Het is heerlijk om weer eens een kamer te hebben met een comfortabel bed, een bank, bureau en badkamer. Om zo lang mogelijk van deze luxe te kunnen genieten hebben we daarom niet zoveel haast om op pad te gaan. We hebben nog wat brood, crackers, pindakaas, een potje met gesneden augurken en kiwi's over en dat moet natuurlijk wel op voordat we uit Las Vegas vertrekken. We kunnen hier ook koffie zetten, zodat we van een redelijk compleet ontbijt genieten. Terwijl Hetty er achter het bureau een blog uitperst, kan ik eindelijk aan de roman beginnen die ik al twee maanden met me meezeul. Ik hoef geen reisgidsen meer te lezen en routes voor te bereiden en heb dus eindelijk tijd voor een spannend boek.
Het is al middag als we de straat oversteken om in een leuk tentje te gaan lunchen. Ook nu hebben we geen haast. Er is hier Wifi, zodat we weer eens een paar blogs kunnen versturen.
Ik ben er trots op dat we iedere dag van onze wereldreis een blog hebben kunnen schrijven, vooral te danken aan de inzet van Hetty en haar goede geheugen voor alle details van wat we gezien en beleefd hebben. Ondanks dat we door diverse oorzaken soms een achterstand hadden van twee weken, hebben we deze steeds weer kunnen inlopen.
We zitten vlakbij het centrum van Las Vegas downtown. Ondanks dat hier ook al veel hotels en casino's zijn, is Las Vegas vooral bekend om The Strip. Dit is één brede weg van een paar kilometer lang, met aan weerszijden gigantische complexen met casino's, hotels en restaurants. Ieder complex heeft de grootte van een dorp en heeft om zich te onderscheiden een bezienswaardigheid, zoals een Eiffeltoren en een Arc de Triomphe op halve grootte, een twee honderd meter lange watervoorstelling bestaande uit honderden fonteinen, een toren van een paar honderd meter hoog, Romeinse paleizen, gondeliers in een vijver onder een 'Venetiaans' paleis of een achtbaan.
The Strip ligt weliswaar aan dezelfde weg, maar is kilometers verderop. Voor acht dollar kun je een kaartje kopen waarmee je 24 uur per dag, 24 uur lang onbeperkt gebruik kunt maken van de bussen die over deze weg heen en weer rijden.
We stappen uit aan de noordkant van The Strip. We lopen enkele goudkleurige spiegelende gebouwen voorbij en belanden dan in een shoppingmall met 250 winkels, waar Hetty de tijd neemt om enkele winkels te bezoeken, terwijl ik me via de aanwezige Wifi op de hoogte stel van het laatste nieuws.
Na de mall lopen we langzaam over de Strip naar het zuiden. Hier en daar kun je tussen de gebouwen door iets zien van de woestijn en de kale bergen die de stad omringen. Hier binnen de stad wordt veel water gebruikt voor de vijvers, tuinen en palmbomen en ziet het er heel anders uit dan erbuiten. Langs de weg proberen pooiers hun 'handelswaar' aan de man te brengen en proberen anderen je kortingskaartjes voor van alles en nog wat in de handen te drukken.
Als je wilt kun je bij ieder complex wel een paar uur doorbrengen zonder je te vervelen, maar wij willen vooral een globale indruk krijgen van het gebied. Als het al donker is, lopen we tenslotte het complex van MGM binnen. We belanden in een grote zaal met gokkasten en roulettetafels. Serveersters lopen af en aan met drankjes. Vanuit deze zaal lopen we een volgende zaal binnen, en verderop weer een. Richtingaanwijzers geven aan waar je wát kunt vinden in dit overdekte dorp. Er moeten alleen in dit complex al honderden, misschien zelfs duizenden mensen werken aan de tafels, in de bediening, in de bovenliggende hotels en in de keukens van de restaurants.
Na een half uur hebben we nog maar een klein gedeelte van het complex gezien als we toevallig een uitgang vinden. Taxi's en limousines van meer dan tien meter lang rijden af en aan. Het is nog een aardige wandeling om buiten het complex om terug te lopen naar de ingang waar we naar binnen zijn gegaan.
Hier stappen we op de bus die ons snel terug brengt naar 'downtown', waar we gaan eten.
Theo