Zo mijn laatste blog vanuit Kisumu. Nog even de laatste spullen in mijn tas stoppen en een belletje naar mijn ouders en dan is het tijd om aan de vakantie te beginnen. Wel raar om deze stad nu achter me te laten. Ben net helemaal gewend en het bevalt me hier wel ;)

Gisteren afscheid genomen en dan vraagt iedereen wanneer ik weer terugkom. Het zal wel een soort beleefdheid zijn, maar soms lijkt het net of ze verwachten dat ik echt terug kom. En zelfs mensen die ik maar één keer gezien hebt, je kunt het ook overdrijven.

Gisteravond nog even uiteten geweest en een paar biertjes gedronken. Maar was erg moe. Hoe graag ik ook flink uit m'n dak wilde gaan, mijn lichaam werkte niet meer mee. Dus niet al te laat m'n bedje in gekropen. Het was ook best een vermoeiende dag. Op de motor de heuvels in geweest en daarna naar Ahero. Maar voor lange afstanden is dit toch best een spannend vervoersmiddel. Zonder bescherming rijdt je toch behoorlijk hard... en het idee dat je misschien wel al je vel kwijt bent als je valt maakt toch dat je niet heel relaxed zit. En in de heuvels ga je dan wel niet zo hard. Maar als je op grindpaadjes rijdt en de achterkant van de motor slipt regelmatig een beetje weg, ook dan zit ik niet helemaal op mijn gemak.

Gisteren zijn we de heuvels in gegaan omdat je vanuit een bepaald punt Kisumu in zijn geheel kunt overzien. Of we het officiele punt hebben bereikt is voor mij nog steeds een vraag. Aangezien we meerdere bospaadjes ingereden zijn waarbij je een uitzicht had op Kisumu, bleven we zoeken. Tot op het laatste punt te zijn aangekomen. En dit werd bestempeld als 'het punt'. Uitzicht was geweldig dus mij hoor je niet klagen.

Daarna naar Ahero om de reisvelden te bekijken... aangekomen in Ahero blijken de rijstvelden droog te staan. Dus het bezoeken ervan heeft geen zin. Dus ook nog voor niets zo'n enge tocht op de motor gemaakt.