Een plek die niet mocht ontbreken bij dit bezoek aan Brazilië is Salvador. Het is in deze stad dat de slaven vanuit Afrika toekwamen en verhandeld werden als koopwaar om te gebruiken in de vele mijnen of plantages over heel het land. Salvador is dan ook het hart van de "zwarte" gemeenschap. Omdat we niet al te veel tijd wilden verspillen, kozen we om te vliegen. Het was maar een vlucht van 2u, dat hadden we na al het bussen wel eens verdiend. Na het ontbijt, liepen we naar Ipanema beach waar je gewoon elke voorbijgaande bus kan doen stoppen dus ook degene die rijdt naar de luchthaven. We waren goed op tijd, want hadden vorige week een verhaal gehoord van een Hollands meisje dat haar vlucht had gemist door de verkeersinfarcten en ze was nog wel 3 uur van tevoren vertrokken! En we vinden het wel leuk om op de luchthaven rond te lopen om de winkeltjes en restaurantjes af te gaan. Was me dat wel ff een serieuze teleurstelling! De luchthaven van Rio stelt niets voor; er was geen ene winkel, niets te zien, niets te eten te krijgen. En daar zaten we dan 3 uur op voorhand. :o) Eenmaal op de vlieger hadden we nog meer pech… voor ons kwamen 2 lieve oude dames zitten met een peuter (ik schat ze nog geen 3 jaar) en die heeft de hele tijd haar keel opengezet en zitten roepen. "God must be mocking me"was het enige waar ik kon aan denken… Het was het stoutste kind dat ik ooit gezien heb. Zelfs de lieve en zeer geduldige crew van het vliegtuig kregen het kind niet stil ook al maakten ze gebruik van omkooptechnieken met koekjes. Resultaat: hoofdpijn! Aan de luchthaven nemen we een taxi die ons naar het hart van het oude centrum brengt: Pelhourinho. Onze hostel ligt midden in de actie. Als we toekomen is het al donker en ziet het er allemaal een beetje dodgy uit, dus besluiten we om in de restobar van de hostel zelf iets te eten. Dat was de beste beslissing die we hadden kunnen nemen, want ze hadden Thaise rode curry op het menu staan. Zonder al te veel te praten (omdat we te druk bezig waren met het lekkere eten) hebben we een film opgezet: Cidade de Deus alias City of God. Thuis hadden we deze film al wel gezien, maar we popelden om opnieuw de gangsterverhalen te zien. En zo rondden we de eerste avond af in Salvador: Caipirinha, Thaise curry en een Braziliaanse film.

Vanmorgen worden we getrakteerd op een katholiek spektakel. We wisten al op voorhand dat geloof een belangrijke rol speelt in Salvador en ook in de rest van Brazilië en toch doet het ons elke keer iets als we geconfronteerd worden met zeer gelovige mensen. Een parade van zingende nonnen en priesters paradeerde voorbij onze hostel op weg naar de kerk om de zondagsmis bij te wonen. Toen we later, na ons ontbijt, de kerk voorbij wandelden, was de mis nog steeds aan de gang en de mensen stonden tot buiten om de woorden van God te aanhoren. Zoals we gelezen hadden in onze reisboek is dit oude stadsgedeelte uiterst bewaakt door de politie: op elke hoek van de straat houdt een tot op de tanden bewapende politieagent een oogje in het zeil. Als toerist voel je je echt wel een bedreigde diersoort. We verkennen het autoloze stadsgedeelte en zijn toch wel weer onder de indruk van de koloniale stijl en vooral de mensen. De sfeer van Afrika hangt in de lucht… Het straatbeeld wordt ook weer gekleurd door straathonden, iets wat we in Rio niet gezien hebben. Daar waren honden zeer populair als huisdieren en zag je ze niet verwaarloosd over straat lopen. (Zou het houden van huisdieren iets te maken hebben met rijkdom? In Buenos Aires was ook geen straathond te bespeuren en zag je overal dog walkers met minstens 10 honden aan de leiband) In de late namiddag nemen we plaats op een terrasje waar een groepje muziek aan het spelen is en dromen we weg bij de geweldige muziek. Voor we het weten verdwijnt de zon en keren we toch terug naar de hostel. Opnieuw belandden we in de zetel en kiezen we een film: Cidade dos Huomos. Ook deze film draait om de rivaliteit tussen de bendes in de favelas. Het was een schot in de roos.

Zo af en toe is het eens nodig om een rustdag in te lassen van het reizen. Je zou het niet geloven hoeveel energie reizen vergt en dus hoe vermoeiend het wel allemaal is. Je gaat altijd van hier naar daar om de zoveel dagen, waar je telkens moet wennen aan een nieuwe plek en nieuwe mensen en waar je ook altijd voor nieuwe uitdagingen staat. Soms heb je gewoon nood aan doelloos rondhangen en dat is dan ook wat we vandaag gedaan hebben: gewoon ergens zitten op een terrasje en kijken hoe de wereld voorbij passeert en dan terwijl de postkaartjes schrijven. Opnieuw eens slenteren langs de zovele souvenirwinkeltjes en toch weer in de verleiding komen om iets te kopen :o) En dan het belangrijkste: informatie opzoeken over het vervolg van de reis (= hoe geraken we in Bolivië, wat gaan we daar allemaal doen en zien etc) En het strafste van al is, dat je dan op het einde van de dag toch vermoeid gaat slapen. Hoe kan dat nu?!

Onze laatste dag in Salvador hebben we niet doorgebracht in de stad, maar aan het strand: Praia do Forte. Dit is een klein vissersdorpje op ongeveer 1,5 uur ten noorden van Salvador. Via een reisbureautje hadden we vervoer geregeld naar deze plaats. Tijdens de voormiddag hebben we dan rondgelopen in het dorpje en in de namiddag zijn we dan naar één van de mooiste stranden van Bahia geweest: Guarajuba = helderblauw warm water met golven zo hoog, perfect om te surfen. Ik kon wel uren in de zee blijven dobberen… Na een paar uurtjes was het alweer tijd om terug in de minibus te kruipen richting stad, terug de drukte tegemoet. Daar zijn we in een geweldige bar (= Zulu bar) iets gaan eten. Zoals typisch is voor mij, heb ik kip besteld, maar niet om zelf op te eten, maar om uit te delen aan een zielige straathond. Ik kan het niet helpen, maar ik zou ze allemaal willen eten geven! Later op de avond was het dan feest bij ons in de straat vlak naast onze hostel. Op de trappengalerij van de kerk hebben meerdere live optredens plaatsgevonden, uiteraard onder het goedkeurend oog van de politie. Dit keer hadden ze niet enkel hun kogelvrije vest aan, maar ook een helm. Ze waren zoals altijd zwaar gewapend, klaar voor actie.