8 augustus
Om 5.45 uur gaat de wekker al. Vandaag vliegen we terug naar het vaste land. Al hoewel, vaste land… De gids van de DMZ-tour vertelde dat Zuid-Korea, door de oorlog met Noord, nu eigenlijk als eiland gezien wordt. Er is namelijk geen land dat zij nog via land bereiken kunnen.
We rijden in ruim een uur naar het vliegveld, waar we de auto afleveren, in de vrolijke bus stappen en na 40 minuutjes staan we weer in Gwanju.
Als we naar de gate rijden, zien we tientallen straaljagers en andere legervoertuigen staan. Tof! Als we uitstappen vliegen er zeker acht straaljagers in de lucht boven ons. Wat indrukwekkend om te zien en te horen!
Kim staat op ons te wachten op de parkeerplaats, we hebben haar wel gemist Al mist Rogier nu wel de stoelverwarming, die we in de auto in Jeju hadden. De standaard grap van de dag was om deze bij mij aan te zetten en te wachten tot ik erachter kwam omdat mijn kont en rug in de fik stonden)!
Na een uur rijden komen we aan in Jeonju. Dit is een oud dorpje waar nog 800 traditionele hanokhuisjes staan. Een bijzondere bouwstijl (met lage deuren en ingang) met een mooi dak. De meeste huisjes zijn tegenwoordig in gebruik als winkel of restaurantje en er zijn ook een aantal guesthouses waar je kunt ervaren hoe het is om hier te slapen. Dit doe je hier namelijk op een ondol: een dun matje of kleedje op de grond, met vloerverwarming. Natuurlijk willen wij dit doen!
Onze matjes nemen de hele breedte van het huisje in en die vijf matjes naast elkaar zien er gezellig uit. Bij dit guesthouse is ook een soort binnentuintje en er heerst, mede door de zachte muziek op de achtergrond, echt rust.
We hebben trek en lopen toevallig al snel tegen het beste dumplinghuisje van de omgeving aan. Hier kies je met een tang eerst welke je wilt en deze worden dan opgewarmd. Mmmm, zo lekker en verschillend hebben we ze nog niet gehad deze reis! De kids maken we ook super blij met zo'n grote beker met veel kleurstof en suiker, met een pandadop erop. Iedereen blij! Dan gaan we het dorp verder verkennen: er is veel kunst en handenarbeid dat hier verkocht wordt en er is een gezellige creatieve sfeer. Op een paar plekken staan een soort grote airco's buiten en de straten worden regelmatig natgemaakt om voor verkoeling te zorgen. Maar al snel hebben we geen verkoeling meer nodig: er barst een megagrote bui los! Het komt echt met bakken uit de hemel en zelfs onder een luifel blijven we niet droog. Een man van een winkel ernaast vraagt of we even bij hem binnen komen. Hij heeft net een groep mannen traditionele kip leren bakken. We krijgen een bak om te proeven en het smaakt heerlijk! De mensen hier zijn zo anders dan de in de andere Aziatische landen waar we geweest zijn, maar op een andere manier komen we ook hier veel aardige mensen tegen. We kletsen nog even wat met hem over het land, zijn familie en onze reis en dan lijkt het meeste gevallen en gaan we weer verder. Op het voetpad is een soort stroompje of riviertje gemaakt (later zien we dat ze er zelfs choorblokjes in doen om het schoon te houden) en aangezien we toch al nat tot de onderbroek zijn, lopen en spetteren onze apen er lekker doorheen.
We hebben wel trek in een biertje, maar dat lijkt hier niet zo makkelijk te koop. We wagen ons daarom aan het ijsbier, dat je hier wel op iedere hoek van de straat ziet. Het blijkt een gewoon biertje met daaroverheen een soort bevroren schuim, dat ze uit een slushpuppie apparaat tappen. Het is best ok en in ieder geval lekker koel!
In het guesthouse hangen we de natte kleren te drogen en rusten we even uit, voordat we op zoek gaan naar alle leuke workshops die hier te doen zijn. In veel winkels waar zelfgemaakte producten worden verkocht, kun je ze namelijk ook zelf maken. Dat is voor ons knutseltrio natuurlijk helemaal leuk! Er is mega veel om uit te kiezen, je kunt stenen stempels maken, papier maken en versieren, waaiers versieren, Koreaanse schoentjes beschilderen, kleien, pottenbakken, keramieken, armbandjes maken, kettingen of bedeltjes maken, enzovoort. Een walhalla voor de kids dus! Ze mogen één workshop kiezen, die ze morgen gaan doen.
