Het was even stil aan deze kant van de evenaar. Dit heeft er met name mee te maken dat ik twee dagen gewoon heerlijk heb thuisgewerkt en dus niet teveel spannende dingen heb meegemaakt. Maar af en toe is het gewoon lekker als je niet met mensen hoeft te praten. En wetende dat ik vanaf afgelopen woensdag een huisgenoot zou krijgen, moest ik nog maar even van de spaarzame eenzame momenten genieten. Nou ja eenzaam, aangezien het WK in volle gang is heb ik vaak een van de Guards binnen zitten om voetbal te kijken. Ik heb tot nu toe gewoon een groot deel van de wedstrijden gezien. Ik krijg er al bijna verstand van :S

Dus dinsdag en woensdag heb ik veel aan het plan gewerkt. De interne en externe analyse zijn klaar. Nu kan het leuke werk beginnen. Strategie bepalen en kijken hoe deze het beste uitgewerkt kan worden.Daarnaast ben ik deze dagen ook 'druk' geweest met het maken van de plannen voor de vakantie, als Gijs hier is. Dat is echt dikke pret... ik heb er echt gigantisch veel zin in. Volgens mij gaan we echt geweldige weken hebben.

Maar woensdagavond kwam Nick aan in Kisumu. Nick is een jongen van 24 uit Boston, US. Hij studeert iets medisch maar weet nog niet of hij arts wil worden of zich meer wil richten op de administratieve kant en zich bijvoorbeeld wil gaan bezighouden met projecten als waarvoor hij nu ook hier is. Hij gaat hier onderzoek doen naar de mogelijkheden om de bereikbaarheid van gezondheidszorg te verbeteren, dichter bij de mensen te brengen, door het gebruik van fietsen.

Gisteren zijn we samen naar de VBBS en de Workshop geweest. Wat uiteraard weer geheel anders eindigde dan gepland. Na de kennismaking van Nick, zijn we uitgenodigd voor een bijeenkomst (een burgerinitiatief) in Manyatta. Hier zijn de bewoners zelf actief om de buurt te verbeteren op het gebied van gezondheid, werkeloosheid, milieu etc. Waar we eerst dachten alleen maar aanwezig te zijn, werd er spontaan van ons verwacht dat we onszelf gingen presenteren. Kwam die cursus authentiek presenteren even goed van pas ;).

Tja en daarna mochten we na de boodschappen (tjee met een amerikaan erbij haal je gelijk 5x zoveel in huis :S) door de regen naar huis fietsen. Dus eenmaal over was ik net een verzopen katje en was ik bijna even vergeten dat ik niet in Nederland maar in Kenya ben ;)