Wat een feest, de fiets is er, helemaal heel en inmiddels ook in elkaar gezet. Vanmorgen na ontbijt liep het hotel helemaal vol. Allemaal puber jongens en meisjes met dezelfde gele shirtjes en tassen. Daarbij een paar man die druk roepen. Er blijkt sprake van een badminton toernooi. Ik hoorde dat mijn fiets inmiddels in Jakarta gesignaleerd was en dat er nu onderhandeld werd met Emirates. Zij betalen verzending met Garuda (geen kosten voor overgewicht). De manager van het hotel, een jongen van net 20 regelt alles. Rond 15 uur kunnen we de fiets ophalen. Eerst maar eens naar de stad denk ik. Taxi = 150000 rupiah per rit, met lokaal vervoer 5000 rupiah. Als je langs de weg loopt stoppen er doorlopend blauwe busjes die vragen of je mee wilt. Naarmate we dichter bij centrum komen bekruipt me gevoel dat ik in mierenhoop terecht ben gekomen. Bij de markt staan we nagenoeg stil en stap ik uit, onderweg wat gepraat met twee vrouwen die redelijk engels kunnen. Mijn indonesisch is beperkt tot enkele woorden. Na wat rondlopen kijken busje terug genomen. Het blijkt een vaste prijs, weer 5000. (By the way, 1 fiets gezien vandaag en 1 blanke in spiegel). Om 3 uur naar luchthaven, om binnen te komen eerst twee flesjes frisdrank kopen voor beamte. Naar loket, en ja hoor, van verre valt een zwart met blauwe tas op. Voor hotel de fiets onder toeziend oog van 10 man in elkaar gezet, toen alles het deed allemaal rondje gefietst. Valt niet mee bij 32 graden kan ik zeggen. Als dank geef ik de manager wat geld en maken we het plan uit eten te gaan. Hij weet een goede warung. We spreken af om 18.30 bij het stoplicht. Het stoplicht werkt niet en manager ook niet te vinden, dan bij volgend stoplicht? Lopen is lastig, dan maar achterop motor (zonder helm, zal ik niet meer doen) Ook bij volgend stoplicht geen manager. Terug op motor, eerste stoplicht genoeg keus, geen bier (wel collectebus voor nieuwe moskee) Ik zou eerst geld vragen voor nieuwe speakers moskee want geluid is vreselijk. (of helemaal geen.. niet verder typen want je weet niet wie het leest) Eten is goed, sinaasappel sap is vers geperst maar met ijs en water aangelengd. Beetje gedronken, kunnen mn darmen wennen. Terug naar hotel, manager vertelt dat hij even was gaan liggen en verslapen. Volgende keer beter. In avond nog gepraat met kok, vader woont in mamasa, broer werkt in hotel in Rantepao.