Dan gaan we voor de herkansing van de Bibimbap. Dit gerecht is hier ontstaan en we vinden dat we het daarom echt nog eens moeten proberen. In een leuk tentje schuiven we aan en de kinderen worden weer bewonderd door de dames van de bediening. Één dame legt met behulp van haar telefoon uit dat ze een kleinzoontje heeft in Oostenrijk en dat onze jongens haar zo aan hem doen denken.
We krijgen weer een tafel vol eten, dat we zo 1,2,3 niet herkennen. We twijfelen even wat we nu moeten en hadden een ander idee bij Bibimbap. Gelukkig klopt dat, het blijkt namelijk soep (water met wat tauge?) en een soort groentenbarbecue: alles wat op tafel staat op een blaadje sla leggen en hier een rolletje van maken. Ok, kunnen wij! Pas daarna komen de grote kommen met het bekende gerecht. De ingrediënten liggen mooi naast elkaar in de kom als een pokébowl en deze moeten we met onze lepel allemaal door elkaar mengen. Roog en ik vinden het superlekker en we stellen onze mening bij. De kids vinden het niet zo en eten wat van de groentenpannenkoek met inktvis, waar ze ook gelijk mee stoppen als ze horen dat het inktvis is, haha.
Op de terugweg wordt er gezongen en gegeten op straat en branden er gezellige lichtjes.
In het guesthouse is de vriendelijke eigenaar al de spullen voor het ontbijt aan het klaarzetten. En zo grappig: Hoewel je op straat wordt doodgegooid met koffietentjes, is het vaak niet te drinken. Eigenlijk durven we nog maar 1 soort te drinken en liever pakken we zelfs de ijsvariant uit de supermarkt. De eigenaar wijst nu ook trots naar de koffiepot: breakfastèèh and coffee! De broodjes, boter en jam staan klaar. Maar ze heeft de koffie voor morgenochtend dus ook al gezet! (om 20.30 uur) en deze blijft de hele nacht in de kan op het koffiezetapparaat staan. We lachen en knikken vriendelijk 'mmmm, kamsahamdida!', me stiekem zorgen makend over dat apparaat dat dus de hele nacht aan blijft staan.
'Maar wij duiken dan lekker onze ondol op en zijn benieuwd naar deze ervaring!

9 augustus
De kinderen en ik hebben heerlijk geslapen vannacht. Maar als ik even voor 7 wakker wordt, ligt Roog te kreunen en te steunen naast me. Zijn heupen konden dit ondol-avontuur wat minder goed hebben. De muziek in de gang naast ons heeft de hele nacht gedraaid en Roog zegt dat de koffie in ieder geval heerlijk ruikt, haha!
Ik maak een bord vol geroosterde broodjes met boter een jam en neem dit, met de yoghurtjes en het sap, mee naar buiten. We eten dit ontbijtje lekker in de tuin aan de ronde tafel, zo gezellig! In de tuin staat ook een brievenbus en de kinderen zien na het eten dat er post voor ons in zit! Een brief van opa en oma met mooie kaarten en stickers erin. De kinderen zijn door het dolle en helemaal blij met deze aandacht en hun leuke kadootjes.

Terwijl wij ons klaar maken voor de dag tekenen en kleuren de kinderen iets en dan gaan we op pad. Het was een grote wens van de kinderen om ons in Korea te kleden in traditionele kleding. Voor de dames zijn er prachtige jurken en voor de jongens samoerai pakken. Al om de hoek van het guesthouse vinden we een leuke winkel die ons in een paar minuten omtovert tot echte Koreanen. Féline kies een schitterende blauwe jurk. Hieronder moet een onderjurkje met een hoepel en eroverheen een kort vestje met lange mouwen. Haar haar wordt mooi gevlochten en er worden allerlei pareltjes, glittertjes en figuurtjes in gedaan. Hetzelfde geldt voor mij en ik zeg tegen Rogier dat ik dan toch eindelijk een trouwjurk aanheb.
De jongetjes krijgen gave zwarte pakken met een band om hun buik en om hun hoofd. Een samoeraizwaard mag natuurlijk niet ontbreken. Wat zijn ze stoer! Rogier krijgt in dezelfde kleur blauw als Fien en ik een soort lang mouwloos singlet over een witte blouse en grijze broek aan. De Nikes eronder maken het helemaal af!
