar mekaar, wat de bedoeling daar juist van is weet ik niet. Om het centrum van de stad te bereiken hebben we een uur moeten stappen, om terug te gaan naar ons huisje hebben we een taxi genomen. Eerst was er een chauffeur die 20 SRD vroeg, maar uiteindelijk hebben we een centrale gebeld en deze wouden rijden voor 15 SRD. Je kan het vergelijken met euro's door het bedrag te delen door 4.

Bij het betreden van de binnenstad hebben we ons eerst even gezet, iets gedronken en gegeten in café "'t vat". Het lokale bier is 'Parbo', als het goed koud staat is het goed te drinken. Maar toch kan je het vooral vergelijken met een 'Cara' pilsje. Hierna zijn we nog even tot aan de rivier gegaan en van de zonsondergang genoten. Hierna terug naar 't vat en daar zijn we een tiental medestudenten uit Vlaanderen tegengekomen die hier al een maand stage lopen. Ze zaten allemaal onder het gekleurd krijt en hebben ons ook even onder handen genomen. We zijn nog even blijven praten en daarna hebben we de taxi naar huis genomen. We moesten de dag erna namelijk om negen uur aanwezig zijn op de universiteit van Paramaribo. Toen de taxichauffeur ons had afgezet aan ons huis hebben we meteen een afspraak gemaakt om ons de dag erna terug te komen oppikken om half 9.

2 maart: kennismaking met de universiteit en onze stagescholen.

Vroeg opstaan, eigenlijk al vroeger wakker door de warmte. Douchen en eten en dan naar buiten waar de taxi aan het einde van de straat stond. Deze zette ons af aan de universiteit. We liepen wat rond omdat we niet wisten naar waar we moesten gaan. Uiteindelijk alles toch vlot gevonden en het was maar even wachten op Mevr. Rozenblad. Zij werd vergezeld door de docente geschiedenis en deze gaf ons, na het invullen van onze aanmeldingsformulieren, vele tips over de stad. Zo wisten we ook direct hoe we terug thuis en op onze school moesten geraken. Na een korte tussenstop in het restaurant/ mediatheek van het IOL vertrokken we naar onze stagescholen. Daan moest naar een andere school dan Sophia en ik … onze wegen scheidden dan ook aan de unief. Sophia en ik namen voor de ingang bus (lijn 8) richting centrum. Bussen vertrekken meestal pas nadat ze helemaal vol zitten en rijden dan tot de eindbestemming. Wij stapten op aan de eindbestemming en zaten dan ook alleen op de bus. Maar na een paar km raakte de bus steeds meer gevuld. Ik het centrum stapten we uit omdat de bus vast zat in het verkeer. We wandelden door de straten, die overvol liepen van volk en auto's. We kwamen de grote overdekte markt van de stad tegen, maar we zijn niet binnen geweest omdat het toch druk was en we onze rugzak mee hadden met laptop in. Na een korte wandeling vonden we het centrale busstation waar we ook direct een bus, KT lijn, vonden die ons richting Kwattaweg bracht. Een busrit in de stad kost 1,25 SRD en je betaalt wanneer je afstapt. In de bus naar onze stageschool was het heet en druk. In het kleine busje waar misschien 20 personen in kunnen zaten zeker 30 personen, bijna op mekaars schoot.

Aan de school toegekomen waren onze kleren nat van het zweet. We gingen binnen om ons voor te stellen en kennis te maken met de leerkrachten en de leerlingen. We kregen een rondleiding van de waarnemende directrice en gingen van klas tot klas om de leerkrachten te leren kennen. Deze vertelden ons hun naam, maar het is hopeloos om deze te kunnen onthouden.

Het was een korte maar aangename ervaring, hierna zijn we nog inkopen gaan doen voor het middagmaal. Ondertussen was Daan reeds aan de terugweg naar ons huis begonnen maar hij vond geen bus, dus is hij maar te voet gegaan, een uur gestapt. Wel is hij even in de Hermitage Mall geweest waar hij iets heeft gegeten om dan in de regen naar huis te stappen. Sophia en ik waren ondertussen een omelet met ajuin en tomaat aan het klaarmaken. We waren bijna klaar met eten als Daan binnenkwam, helemaal nat van de regen.

Na het eten was het laptop-tijd en dat ben ik nog steeds aan het doen ook.

Groeten Joris