Alweer een blog? Ja, alweer een blog. De woorden blijven maar komen tijdens onze minivakantie in Xinjiang provincie. We zitten nu in een 4x4 jeep van Tashkurgan terug naar Kashgar. We wilden vanochtend gewoon met de bus maar alle tickets waren gisteren al uitverkocht, vast voor de zwarte markt. Dus we stonden vanochtend om 9u (of Xinjiang tijd 7uur) te liften bij een groot kruispunt in Tashkurgan waar na een half uur twee Chinese zakenlui ons wel mee wilden nemen...

Zo, dat was weer een enerverend dagje, eigenlijk net als alle dagen in Xinjiang tot nu toe bijzonder leuk waren. Stof in de neusgaten, daar hebben we helaas ook al een dikke week last van. Maar terug naar vandaag, en misschien nog wel meer naar gisteren. Vanochtend werden we allebei met hoofdpijn wakker in onze yurt, ik iets eerder dan Marloes omdat ik graag de zonsopgang wilde zien en omdat Marloes niet de kou in wilde. En koud was het. De Pyjamabroek en lange ...

23u in de trein van Turpan naar Kashgar. 11:19 Daniel: Zoals verwacht zitten/liggen er mensen op onze stoelen bij het betreden van onze coupe. Een trio buitenlanders die hen wakker maakt, hadden ze vast niet verwacht. Het is bloedjeheet in de coupe waar ogenschijnlijk alleen wij last van lijken te hebben omdat de rest lekker hun jassen aanhoudt. Ik rits mijn onderste deel van mijn broek af en verwissel mijn schoenen voor slippers. Een treinreis van 23u geeft mi...

Maandag 24 oktober, 13:20, bednr. 19 en 20 boven….. Next stop, Chengdu, wie kent het niet. De komende twee weken onze thuisbasis en de permanente thuisbasis voor 14 miljoen andere mensen. Tevens de hoofdstad van Sichuan (4 rivieren) en wie het nieuws volgt weet dat in 2008 in deze provincie de dodelijkste aardbeving van de 21e eeuw heeft plaatsgevonden, 28.000 doden en 1 reuzenpanda. Met bijna hetzelfde aantal inwoners als Nederland vond ik (Daniel) het vr...

Goh, het was toch best lastig om onze ouders uit te zwaaien…Normaal gesproken (het is al normaal om onze ouders uit te zwaaien) sta je dan op het punt je avontuur te beginnen, je reis te starten. Voor ons was het een beetje een dood moment. Het ene avontuur, dat van de Giggling Tree, was afgelopen en het nieuwe nog niet echt begonnen. Toen wij echter ook Beijing verlieten, kwam het gevoel van een nieuw avontuur, reizen, gelukkig als snel weer terug. Vrijda...