Cape Kidnappers & Art Deco heaven,

Jan-van-Genten: Wat doet Ada, tijd genoeg, op een woensdag in Nieuw-Zeeland ? Ze maakt een wandeling van ca 20 kilometer om effen naar vogels te kijken. Gannets, zoals de Jan-van-Genten in 't Engels genoemd worden. Op het uiteinde van de kaap van Hawke's Bay nestelen zich ieder jaar zo'n 15.000 van die vogels, wat erg uitzonderlijk is, want meestal doen ze dat op verlaten eilanden, behalve hier, dus. Je kan met de auto tot op zo'n 10 km van de kolonies komen en dan heb je de keuze om op een platte kar te gaan zitten die voortgetrokken wordt door een tractor, of 4x4-vervoer, of gewoon lopen (dat laatste deed ik natuurlijk). Om een uur of vier gaven ze aan dat het hoog tijd was om te vertrekken als we voor vloed terug zouden willen zijn (dus de kolonie was alleen met eb te bereiken). In een flink tempo de tien kilometer teruggelopen onder een verschroeiende middagzon en zo nu en dan gezandstraald. Ik heb net de eerste kolonie gehaald, maar de echte grote kolonie heb ik helaas niet gezien. Het water kwam al opzetten en als ik toen niet terug zou zijn gegaan, zou de zee me wel eens verrast kunnen hebben. Een echte kuitenbijter was die wandeling vandaag, maar toch blij dat ik gelopen heb i.pv. op een platte wagen zitten (dat doe ik al genoeg tijdens de autoritten).

Wat een grap: Hou je adem in en probeer deze naam zo snel mogelijk uit te spreken. Pas op ! Verstuik je tong niet. "Taumatawhakatangihangakoauauotamateaturip-kakapikimangahoronukopokaiwhenakitanatahu" (kijk maar op de foto voor de naam, anders geloof je het niet). Ik dacht eerst dat dit dorp deze naam had (arme inwoners, die zo'n adres hebben), maar het bleek de naam van een heuvel te zijn. Ik heb er speciaal 50 km extra voor gereden omdat die naam me intrigeerde en ik toch echt een foto van dat plaatsnaambord wilde hebben. Betekent vrij vertaald naar 't Engels zou klinken 'the place where Tamatea, the man with the big knees, who slid, climbed, and swallowed mountains, known as land eater, played his flute to his loved one. Je moet er maar op komen!

Hastings, Napier en Cape Kidnappers: Ik ben inmiddels uit Hawke's Bay vertrokken, na bezoekjes aan de Art-Deco steden Napier en Hastings. Zeker in Napier is nog heel veel van deze 1930-hype te zien. Het heeft wel wat, ik vind het bijna modern. Hastings is veel zakelijker, en daar moet je echt op zoek gaan naar de oude gebouwen. Deze steden waren volledig verwoest na een mega aardbeving in 1931. Daarna volledig opgebouwd door heel veel vrijwilligers en studenten. Na het bezoek aan de twee steden een route over de kleinere, kronkelende, maar veel mooiere wegen genomen. Je doet er allemaal wat langer over, maar je rijdt dan wel helemaal alleen door die prachtige natuur. Cape Kidnappers is wederom bekend vanwege captain Cook en de Jan van Genten, die hier van de steile rotsen afduiken. Toch mezelf een tweede kans geven om die Gannets van dichtbij, in grote getalen, te kunnen bekijken. Ze beweren hier dat als de kuikens groot zijn, ze zich van de hoge rotsen laten vallen, om daarna direct door te vliegen naar Australie. 70 -80% overleeft de tocht niet en alleen de sterke volwassen vogels keren na drie jaar terug om voor de rest van hun leven (30 jaar) om hier te nestelen en hun kuikens groot te brengen.

Ik ben nu op weg naar Taupo, maar Hawke's Bay was zeker de moeite waard (25C), veel dingen gedaan en leuke mensen ontmoet. Voor de bijen-liefhebbers; een super bee-visitor-centre bezocht; fantastische video en spullen!