10 augustus
Vanmorgen krijgen we van onze Koreaanse buren alle 5 een lekkere perzik, die we in de tuin oppeuzelen. We pakken in, spelen nog wat en dan verwennen we ons om een uur of 12 met een schaaltje snowflake-ijs. Weer iets dat je hier in iedere stad ziet: een soort melkschaafselijs dat uit een apparaat in een schaal dwarrelt. Wij kiezen voor de watermeloenvariant, met bevroren watermeloenballetjes erop en erin, lekker! Daarna halen we de telefoonhoesjes op en springen we in de auto om naar onze laatste, en eerste, bestemming te rijden. Een rit van ruim 3 uur terug naar Seoul. Dit bleek anders te gaan…
Ruim 300 kilometer gereden, met een gemiddelde snelheid van 40 km/u en ook de rest van dag verliep niet echt soepel. Snel vergeten en door naar morgen dus.

11 augustus
Nieuwe ronde, nieuwe kansen! Vandaag weer een dag met veel stappen: wel 20.000 (volwassenstappen)! Na het ontbijt zijn we eerst gaan spetteren in de rivier en daarna naar de Seoul-Tower gelopen. In tegenstelling tot onze eerste week, is het vandaag heel helder weer en was zelfs de top van de toren te zien. Met alweer een cablecar leggen we het laatste stuk naar het park af. Supergaaf om de stad steeds kleiner onder je te zien worden. Boven in het Namsam park hangen duizenden slotjes aan de hekken en trappen in allerlei kleuren. Helaas ligt die van ons nog in de koffer in de hotelkamer, maar dat mag de pret niet drukken. Het uitzicht vanaf daar is echt te gek, we kunnen de hele stad zien en herkennen door onze eerste week hier ook wat punten. De toren rijst vanaf het park nog een stuk boven ons uit en met de bewegende wolken boven ons, lijkt het net of de toren erg schommelt. Een eng gezicht! In het winkeltje in het park zelf kopen we en stempel met onze gezichten erop.
Dan gaan we met de taxi naar het Jamsil baseballstadion. We kopen kaartjes voor het vak van de thuisspelers, de LG Twins. De kinderen en ik zijn nog nooit bij een wedstrijd geweest. Roog natuurlijk wel en hij kijkt (samen met Fien) regelmatig wedstrijden op de tv of laptop. Dex snapt het spelletje al aardig, omdat hij vorig seizoen wat proeflessen heeft gedaan. Maar we zijn allemaal heel benieuwd!
Omdat we ruim op tijd zijn, kopen we twee bakken kip en wat drinken. We gaan aan een tafeltje zitten en zien allemaal fans (en jongeren die een festival gaan bezoeken) aankomen, terwijl we van onze kip smullen. De stemming zit er al goed in! De kids zien dat er rode luchtstokken verkocht worden en mogen allemaal een paar kopen. Na even oefenen gaan we het stadion binnen. Riff kijkt zijn ogen uit, wat is het groot! Dan volgt er echt een topavond!
Honkbal is hier echt een beleving. Voor alle spelers is er een speciaal liedje met dansje, dat wordt gedaan als zij aan slag zijn. Het is geen seconde stil, heerlijk! Wij dansen en zingen (we maken er zelf onze eigen tekst van) vrolijk mee en ik kan wel zeggen dat we allemaal gegrepen worden door dit honkbalvirus. Echt te gek om mee te maken! We komen voor de wedstrijd begint zelfs nog op het grote scherm als we daar staan te dansen met elkaar, hahaha.
Als het veld geveegd wordt, wordt er voor het publiek een spelletje georganiseerd. Heel kneuterig en ook met leuke prijsjes. Zo was er een wedstrijd bekertjes stapelen, de split doen en vingerboksbal en kreeg de winnaar een bak ijs, kaartjes voor een festival of een bureaustoel. Het publiek deed weer zijn bekende 'ooooohhhhh'. Briljant!
De Twins winnen, van de regerend kampioen, met 4-3 en ruim 3 uur later verlaten wij enthousiast het stadion. Met de metro rijden we terug naar ons hostel en duiken lekker ons bed in en matje op.

