31 juli
Busan is de 2e grote stad van Zuid-Korea en hier vindt het Busan International Film Festival (BIFF) plaats. Maar pas als Kim aangeeft dat we over een kwartiertje op onze bestemming zijn, rijden we de hoogbouw in. In de stad is het rijden ook rustiger en we merken gelijk dat het hier echt heel anders is dan in Seoul. We vinden het hotel al snel en we parkeren de auto onder het hotel. We snappen niet helemaal waarom we onze autosleutel moeten afgeven, totdat we 's avonds terugkomen en zien dat er héél veel auto's keurig achter elkaar geparkeerd staan.
Het hotel is perfect! We hebben een grote kamer en alles wat we willen zien, ligt op loopafstand. In de kamer staan twee computers en hangt een hele grote televisie. Voordat we zijn uitgepakt schallen de stemmen van de Zoete Zusjes (die naam!) en Royalistic al door de kamer.
Féline zag bij binnenkomst een mooie zwarte tafel bij de incheckbalie staan: glimmend zwart met glitters. Als we uitstappen op de derde is álles zwart met glitters: de muren, deuren en de vloer.
In onze kamer zit een luxe wc. De bril is verwarmd (dat is heel vaak in Zuid-Korea) en er zijn allemaal keuzeknopjes: een sproeiertje, stomertje, drogertje en … geen idee. Google Translate heeft het namelijk weer erg moeilijk met de vertaling. Omdat men hier fonetisch schrijft, wisselen de woorden in het vertaalprogramma constant. We maken er een foto van, het programma scant en geeft dan wel 5 opties. We kiezen dan de meest waarschijnlijke. Bij de wc-bril heeft hij het bijvoorbeeld over een 'goedkope pooier', whaha. We hebben dat knopje maar niet uitgeprobeerd, bang voor wat er tevoorschijn zou komen!
Nadat we zijn uitgepakt duiken we gelijk de straat op. Wat een lekker sfeertje! We gaan eerst (met de roltrap!) naar boven naar een park. Daar zijn wat kleine huisjes met kunst, de Busan Tower en de bloemenklok, terwijl de kinderen in de schaduw lekker schommelen op de schommelbanken. Met elkaar kijken we naar het uitzicht beneden ons, we zien de vismarkt, de vishaven en de grote haven met alle grote schepen en containers, de bergen hoge gebouwen en mooie bruggen.
Dan gaan we helemaal naar beneden (ons hotel zit ongeveer op de helft) en duiken we de winkelstraat in. Wat een heerlijke stad: ruim, schoon, levendig, gezellig, vol met kraampjes, kunst, winkels, muziek en veel eetgelegenheden. Roog en ik kijken elkaar met en grote lach aan: een stad naar ons hart!
Er zijn winkeltjes met leuke hebbedingetjes en vooral vol met leuke figuurtjes. Hoewel Rogier en ik daar zelf nooit zo van waren, is dit virus echt op ons overgeslagen hoor. Het is zo vrolijk en ze maken er zulke leuke dingen van. In één zo'n winkeltje worden Fien, Dex en Riff helemaal wild, het liefst willen ze hier álles kopen! Ze krijgen alle drie vijf euro en dan mogen ze zelf iets uitkiezen. Oeps, nu is het ineens een stuk lastiger. Zorgvuldig lopen ze meerdere keren door de winkel, alles bekijkend en druk rekenend, op zoek naar het állerleukste. Riff kiest, ons in zorgen over de bagage achterlatend, voor een grote kauwgomballenautomaat. Féline en Dex hebben allerlei leuke hebbedingetjes verzameld en alle drie stappen ze blij de winkel uit.
We lopen nog wat leuke winkels in en zien echt de grappigste dingen, zoals een mutsje met konijnenoortjes voor je kat of zonnebrillen voor je hond. Als het schemerig wordt, lopen we naar de BIFF-straat. Deze staat vol met allemaal eetstalletjes en het is er gezellig druk. Eerst lopen we hier even rond, er is namelijk zoveel te zien, te ruiken en te ontdekken. Er zijn vlees- en garnalenspiesen, gepofte kastanjes, gegrilde marshmallows en met een gasbrander worden kleine inktvissen op een stokje gegrild. De kinderen kijken wat er is, vragen wat het kost en krijgen dan zelf geld om het bij het kraampje te bestellen. Féline kiest voor een grote sushirol, die voor haar in 12 stukjes wordt gesneden, een hele maaltijd dus voor 2 euro. Samen met Dex drinkt ze een kokosnoot leeg. Dex kiest voor een gemarineerde kippenspies, Rogier en ik gaan voor dumplings en Riff eet lekker van alles wat mee. Voor een kraampje staat een hele lange rij, dus daar verkopen ze iets dat we wel willen proberen! Het blijken een soort gefrituurde rijstpannenkoekjes te zijn, die gevuld worden met allerlei noten. Zo hey, dat is lekker! We nemen er allemaal eentje en de kinderen kiezen als toetje van dit toetje nog een macaron. Met goed gevulde buiken, kopen we bij een mannetje op straat voor alle drie nog sokken met leuke accentjes en ook Rogier verras ik op onze huwelijksdag met een mooi paar batmansokken.
