Ik wilde gisteren mijn blog al schrijven, maar helaas als het hier regent doet het internet het even niet zo goed. Dus ik kreeg geen bericht geplaatst. Maar gelukkig vandaag schijnt de zon weer en heb ik even tijd om mijn avonturen van de laatste dagen met jullie te delen.

Vrijdagavond ging ik met Edmund een biertje drinken bij Tusky's. Dit is een bar gelegen in het winkelcentrum. Dit klinkt voor Nederlandse begrippen erg ongezellig, maar is het niet. Hier kun je heerlijk buiten zitten op het terras en onder een overkapping wordt er flink gedanst.

Terwijl Edmund en ik genoten van een Tusker (Keniaans Bier, dat ze overigens ook bewust ongekoeld verkopen) zagen we Nelson staan. Zoals al eerder genoemd is hij de voorzitter van deVBBS en hij heeft een meganetwerk. Hij kent iedereen van Boda Boda rijder tot de mensen in het parlement. Als je wilt dat je plannen slagen is het erg belangrijk om hem enthousiast te hebben. Dus Edmund en ik maakten van de gelegenheid gebruik om onder het genot van een drankje eens rustig wat balletjes op te gooien. Erg leuk om in een avond zoveel te regelen en te weten te komen.

Zaterdagochtend was voor ons geen vrije dag maar vroeg op om de workshop in te richten. Uiteraard spreek je om 9 uur af, kom je zelf om ongeveer 10 uur en ben je pas tegen elf uur compleet. Maar toen gingen we dan ook hard aan de slag. Alle voorraad moest geteld en vervolgens in de winkel geplaatst worden. Dit betekent met name lichamelijk bezig zijn. En ik kan je vertellen ik snap gelijk waarom ze hier alles een aantal standen rustiger doen dan in Nederland. Het zweets gutst je over je lichaam.

Hoewel we het plan hadden (voor de zoveelste keer) om bij het meer te lunchen, is dat weer mislukt. Want als je helpt krijg je een lunch aangeboden en tja die kun je niet weigeren. Dus dat hele vis gebeuren moet ik dan nu maar zelfstandig uitzoeken. Dat gaat lukken daar heb ik alle vertrouwen in.

Op het moment dat we goed en wel klaar waren in de shop en richting huis wilden gaan begon het te regenen. En echt waar ik wist niet dat er zoveel water in zo'n korte tijd kon ontstaan. Waar de straten altijd gezellig druk zijn, zijn deze ineens verlaten om gelijk weer vol te lopen als de regen is gestopt.

Maar eenmaal thuis was ik helemaal kapot. En dan is de vraag... slapen of een biertje bij Tuskys. Kijk het is wel zaterdagavond. Dus dat werd een biertje bij Tuskys. En deze avond heb ik me zelfs op de dansvloer gewaagd. Wat schijnbaar wel indruk heeft gemaakt. Want hoewel ik toch echt met Edmund aan het dansen was werd hijj door twee jongens ongeveer letterlijk aan de kant gedrukt. En toen ik op de Piki Piki stond te wachten kreeg ik een lift en een papiertje met een telefoonnummer van iemand anders aangeboden omdat hij vond dat ik zo goed danste ;). Maar vrees niet ik kom gewoon terug naar Nederland, mijn eigen vriendje is toch het leukst :)

Vandaag was het eerst tijd om goed uit te slapen. Want een week met zoveel ontmoetingen, nieuwe indrukken en niet altijd evenveel slaap begon toch zijn tol te eisen. Vanmiddag heeft een van de guards, Jared, laten zien waar hij woont. Hij woont in een vergelijkbare wijk als manyatta. Een stenen rijtjeshuis van 1 kamer. Deze deelt hij met zijn gezin. Doet je weer beseffen hoe luxe wij het hebben.

En uiteraard is er voor je gekookt, altijd meer dan je eigenlijk op kan... maar ja deze mensen geven zoveel weg terwijl ze zo weinig hebben dus je wilt ook niet wat laten staan. Ik heb dus denk ik vanavond niet meer echt behoefte aan eten.

Het meest spectaculair was het maken van de foto's dat nadrukkelijk op hun verzoek gebeurde. Ze hebben weinig ervaring met het maken van foto's en de kinderen stonden allemaal enthousiast naar het kastje te kijken toen er een plaatje tevoorschijn kwam.

Voor vandaag dus weer genoeg activiteiten. Morgen weer 'gewoon' aan het werk. Nu lui op de bank met een boekje!