Met zijn vijven gaan we eerst het park in, waar we wat mooie foto's maken. Féline voelt zich een prinsesje en poseert mooi in haar jurk. Riff voelt zich een echte Samoerai en houdt steeds in de gaten dat er mannen voor én achter de vrouwen lopen, je weet namelijk nooit van welke kant de slechteriken opduiken. Dex neemt zijn rol minder serieus, maar loopt stoer met zijn zwaard te zwaaien en te springen. Vanaf het park hebben we trouwens mooi uitzicht op alle bijzondere daken van de oude huisjes. Daarna lopen we nog door het dorp met hanokhuisjes en voelt het alsof we echt even terug in de tijd zijn gegaan.
Na een uur, als iedereen het warm heeft en weer verlangt naar onze eigen kleding, brengen we de pakken terug en gaan we terug naar ons eigen hanok. In de tuin spelen de kinderen lief met elkaar en het meegebrachte speelgoed. Het is echt een lekker plekje hier!
Dan is het tijd voor de workshop! En waar hebben onze kinderen alle drie voor gekozen? Voor echte traditionele, typisch Koreaanse ………
telefoonhoesjes maken. Hahaha! Soms moet je als ouders je eigen wensen en gevoel loslaten. Geen leuke stempels of schoentjes dus mee naar huis, maar hippe telefoon/ tablethoesjes.
Onderweg eten we eerst een lekkere koek en drinken we wat. In het dorpje zijn naast de koude blazers of airco's in de buitenlucht nu ook op verschillende plekken grote ijsblokken neergezet. Dat is lekker! We halen onze handen erlangs en als de jongens zien dat er ook mannen op gaan liggen, doen zij dat natuurlijk even na. Een heerlijke verkoeling zo!
Dan gaan we door naar het winkeltje. Dex heeft een eigen hoes meegenomen. Féline en ik krijgen een telefoonhoesje en Riff kiest een bakje. Dan mogen we uit alle bakken in de winkel leuke figuurtjes en bedeltjes uitkiezen en hiermee zelf een leuk ontwerp maken. Dat is nog best moeilijk, want er zijn zo ontzettend veel leuke materialen hier! Bekende figuren, dieren, eet- en drinkplaatjes, letters, enzovoort. Maar we komen alle vier tot een leuk ontwerp. We mogen kiezen welke kleuren lijm we willen en dit wordt er voor ons opgedaan door één van de dames. Voorzichtig met een pincet of met onze vingers leggen we de figuurtjes dan terug op dezelfde plek en we maken het af met glittertjes en spikkeltjes. Het was echt heel erg leuk om doen en iedereen is heel blij met het resultaat! Morgen mogen we het werk ophalen en dan moet de lijm nog een dag goed drogen.
Helemaal enthousiast en tevreden lopen we terug het dorp in. Tijd voor een biertje. We gaan buiten zitten, vlakbij het stroompje wat door het dorp loopt. Als de kinderen uitgepootjebaad zijn, vouw ik papieren bootjes en de jongens laten deze door de stroom meevoeren. Superleuk, maar de bootjes storten al snel in. Féline en Dex gaan dan bootjes maken van de bladeren en takjes van de struik en deze doen het een stuk beter! Ook Riff krijgt zo'n bootje en met elkaar hebben ze het helemaal naar hun zin. Ook de andere kinderen in de buurt krijgen een bladerenbootje en zo is iedereen leuk (met elkaar) aan het spelen. Heerlijk!
In de avond is er hier markt, maar als we er om half 7 aankomen is er jammer genoeg weinig leven in de hal. Maar na een kwartier komt er een parade aan karretjes binnen en nog geen 10 minuten later is de markt bomvol met mensen en kraampjes. Echt grappig om te zien! Dex en Riff kopen van hun laatste geld eenzelfde Samoeraizwaard als zij vanmorgen hadden en zijn helemaal in hun element. Rogier koopt een bakje met kip, maar dit is niet zo'n succes. We zien eigenlijk niet echt iets waar we trek in hebben en besluiten dan terug te lopen naar ons huisje. Tussendoor stoppen we nog even bij een podium op het plein. Er wordt muziek gemaakt en gezongen en het hele dorp zit weer hele rustig, braaf op stoeltjes met een waaiertje toe te kijken.
Maar een aantal mensen gaan helemaal los! Voor het podium staan twee mannen die voor ons de hoofdact van vanavond zijn. Ze swingen, draaien, schoppen en doen de meest gave pasjes. Wat heerlijk dat er toch ook mensen zijn die de beheersing loslaten en zich even helemaal laten gaan!
Onderweg kopen we nog een bakje kip, die we met elkaar in de tuin voor het huisje opsmikkelen en dan gaat het lichtje uit.