Terug in het hotel mogen we nog een ijsje uit het vriezertje in de lobby pakken en nadat we de kadootjes allemaal bekeken en geprobeerd hebben, gaan de kids lekker slapen. Rogier en ik kijken nog even een serietje en wachten tot onze was klaar is. Op iedere verdieping zit een eigen schoonmaakmevrouw en als Rogier haar om een wasrekje wil vragen, ziet hij haar languit in het kleine hokje op de grond liggen. Die laten we maar even slapen. Het gevolg is dat we de was op alles dat we maar kunnen vinden, in de kamer hangen. Overal hangt was: aan de lampen, deuren, deurkrukken, televisie, ventilator, enz. Hebben we toch eindelijk dat studentenhuis, waar we nooit in gewoond hebben!

1 augustus
Vanmorgen moeten we eerst even pinnen voordat we van start kunnen. Dit doen we in de Lotte Mall tegenover ons hotel. We zien er ook een bakkertje en eten er dus meteen ons ontbijt. We kunnen het niet laten om een kijkje te nemen in de Mall zelf. Wát gigantisch!! Werkelijk alles lijkt hier te koop. In de supermarkt mogen we van alles proeven en de kinderen lopen van dame naar dame om het uit te proberen. Het knapperige zeewier met rijst en nootjes smaakt zo lekker, dat we een pakje kopen. Er is ook een bioscoop en een racebaan, waar een stel met zelfgemaakte raceautootjes op rijdt. Voor de kinderen is er een groter parcours met elektrische auto's en motoren. Er zijn trampolines, twee indoorspeeltuinen zoals Monkey Town en een soort babyhuisje waar de kersverse ouders samen met hun baby naar binnen gaan. Ze kunnen er van alles doen met hun kleintje; spelen, in de ballenbak, snoezelen, enzovoorts. Er lopen oudere dames rond, die je kunt herkennen aan hun schortje en zij helpen en begeleiden de ouders. Als wij wat later weer door de raampjes kijken, is er net een briljante activiteit aan de gang. De baby's gaan in een grote roze jacuzzi! Ze worden allemaal in een roze opblaasband gezet. De ouders krijgen beiden (ja, ook de vaders) een roze schort aan, om niet nat te worden naast het bad. Dan doet de 'juf' voor wat er moet gebeuren en loopt ze rond om de ouders te helpen. De opblaasband wordt het bad rondgetrokken aan het touwtje en met een gietertje wordt er water gesproeid voor de baby. Te grappig!
Ernaast is een activiteitenruimte voor grotere kinderen met allerlei leuke onderdelen. Knikkerbanen, bouwmateriaal, knutselmogelijkheden en nog veel meer. Onze apen hebben zin om daar even te knutselen, dus we betalen 3 euro en moeten ze na een uur weer ophalen. Dat voelt best gek, om zo samen door de Mall lopen. Maar het is ook leuk, want we zien bijzondere dingen als een soort strijkkasten, futuristische massagestoelen en speciale plastic maskers die de huid beloven te verjongen. Na een uur pikken we de kinderen weer op met alle drie een mooie hanger van strijkkralen. Zo leuk om ze zo bezig te zien tussen allemaal Koreaanse kinderen. Ze vertelden dat er steeds druk tegen ze werd gekletst en ze ook wat samen gespeeld hebben.
Tot slot gaan we nog even het dak van het gebouw op, waar we een super uitzicht hebben over de stad. Er is ook een soort parkje aangelegd waar de kinderen nog even verstoppertje met elkaar spelen. En ondanks dat er mega hoge glazen wanden staan, zorgen dit soort spelletjes op de dertiende verdieping toch altijd voor een soort van stressmomentje voor deze ouders.
We pikken de auto op bij het hotel en rijden dan naar het strand. Het beruchte strand van Zuid-Korea is hier vlakbij (die van de bekende plaatjes ja… Het parasol- en drijfbanden paradijs. Geweldig plaats voor een foto, maar niet voor een middagje ontspannen), dus we kiezen er eentje op een halfuur rijden.
Het strand en de zee waren hier niet te vergelijken met die in Yangyang. Veel meer dan hoe we hem in Zandvoort kennen, was het niet. Wat wel prettig was, was dat de golven niet hoog zijn en het lang ondiep is. Bij dit strand was trouwens ook geen ballenlijn. Wel de bekende lifeguards op het strand en op de waterscooter. Maar in plaats van de lijn, staat er hier op iedere 10 meter een lifeguard met plankje in de zee! In een keurige rij staan ze over de hele breedte van het strand op wacht. Wat een baan! Deze mensen mogen aan het eind van hun werkdag écht zeggen dat ze last hebben van zeebenen.
