Nieuwjaar, 2009 ! Allereerst een gezond en geweldig 2009 toegewenst. De viering van oud en nieuw gaat er hier heel wat rustiger aan toe dan in Nederland. Omdat het zomer is (droog en brandgevaar) zijn vuren verboden. Vuurwerk vinden ze hier gevaarlijk en niet goed voor het milieu. Wat ze hier wel doen in feesten (beginnen al een paar dagen voor de jaarwisseling), BBQ's en als het effe kan een paar dagen op het strand of kamperen. Er is opvallend veel politie op straat, inclusief ambulance en brandweer; ze laten zichzelf goed zien. De boodschap: geen rotzooi gewoon een gezellige jaarwisseling !! Op een paar (drank- en vuur-)incidenten na is de jaarwisseling hier rustig verlopen. Ik had met veel moeite een goed hotel in Paihia gevonden, waar 2 busladingen extra agenten en ca 20 man ambulance personeel ingekwartierd was. De plaatselijke touroperaters hadden gezamenlijk een groots vuurwerk voor de stad georganiseerd. Dit werd om 24:00 uur gestart, waarna de party in het hotel doorging. Na het vuurwerk gingen er wel heel veel naar hun mandje, dus doofde de party snel uit. Rond 1 uur hield ik het ook voor gezien.

Een beetje uitgeslapen op 1 januari, maar daarna koers naar het noorden gekozen. Op het uiterste puntje van het noordereiland is Cape Reinga (met vuurtoren), 90-mile beach, zandduinen en nog veel meer. Onder een blue sky en 25C is dat een goed begin van het jaar. Het plan is om eerst het uiterste noorden te bekijken en dan langzaam af te zakken naar Auckland, waar mijn vakantie helaas eindigt. Cape Reinga (Te Rerenga Wairua) is volgens een Maori legende de vertrekplaats van de geesten op weg naar hun thuisland, Hawaiki. De reis start vanaf het zuid kant van het strand bij de Cape, langs het 90-mile beach. Dus deze volgorde neem ik ook maar voor mijn trip van vandaag.

Cape Reinga: Natuurlijk staat er een vuurtoren op de uiterst noordelijke kaap van NZ en die bekende gele wegwijzers. Ik ben dus ongeveer 18.000 km van huis. Veel verder kan bijna niet, nou ja Steward eiland dan misschien. Het was behoorlijk druk op de kaap, maar het leukste van de dag moet nog komen. Ze hebben hier naast enorme zoutduinen ook hele hoge zandduinen. Stel je maar eens voor, duinen met een hoogte van ruim 100 meter, behoorlijk stijl, zodat je er met een klein surfboard vanaf kan surfen, zoals in de sneeuw. Het ploeteren naar boven is ook te vergelijken met sneeuw. Kost veel energie, maar als je eindelijk op de top sta is het fantastisch.

90-Mile Beach: Het is een beetje hei-ig aan de westkust vandaag. Met mijn huurauto mag ik natuurlijk niet op dit strand rijden. Maar ik ben verbaasd dat er om d 30 sec. een auto voorbij stuift. Ik sta foto's te maken, eigenlijk midden op een snelweg. Vreemde ervaring... en ze rijden nog keihard ook. Het strand is hier niet zo breed maar wel heel stevig. Ik moet toegeven, dit is een veel kortere en snellere weg naar het noorden dan de gewone wegen die over heuvels gaan met heel veel bochten. Maar alles moet wel goed gaan, je moet exact weten wanneer het vloed is en geen pech onderweg hebben, anders ben je je auto kwijt !! De zee kent geen genade.