12 augustus
Onze laatste échte vakantiedag. We starten lekker rustig aan en Rogier verwent ons in de kamer met een soort croissantjes van een bakkerijtje naast ons hotel.
Pas rond het middaguur gaan we erop uit, namelijk naar het Alive museum hier vlakbij. Het is een natte dag vandaag en we hebben combi-tickets gekocht voor dit museum en het Mazepark ernaast. We starten met het laatste. Nadat we onze schoenen uit hebben gedaan, moeten we eerst onze bedachte yell doen: 'Wiegman for the win!' en wordt er op de startknop gedrukt. Via een drakentong lopen we het park in. Daar komen we allerlei leuke spellen en obstakels tegen: we lopen door een ballenbak, tussen elastieken en kussens, door een spiegel en lichtenlabyrint, glijden en kruipen door tunnels en een soort visnet. Ook moeten we een memoryspel doen, schieten, codes kraken en pianospelen om poorten te laten openen. Alle drie de kinderen zijn mega-enthousiast en razen door het park. Wij vinden het zelf ook te gek en genieten vooral van het plezier van onze apies.
Na een half uur bereiken we het einde. We hebben het gered: Wiegman for the win!
Als we wat gedronken hebben gaan we door naar het museum. Hier kun je allemaal leuke foto's maken, zijn er optische illusies en grappige fotodecors. Supergrappig om te doen en we proberen ze bijna allemaal uit. Een heerlijke gekke middag dus weer!
Aan het begin van de avond lopen we nog wat over straat, op zoek naar leuke souvenirs. Maar helaas kunnen we niet echt slagen, want er zijn naast tassen en kleding eigenlijk vooral telefoonhoesjes, kabelbindertjes, popsockets, selfiesticks en sokken (gelukkig slaagt Riff nog wel voor een knuffeltje en is ook zijn laatste vakantiegeld op).
Het kost ons daarom, in tegenstelling tot andere vakanties, weinig moeite om 's avonds de koffer in te pakken en dicht te krijgen. Maar we nemen een schat aan herinneringen en foto's mee. Wat was dit weer een bijzondere reis. Een bijzonder en indrukwekkend land met veel verschillen en wat hebben we prachtige en gekke dingen gezien. Maar het allermeest hebben we weer genoten van hoe wij dit met zijn vijven gedaan en beleefd hebben. Met onze drie lieve, kleine, dappere avonturiers die het zó onwijs leuk en knap gedaan hebben. Vol verbazing en liefde hebben we naar ze gekeken. Naar hoe zij het ruim drie weken met elkaar leuk hebben gehad, veel ontdekt hebben, altijd nieuwsgierig zijn, zichzelf al zo goed konden redden, zich hebben aangepast aan de mensen, de gewoonten en het land, hebben geslapen op matjes op de grond, mee hebben gegeten van al het eten, véél hebben gelopen, op tientallen foto's met Koreanen hebben geposeerd, lief bleven lachen als er hele verhalen tegen ze werden afgestoken en als eerste van ons de mensen hier gedag konden zeggen en bedanken. We zijn meer dan trots op die kanjers van ons!
Vanmorgen zijn we om 10 uur opgehaald door de taxi die ons naar het vliegveld bracht. Na een prima eerste vlucht wachten we nu even op Frankfurt tot het vertrek naar Amsterdam. En zit het avontuur er op.

Dag Zuid-Korea, dag land van de:
mondkapjes, Hyundai's, stelletjes in hetzelfde setje kleding, inktvissen, selfies, selfiesticks, regeltjes, leuke figuurtjes en poppetjes, rijstvelden, moeilijke taal waar we na bijna een maand nog niets van snappen, lieve mensen, drakenbaard, prachtige stranden, hoogbouw, rijstwijn, vieze koffie, schitterende bergen, kimchi, cultuur, waarschuwingen, vis, megamalls, handigheidjes, gekke drankjes, kleine ventilators voor om de nek, ondols, een topinfrastructuur, maar altijd drukke wegen, mensenmassa's, peacetekens en gekke fotoposes, opblaasbanden, UV beschermende kleding, DMZ, geschiedenis, duur fruit, ijzeren schaaltjes, veiligheid, mooie bruggen, bibimbap, gedraaide donuts, Marvel, jelly, scharen in plaats van messen, zeewier, tempels en paleizen, de metropool Seoul, witte auto's, hanokhuizen, ijsbier, optredens op straat, mensen die bijna geen Engels spreken, beheersing, vulkanen, verscheidenheid, mooie natuur, vieze ramen, goede ov-verbindingen, zangers op straat, wc's met keuzeknopjes, honkbalwedstrijden, eetstalletjes, kip, kabelbanen, smog, riviertjes, tuintjes op het dak, wolkenkrabbers, tyfonen, krulspelden in de pony, niet bruin mogen worden, huisslippers, vieze luchtjes, schone wc's, marktjes, rustige en stille mensen, soju en de geweldige vakantie van 2019!