Het visjesvangen met het netje is wederom geen succes: er wordt niets gevangen. Wel ligt er een dode vis in de zee; Riff komt er doodleuk mee aangewandeld. Volgens Féline is het een kogelvis, Dex denkt dat het een bakvis is, haha! Maar deze middag is er weer eentje met een gouden randje. We lummelen met zijn vijven, Dex is op missie en vist plastic uit de zee, Féline doet kunstjes en geeft het vissenvangen niet op en Riff bouwt zandkastelen en maakt wegen voor de auto's. Genieten!
Wat wel gek is, is dat er maar weinig (of zelfs geen) prullenbakken op de straat en het strand staan. Dus Dex die met al dat plastic uit zee aan komt banjeren, legt dat lekker naast ons plekkie neer. De mensen zullen wel gedacht hebben: 'wat een rommel maken die gasten'! Maar na een tijdje kwamen er oudere dames met prikkers en grote zakken langs. Zij halen (gelukkig voor ons!) een paar keer per dag al het afval van het strand. Wel moesten we onze schepjes steeds goed bewaken, want die zaten al in de grijpers voor we het doorhadden.
Aan het begin van de avond wordt het drukker op het strand en duiken er mensen met statieven en gigantische lenzen op. Dit plekje staat namelijk bekend om zijn prachtige zonsondergang. De kinderen blijken leuk fotomateriaal, want er staan aardig wat camera's op ze gericht. We maken er geen probleem van en vooral Féline vindt het prachtig. Eén man vraagt ons mailadres en zegt zijn foto's naar ons op te sturen. Dat zou wel heel leuk zijn, we wachten het af!
Maar de zonsondergang is hier inderdaad fan-tas-tisch! We hadden echt het idee in een schilderij of ansichtkaart te zijn gestapt. Er was een mooie oranjeroze lucht en de zon zakte prachtig weg achter de bergen. Weer zijn we een hele mooie ervaring rijker!
We eten dan wat kip en lopen een stukje verder naar de fontein. En ook dat was weer een belevenis. Met muziek, water en lichten werd er een mooie show neergezet. Féline en ik zitten op de grond en Féline zit ademloos te kijken. De lichtjesballon van Riff wordt al snel ontdekt door andere jongetjes, waar Dex en Riff vervolgens leuk mee spelen. Als de show is afgelopen rijden we weer terug naar ons hotel, waar we al snel in slaap vallen na deze heerlijke dag.

2 augustus
In onze hotelkamer is een bubbelbad en dat kunnen we natuurlijk niet ongebruikt laten. Eerst gaan Riff en Féline erin en daarna duikt Dex de bubbels in. Lekker veel douchegel erin, dan komt het sop lekker hoog. Bij de bakker op de hoek proberen we weer verschillende broodjes, zoals een meloenbol. De één is wat lekkerder dan de ander, maar alles is vooral zoet. Zelfs de kaas of kruidenbollen lijken met een soort honing besmeerd.
Dan rijden we naar de Haedong Yonggungsa tempel, die bekend staat als één van de mooiste tempels van Zuid-Korea. De meeste tempels zijn gelegen in de bergen, maar deze ligt aan de kust. De weg er naartoe is al heel gaaf, want we rijden over gigantische en hoge bruggen, zoals de Gwangendaeogyo brug die te zien is in de Marvel film The Black Panter. Vanaf deze bruggen heb je natuurlijk mooi uitzicht op de stad.
Voor deze tempel is een klein marktje waar de kinderen lekker snuffelen en meelwormen en andere insecten verkocht worden. Oude dames leggen zeewier en andere planten uit de zee te drogen en verkopen dit. Ook hangen er weer heel veel inktvissen te drogen. Dit is echt hét eten hier, je ziet ze overal buiten hangen en kunt het in winkels en kraampjes gedroogd in zakjes kopen. Het is niet goedkoop en door alleen al de geur zullen we het niet kopen.
De tempel ligt inderdaad schitterend aan de zee. Er zijn verschillende tempeltjes en veel mooie beelden en het geluid van het monnikengebed maakt het bezoek extra speciaal. Toch blijven we niet lang, want we zijn allebei niet helemaal fit, het is superdruk en erg warm vandaag.
Terug in de hotelkamer doen wij een klein tukkie en spelen en luieren de kinderen wat. Na een powernap kunnen we er weer tegenaan en gaan we de straat op. We gaan met de roltrap naar beneden en boven ons wordt de sterrenhemel geprojecteerd op de schermen. Dat is gaaf!
