Elke kampeerplek hier in Jasper National Park is voorzien van een vuurplek en daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. Ook een beetje in de hoop dat de muggen weg zouden blijven, al bleek dat een beetje vergeefse hoop. Toch hebben we vannacht niet veel last van ze gehad tijdens het slapen, ondanks de open raampjes. Waarschijnlijk was het te koud, want toen we opstonden was het veertien graden. Het was maar goed dat het "droge" toilet vlak bij was. Die zijn hier heel goed en veel aanwezig. Er is toiletpapier, een apparaat met desinfectiemiddel, het dak is doorzichtig dus er is meestal genoeg licht en ze stinken niet. Bij deze camping is er verder geen douche aanwezig, maar wel een grote silo met drinkwater bij de ingang van het terrein.
Het Jasper National Park is groot en er is veel te zien. Het is alleen jammer dat er zoveel anderen zijn die dat ook hebben ontdekt. Uit de hele wereld, zo hebben we boeddhistische monniken gezien in bruin rode kleden. Bij de Chinezen heb ik de neiging om "nihau" te zeggen, tot nu toe heb ik me ingehouden. Als ik Nederlanders hoor, hou ik me zo stil mogelijk.
De weg van Jasper tot Lake Louise is indrukwekkend en we bezoeken prachtige watervallen, meertjes, gletsjers en adembenemende uitzichten. De gletsjer met eindmorene waar je aan kan zien dat de gletsjer de laatste honderd jaar zich ver heeft teruggetrokken. En de indrukwekkende eindmorenen, die ongelofelijk hoog boven je uittorenen, waardoor je gaat beseffen hoe groot de gletsjer was. Hoeveel er nu verdwenen is en hoe snel het gaat. Het is erg toeristisch en mensen betalen een kapitaal om met een bus de gletsjer op te rijden.
We lopen vaak via mooie paadjes, trails, er naartoe. De naaldbomen vind ik erg bijzonder. Ze staan als haren op een hond en zijn heel smal. Hoog in de bergen staan er twee soorten lage wilgjes tussen. En we zien drie soorten hei, die niet meer bloeit. Overal zie je planten met pluizen, één daarvan is een anemoon, zag ik op een bord. Hij staat hoog op de rand van de boomgrens. Op lagere plekken zie ik twee soorten lage roosjes, één met ronde bottels en de andere met ovale. Er staat Potentilla fruticosa, denk ik, anders lijkt het er wel heel veel op. Een laag struikje met gele bloemetjes, die je hier veel ziet, net als de platte Juniperus en asters. Beide planten worden in tuinen gebruikt, ik vind het elke keer een feest om een plant te herkennen. Al blijf ik argwanend, ik wil graag weten of ze inheems zijn. In Nieuw Zeeland stond het vol met brem, het leek inheems, maar was het natuurlijk niet. Vaak herken ik de familie, maar is het een andere soort, zo grappig. Bijvoorbeeld verschillende populieren of wilgen. Er zijn hier ook veel soorten naaldbomen, je ziet altijd verschillende door elkaar. Ik heb een zoekkaart voor bomen gekocht.
Sommige bergen hier zijn kaal en je kan de lagen goed zien. Grijze, bruine en gele bergen reiken tot aan de wolken.
We eindigen bij Moraine Lake, waar Theo, met heel veel anderen, over aangespoelde boomstammen klimt. Ze blokkeren een riviertje en daarachter ligt een heuvel van steenblokken die hij wil beklimmen. Zelf duik ik een winkeltje in om een boekje met eetbare en giftige bessen te kopen. Onderweg heb ik al heel veel bessen gezien en ik ben benieuwd of je ze kan eten.
We eindigen onze dag op een parkeerplaatsje langs de weg.
Hetty