Gisteren was het een public holiday. En waarom? dat is me nog niet helemal precies duidelijk geworden. Maar zoals ik begreep is het de dag waarop de eerste keniaanse regering gevormd is. Maar bij nader onderzoek op het internet vind ik de volgende informatie: Madaraka Da, Nationale feestdag. Ter herinnering dat Kenia zelfbestuur kreeg na veertig jaar (burger)oorlog. Een belangrijke stap in de richting van onafhankelijkheid. Nou ja kortom een goede reden om niet te werken maar iets leuks te gaan doen.

Ik ben dan ook uitgenodigd om mee te gaan naar het strand. Nou ja strand, mijn beeld bij strand is dat je daar in de zon kunt liggen en kunt zwemmen. Beide is hier niet echt mogelijk. Wel kun je er een boottochtje maken over het meer en heerlijke verse vis eten. Die twee dingen hebben we dan ook gedaan. Lekker ontspannen.

De tocht er naartoe en weer terug was in een prachtige Toyota. Een auto als deze zou in nederland in geen 1.000 jaar door de APK komen. De helft van de ramen missen, het interieur is volledig gestript er hangen allerlei kabels los en ook al is het wegdek goed, de auto wiebelt nog steeds alle kanten op. Moet je nagaan wat het effect is op de meeste van de wegen hier.

Vervolgens zijn we ook no op een andere plek naar het meer geweest namelijk Railwaybeach. En dat klinkt zo spannend als het is, het heet zo omdat de spoorweg er langs loopt. Hier zijn heel veel stalletjes waar je vis kunt eten. Maar we hadden net gelunched dus dat was nog even teveel van het goede. Heel iets verder werd de vis gedroogd en voor export klaar gemaakt.

Hier kregen we een soort van rondleiding. En sprak ik met een jongen die een fiets via het Cycling to school project heeft weten aan te schaffen. Erg leuk om meer informatie te krijgen. En wat blijkt hij had mij al regelmatig zien fietsen en vroeg waarom ik altijd zoveel haast heb...hahahaha ik moet het Nederlandse tempo echt laten varen, want ik fiets te hard. Moet je nagaan, voor mijn gevoel fiets ik hier al niet zo snel.

Na even een paar uurtjes thuis te zijn geweest was het 's avonds tijd voor live muziek. Heerlijke muziek, veel gezelligheid en superfanatieke dansers. Die het uiteraard geweldig vinden om met de musumbu te dansen.

Zo en nu is het tjid om mijn fiets op te halen. Om bij mijn fiets te komen neem ik een Boda Boda. Zo ook afgelopen maandag aangezien ik in verband met de regen mijn fiets had laten staan op zaterdagavond. Ik trof een Boda Boda rijder en vroeg of hij me naar de VBBS kon brengen en of hij wist waar dat is. Hij zei ja, maar dat bleek niet geheel waar. Nadat ik echt heel Manyatta heb gezien kwamen we uit op de straat richting het centrum waar ik gelukkig een herkenningspunt had, zodat ik hem alsnog naar de workshop kon leiden. Ik hoop dus dat het vandaag beter gaat!