Vrijdag 23 november zit ik 's morgens even wat spullen bij te werken op het terras. Ik zie nu pas hoe mooi het is: Helemaal in de diepte ligt het zwembad; aan twee kanten eromheen staan struiken en hoge bomen. Eekhoorntjes springen van tak naar tak. Hoger is het restaurant. Dat is minder idyllisch dan bij Nick's Pension. Ik neem ananassap, een gebakken ei en toast / butter / jam.

Daarna pak ik de kleine fototas en ga ik op pad. Vandaag niet meer met de rugzak rondrijden; dat voelt wel een beetje als een gemis;) Ongeveer weet ik welke kant ik op moet, maar op de kaart kun je zien, dat je nogal wat heen en weer moet rijden. Met voor iedere volgende weg weer vragen kom ik een heel eind.

Mijn eerste doel vandaag is Mengwi. De tocht voert door prachtig landschap met soms schitterende rijstvelden, waarin de palmen en de rijst weerspiegelen, maar ook flinke stukken bos. Het is meestal vrij vlak.

Mengwi hoef ik niet door om naar de koninklijke tempel te gaan: Puri Taman Ayun, een prachtig en ruim complex, dat door brede grachten omgeven is.

Via een brug kom je dan op de eerste binnenplaats, ruim en met een mooie fontein met beelden er omheen.

Weer door een volgende poort kom je op de tweede binnenplaats, ook weer ommuurd. Links staat de gongtoren, die je op kun, en van waar uit je prachtig boven het hoofdplein met de schrijnen en meru's kijkt.

De toren voor dat hoofdplein is van baksteen met natuurstenen sculpturen. Tegen de zijkanten lijkt het alsof mannen met tulbanden naar boven klimmen, drie aan elke kant.

Het hoofdtempelplein mag je niet meer op, maar als je er om heen loopt kun je alles goed zien, zelfs de belangrijkste sculpturen. Naast de schrijnen met meru's van maximaal elf verdiepingen, is er een godentroon met tegen de achterkant een prachtige gedetailleerde garuda.

Vanuit en door Mengwi rijd ik verder in westelijke richting. Aan, of liever voor de kust ligt daar op een rots in zee de tempel van Tanah Lot. Op zich is dat een plaatje, maar de honderden kraampjes , restaurantjes enz. ervoor verpesten dat wel een beetje.

De rots is trouwens mooi. Je kunt er door het ondiepe water heen waden (of over stenen lopen). Priesters staan onder een overhangende grot bij een zoetwaterbron. De tempel is eenvoudig en staat bovenop. Je kunt er niet heen.

Ook de kust zelf is mooi en grillig, met zwarte steile wanden en zwarte rotsen die in zee uit steken. Ik ga wat drinken en eten boven op de rots, met uitzicht op de rots met de tempel en de zee.

Daarna rijd ik terug richting Ubud. Ik kom weer door Mengwi, en even daarna begint het weer te regenen. Daarom duik ik maar een restaurantje in okm koffie te drinken, en wacht tot de bui weer over is.

In een opgefrist landschap ga ik terug; met veel vragen vind ik weer de weg.

Thuis ga ik lekker zwemmen (ik ben alleen in het zwembad) en later op de avond eten bij het gezellige en drukke Nomad-restaurant. Ze hebben wat ze noemen "tapas van Balinese gerechten" Dat neem ik en het is heerlijk.