We starten in de Kukje markt. Allemaal hele smalle winkeltjes/ kraampjes naast elkaar die van alles verkopen voor het dagelijks leven in Korea. Van kleding tot keukengerei en eten. We raken onze oriëntatie helemaal kwijt door de drukte en de smalle straatjes. Dex koopt een waaiertje, waar het grootste gedeelte van de bevolking mee loopt. Féline heeft deze al in de eerste week gekocht en het is echt een topuitvinding. Een klein ventilatortje met handvat, die je met een USB-tje kunt opladen. Met een touwtje hang je hem om je nek. Op de markt spreekt een man ons weer aan over de kinderen. Hij vertelt ons dat er maar heel weinig kinderen in Korea zijn, omdat veel vrouwen geen kinderen kunnen of willen krijgen in verband met carrière en vertrek naar het buitenland. Kinderen worden zeker door de oudere generatie daardoor heel erg gemist. Ook deze man zou heel graag opa worden en hij vertelt ons nogmaals hoe gezegend wij zijn. En of wij dat zijn met die drie kanjers van ons!

Vanuit de avondmarkt lopen we door naar de Jagalchi markt. Dit is de grootste en bekendste vismarkt van Korea. Ongelofelijk wat je hier allemaal ziet, de zee wordt echt leeggevist! Buiten staan er veel oudere dames met kraampjes vis en binnen zijn bakken vol verschillende nog levende vissen, mosselen, krabben, kreeften, schelpen, een soort grote wormen en wantsen, zee-egels, zeesterren en vooral inktvissen en octopussen. De kinderen kijken hun ogen uit! Zeker als er vissen uit de bak gevist worden en spartelend in een mandje belanden. Ook blijken veel vissen water te spugen, want natuurlijk zorgt voor de grootste lol! Je kunt op deze markt gelijk de vis laten bereiden. Tussen alle bakken staan dus ook hoge en lage tafels, waar mensen met elkaar aan het eten zijn.
Het schoonmaken van de vissen vinden de jongens maar een naar gezicht. Riff vindt het sowieso helemaal geen fijn idee en wil dat de vissen gewoon weer naar de zee gaan in plaats van opgegeten worden. Als hij dan ook nog een plens water over zijn been krijgt, komen de tranen. Lieve schat! Dan ziet een man ons voorbij lopen en roept 'Hey baby, come come fishy'. Hij krijgt een klein visje in zijn hand, kletst er wat tegen en doen hem dan voorzichtig terug in de bak. Dan kan hij gelukkig weer lachen, om zíjn kleine visje.
Van tevoren hadden we bedacht dat we hier wel wat wilden eten, maar dat lijkt ons nu toch niet zo'n goed idee. We lopen daarom terug naar de BIFF street. Daar kiezen ze alle drie hun eigen eten weer uit en smikkelen erop los. Vooral Riff blijkt honger te hebben: een fruitspiesje, en kippenspies en een grote sushirol. Wow! Ze mogen vanavond een ijsje bij de grapjesman, die trucjes uithaalt met de ijsschep en de hoorntjes. Terug naar het hotel lopen we via een markt met tientallen tentjes met een soort waarzeggers. Als ze geen klanten hebben zitten ze op de iPad of lezen ze wat. 'Ze haalt het gewoon uit een boek hoor, mam', zegt Féline dan.

3 augustus
Vandaag is een echte reisdag.
In de ochtend doen we rustig aan en we eten een broodje bij een tentje om de hoek. Het is drie en een half uur rijden naar Gwanju, waar we het vliegtuig pakken. Van tevoren had ik bedacht dat we voor onze vlucht naar Jeju (die pas om 18.30 uur is) nog wel wat zouden kunnen ondernemen. Maar Rogier denkt dat het beter is om toch gelijk door te rijden naar daar. Slimme zet van de Mr! Het is áltijd druk op de Koreaanse wegen en ook deze middag rijden we daar weer tegenaan. Zijn het niet de flitspalen, waardoor iedereen in één keer vol in de ankers gaat, dan zijn het wel de stoplichten of de afritten waardoor er file ontstaat. Helaas is een klein hertje dat over wilde steken vandaag ook één van de oorzaken. Arm beestje!
De kids zijn alle drie super lief geweest, al die uren op de weg! Zelf hebben we hem echt wel even geknepen, of we de vlucht nog wel zouden halen. Maar prima op tijd parkeren we onze auto recht voor het vliegveld voor 7 euro per dag. Ook hiervoor hebben we even de hulp van 1330 ingeschakeld; zo handig dat dat kan en je een duidelijk Engels antwoord krijgt. Echt een topservice!
Op het vliegveld eten we een tosti en plaatsen we de vorige blog en dan is het al tijd om het vliegtuig in te gaan.