Vrijdag 1 mei 2015
Vandaag stapten we rond 09.00 met z'n vieren weer op de Stray bus richting Wanaka! Hier zag ik Neil, een bekend gezicht van de vorige Stray bussen! Hij trekt overal een beetje zijn eigen plan waardoor ik hem nu dus steeds tegen kom; een hele lieve Engelse jongeman, dus dat is prima! Hij gaat de komende dagen vast met ons de hort op.
De weg van Franz Josef naar Wanaka was lang, maar met goede reden, want we hadden enorm veel tussenstops! Door het mooie weer had dat ook echt zin en hebben we Lake Matheson, ook wel mirrorlake gezien. Dit is een meer waarin op goede dagen een prachtige weerspiegeling van Mount Cook te zien is. Je raadt het vast al: beautiful! Hierna gingen we naar de Blue Pools waar prachtig blauw water in een prachtig landschap met idyllische bruggen nog mooiere foto's creëeren. I just can't say it enough, het is hier zo belachelijk mooi! We zijn nog bij wat andere mooie punten gestopt en rond 16.30 kwamen we aan in Wanaka! Er is hier een hoop te doen, dus de komende dagen worden heerlijk. We vertrekken namelijk maandag pas richting Queenstown. Voor de eerste avond zitten we in een Base hostel (niet echt goed, maarja), gezien de YHA helemaal vol zat wat betreft dorm beds! Voor morgen en overmorgen hebben we er gelukkig wel een plekje kunnen bemachtigen. Neil en Tim zitten helaas ergens anders, maar we houden contact! Vanavond gaan we met z'n allen naar de plaatselijke Paradiso Cinema: een bioscoop met alleen maar banken. Kortom: schoenen uit en chillen met de nieuwe Avengers movie!! Awesome people! Of misschien moet ik jullie inmiddels maar de Kiwi/Nieuw Zeeland versie van awesome gaan leren "Sweet as."
Zaterdag 2 mei
Wanaka, Nieuw Zeeland
Wanaka is prachtig. Om jullie een beeld te geven: Wanaka ligt aan Lake Wanaka, een prachtig meer, met daarom heen groene bergen, maar met in de verte ook glaciers. Grasvelden waarop je zou kunnen picknicken, heerlijk rustig. De jongens bestempelen het hier als het fijnste dorp ever. Zover wil ik niet gaan, maar het zegt wel wat natuurlijk. Inmiddels zijn we verkast naar de YHA hier, wat weer zoveel fijner is dan Base. Een goed hostel maakt echt al het verschil: na een dag lopen wil je gewoon even je eten kunnen koken in een schone keuken en daarna neer kunnen ploffen op een bank of voor een openhaard danwel een filmpje kijken.
About today. Vandaag begon weer exciting! Ik heb namelijk 20 minuten een klein vliegtuigje mogen besturen als co-piloot en daarbij mogen opstijgen en landen. Heel vet!! Naderhand ook een vliegcertificaat gekregen, mocht ik deze hobby willen doorzetten haha. Ik mocht gratis een passagier meenemen, dus Divera was the lucky one en heeft vanaf achterin alle foto's en filmpjes gemaakt. Het uitzicht was ook prachtig, met de bergen en meren. Van bovenaf zagen we hoe er mistwolken op de rivier hingen: zo mooi. De rest van de dag besloten we met de groep en onze nieuwe member Neil naar Mount Iron te gaan: een viewpoint met de Mount Iron Walk van in totaal 2 uur, waarna we onszelf hebben verwend met een ijsje bij het meer. Yum. 's Avonds heerlijk risotto gegeten en Gone Girl gekeken met de rest. Wat een f***ed up film is dat?! Ik snap het einde nog steeds niet..
Op zondag wilden we in eerste instantie liften naar de Roy Glacier Valley Walk, een uur met de auto vanaf Wanaka. Helaas was er na 45 min nog geen auto gestopt en moesten we plannen herzien, gezien de walk zelf ook 6 uur zou duren.. Er bleek een walk dichterbij namelijk Roy's Peak Walk. Een uur lopen naar de carpark en dan 4-6 uur return. Klonk in eerste instantie wel okay, maar dat was echt doodgaan. We zaten bij de carpark op ongeveer 500m boven zeelevel, na 3 uur (!) lopen was dat 1000 meter en het was echt enorm zwaar. Alleen maar omhoog en toen waren we nog niet eens halverwege. Holy. Tim en Dennis waren in eerste instantie voor ons uitgerend, maar kwamen we toen dus tegen al lunchend. Zij waren ook niet meer van plan nog verder te gaan. Zelf had ik hoop op wat mooie ijsbergen, dus ik voelde teveel disappointment opborrelen voor als we hier zouden stoppen. Gelukkig waren Neil en Divera het daarmee eens en hebben we met zn drietjes onze weg naar boven, op 1400 meter, gevochten. Dit was niet het hoogste punt, maar wel een prachtig uitkijkpunt en een voor mij waardige plek om de bijl erbij neer te gooien. Het duurde nog 1,5 uur voor we uiteindelijk beneden waren en vanaf daar konden we gelukkig met anderen mee in de auto naar Wanaka. Dat maakte een eind aan de lange dag.
Morgen vertrekken we richting Queenstown na in de ochtend te zijn gestopt bij puzzelworld! Queenstown staat bekend om het feit dat iedereen er weken blijft hangen: het grotere Wanaka. Dus ik ben erg benieuwd wat Q ons te bieden heeft!