s' Morgens heel vroeg sluipen we de hostel uit en de taxi in richting de luchthaven van Salvador. Er stonden 2 vluchten op het programma vandaag om op onze bestemming te geraken: Salvador - Sao Paulo en dan Sao Paulo - Campo Grande. Op het nippertje kwamen we aan op de luchthaven zodat we eigenlijk rechtstreeks op de vlieger konden stappen. Dat noemt Nico dan op tijd zijn ;o) Voor onze overstap hadden we maar 40 minuten, dus dat was ook een "close one". Toen we van het vliegtuig stapten in Campo Grande, werden we overvallen door de hitte. Die viel echt als een baksteen op ons. Zonder het te weten, hadden we een gratis pick-up van de hostel waar we geboekt hadden. De kerel wist ons al te vertellen dat onze goede vriend Rik (= de Nederlander die we in Floripa hebben leren kennen) al was aangekomen in de voormiddag en in kamer 32 verbleef. Aangekomen in de hostel zijn we onmiddellijk op zijn deur gaan kloppen: surprise :o) Daarna hebben de mannen gebrainstormd over de mogelijkheden om de Pantanal te bezoeken terwijl ik voor het eten gezorgd heb. Het was een gezellige avond met wat pintjes… en al snel kwamen we tot een beslissing. We zouden reizen naar Bonito en van daaruit de tour naar de Pantanal regelen. De volgende dag werd dan ook uitsluitend een reisdag waarop we niets gedaan hebben.

Aangezien we maar 1 volle dag hadden in Bonito ( wat trouwens "mooi" wil zeggen), hebben we die dan ook volgepropt met allerlei activiteiten waarvoor we zeer vroeg uit de veren moesten. In de voormiddag bezochten we de "Gruta Azul". Op de bodem van deze grot zie je, na een serieuze afdaling, één van de blauwste wateren ooit. Onze gids heeft zeer uitgebreid uitgelegd waarom dit zo is, maar helaas was elk woord in het Portugees :o) En zo ver reikt onze woordenschat nu ook weer niet. Terug in onze hostel hadden we amper 15 minuten de tijd, want we moesten ons al weer reppen voor de volgende activiteit: snorkelen in de Rio Sucuri. We werden gedropt aan een mooi hotel (in the middle of nowhere) waar we getrakteerd werden op een uiterst lekkere lunch, waarna we konden genieten van het mooie zwembad. Dat was allemaal een geweldige plus, want we hadden geen idee dat het allemaal inbegrepen was in de uitstap. Uiteindelijk was het tijd om aan de "echte" activiteit van de dag te beginnen: het snorkelen. Eerst moesten we onszelf in zo'n enorm dik wetsuit wringen alsook speciale schoentjes aantrekken om dan per jeep vervoerd te worden naar de rivier. Er stond een sterke stroming dus al wat we moesten doen was drijven en genieten van het heldere water gevuld met vissen. Het was geweldig!

Deze morgen alweer opgestaan voor dag en dauw om naar de Pantanal te vertrekken. Dit gebied is het grote moeras van Brazilië dat gevuld is met diersoorten die enkel typisch zijn voor deze regio: tucan, capibara, kaaiman etc. Na een uur of 3 arriveerden we aan ons hotel, waar we dan na de lunch onmiddellijk op bootsafari vertrokken. En we hadden direct prijs en hebben alle bovenvermelde dieren kunnen spotten langs de oever. In het donker hadden we wel minder geluk en hebben we enkel de "bange" ogen van de kaaimannen zien blinken. Na het avondeten vertelde onze gids ons dat we de volgende ochtend op jeepsafari zouden vertrekken om 7u30!

Tijdens de jeepsafari hebben we opnieuw capibara's gezien, maar deze keer wel in de verte. Ook staken enkele schattige coati's de baan over vlak voor onze jeep. Aan een groot wateroppervlak zijn we uitgestapt om te wandelen tussen de kaaimannen. Toch akelig hoe die allemaal met hun bek open liggen… Onze tocht door de jungle leverde geen wildlife op, maar was wel weer een unieke ervaring. Het enige beestje dat ons bleef achtervolgen was de mug! Ze zitten overal en smullen ongestoord van je bloed op elk moment van de dag. Er zijn er wel honderden en niemand kon eraan ontsnappen, hoeveel muggenmelk je ook spoot. In de namiddag zijn we dan gaan zwemmen in de rivier - alé ja, iedereen behalve ik. (euhm, daar zitten wel kaaimannen en piranha's in eh, zot) Ik ben samen met de gids veilig op de boot gebleven en heb voor fotograaf gespeeld. Op die manier had iedereen een bewijs dat hij/zij had gezwommen in de rivier. Hierna had iedereen een kwartiertje om op te drogen, want het was al tijd voor de volgende activiteit: vissen. En in diezelfde rivier zijn we dan gaan vissen en het duurde niet lang voor de eerste piranha werd gevangen (met behulp van een stukje koeienhart aan de hengel, jak). Iedereen was toch wel onder de indruk, want een half uur voordien hadden ze vrolijk gezwommen in hetzelfde water. Goed dat we niet eerst waren gaan vissen, want anders was er niemand meer gaan zwemmen :o) Onze gids toonde de "scherpheid" van de tanden door de piranha te laten bijten op een plantenstengel. Deze werd mooi in stukjes gebeten zonder enige moeite; de tanden zijn vlijmscherp. We waren trouwens ook wel blij dat alle gevangen piranha's mooi werden teruggezet in het water. 's Avonds zijn we dan nog eens met de boot de rivier afgevaren op zoek naar een jaguar, maar zonder enig geluk. (niet dat we verwachtten van er één te zien)

De volgende ochtend was ik weer excited, want we gingen paardrijden. Tijdens onze tocht op de gronden van de fazenda hebben we de volgende dieren gespot: lontra vogel, blauwe ara (= de hoofdacteur van de animatiefilm Rio) en nog enkele herten. Het was afzien voor de paarden en onszelf in de verschrikkelijke hitte, zeker toen Nico er op het laatst nog even een race van maakte. J Toen we terugkeerden aan het hotel hebben we nog een mini voetbaltornooi gehouden: België vs Nederland/ Zwitserland. Helaas hebben we de match verloren en durf ik de uitslag niet te vermelden :o) Na de lunch was het dan tijd geworden om afscheid te nemen van de leuke groep en ieder weer onze eigen weg te gaan. Wij reisden door naar Corumba; stad aan de grensovergang met Bolivië.