Ontreddering is wat ik op haar gezicht las. Ze kwam eindelijk tevoorschijn uit het toilet. 'Hoe kan het dat al die mensen niet met natte onderbroeken rondlopen?' Dit was Fleurs kennismaking met Indonesië. Voor een universeel probleem bestaan blijkbaar andere oplossingen. Alleen je moet ze wel even weten. Anders denk je door te trekken en komt er opeens een straal uit de pot in je gezicht omhoog. (Dat was het verkeerde knopje). Als alles voorspoedig gaat zijn er voor een westers mens toch zorgen. Hoe overleef ik twee weken zonder toiletpapier. (Ze is nog niet toe aan volgende fase: hoe overleef ik zonder toilet)

--------------------------------------------------------------------------------------------

Over nattigheid gesproken... Als jullie dachten dat het in Nederland hard kan regenen, nou, dan ben je zeker nog nooit in Indonesië geweest in de moesson tijd? Tjongejonge, hondenweer is een understatement. Ach, gelukkig hebben we onze goede moed en blauwe regensjasjes meegenomen; denk hierbij ook een paar matchende afritsbroeken en functionele waterdichte sandalen en je plaatje is compleet. Enige voordeel van die plensbuien is dat niemand ziet of die natte broek komt door die mislukte billendouche op de wc of de overstroming in de fietstaxi.

Morgen vertrekken we op de fiets tussen de druppels door richting Bira, waar de zon op ons wacht!