Al voor de wekker ging waren we wakker. Met onze rugzakken op lopen we naar de bushalte. Het leven in Las Vegas is al in volle gang, al is er niet zoveel lawaai als 's-avonds. Op een hoek staat iemand die zich heeft verkleed als Jack Sparrow, van de "Pirates of the Caribbean" filmserie".
Als na een tijd wachten de "goede" bus eindelijk arriveert, blijkt dat hij tegen de verwachting in niet naar het vliegveld gaat. Dat is even een klein beetje paniek al zijn we ruim op tijd, de bus gaat maar eens per uur en blijkt een blok verderop te vertrekken. Helaas is rennen met twee rugzakken op en een tas met boeken in je hand geen optie. Maar die buschauffeurs hier zijn behalve behoorlijke kletskousen ook erg aardig. Er staat een bus bij de halte die op het punt staat te vertrekken maar toch nog even op ons wacht als hij ons ziet aankomen. Zo komen we ruim op tijd aan op het vliegveld, die toch meer ingesteld is op taxi's en privé vervoer. En waar je bagagekarretjes moet huren, echt Amerikaans. Dat vertikken we natuurlijk, we zijn en blijven immers Nederlanders.
Onze eerste stop is Seattle, wat wel een beetje dubbel voelt omdat we daar onze auto gehuurd hebben. Een soort terug bij af.
Onder ons zien we een kaal landschap met af en toe ronde groene velden die geïrrigeerd worden. In de verte zien we een grote schotel op de grond met in het midden een fel licht. Wanneer we dichterbij komen zien we meer details. De schotel bestaat uit duizenden concentrisch geplaatste spiegels die het zonlicht naar de top van een pilaar sturen. Daarin wordt waarschijnlijk een vloeistof verhit waarmee via stoom elektriciteit wordt opgewekt. Theo noemt het 'concentrated solar power', een duurzame manier van energieproductie die ook grootschalig in de Sahara zou kunnen worden toegepast. Hij is er erg enthousiast over dat hij het nu al eens van bovenaf heeft gezien.
Wanneer hij er later op internet naar zoekt blijkt het te gaan om het net opgeleverde Crescent Dunes Solar Energy Project, op 310 km ten NW van Las Vegas. Het 'pilaartje' blijkt 160 m hoog te zijn, de 17.500 met de zon meebewegende spiegels verhitten 32.000.000 kg gesmolten zout, dat deels wordt opgeslagen, zodat er ook 's-nachts via een stoomturbine elektriciteit kan worden gemaakt, in totaal naar verwachting 500 miljoen kWh per jaar. Totale investering: bijna één miljard dollar.
Een half uur voor Seattle zien we de besneeuwde top van Mount Hood, vulkaan van 3429 m hoogte, die in 1782 voor het laatst is uitgebarsten. De omgeving wordt groener en groener en dichter bevolkt. Waarna we dalen en in Seattle na een wachttijd van een paar uur, overstappen op een vlucht naar Reykjavík, hoofdstad van IJsland. Jammer dat we geen tijd hebben om daar wat rond te kijken.
De vlucht duurt zes uur, gelukkig kunnen we films kijken. Theo ligt, eh zit te slapen, maar dat kan ik niet. Ik kijk een drie uur durende film over de moord op JF Kennedy. Zo rek ik nog een beetje het Amerika vakantie gevoel.
Hetty