's Ochtends vroeg ga ik een rondje hardlopen om het dorp Rutherglen, tussen de Angus koeien en wijngaarden. Lange schaduwen van de bomen over de gravel wegen. Geen kangoeroes helaas...

Ook langs de weg naar Melbourne zien we nergens levende kangoeroes of koala's, wel een paar dode. We rijden door het inmiddels vertrouwde landschap van heuvels met gras, zwarte koeien en kronkelige bomen. Onderweg eten we baguette en kaas uit Rutherglen, onder een grote eucalyptus boom met een spierwitte stam en donkere bladeren.

In Melbourne parkeren we bij het casino en steken de rivier de Yarra over naar ons thuis voor twee nachten. We krijgen één van de twee mooiste kamers, een soort Pluk van de Petteflet torentje bovenop het hotel. Op het dak eten we het laatste stuk stokbrood, voor we de stad gaan verkennen. We beginnen met een ritje op lijn 35, een gratis tram van ongeveer zeventig jaar oud, die een rondje rijdt door het centrum. We stappen halverwege uit en lopen terug via China Town en Hosier Street, een smalle straat die bekend is vanwege de graffiti. 's Avonds wandelen we naar Brunswick Street, gelegen in een leuke buurt met alternatieve winkels en horeca. Daar eten we bij een Afghaans restaurant.

De volgende dag ontbijt van Turkse gözleme (een soort pannenkoek) op de Victoria Market, de grootste markt van het Zuidelijk Halfrond. De overdekte markthallen zijn tot aan de nok gevuld met kwaliteitsproducten van over de hele wereld, van Griekse feta tot lokale blauwe zwemkrabben. Het Australische vlees ligt keurig opgestapeld in schone kraampjes. We lopen langs een groepje Aziaten die samen van een bord rauwe zee-egels en oesters eten.

In een park staat het huis van de ouders van Kapitein James Cook, dat hier steen voor steen naartoe is gebracht en weer is opgebouwd. Vlak bij ligt het Birrarung Marr (een park) en aan de andere kant van de Yarra de botanische tuinen, met honderden exotische boomsoorten zoals de Deodar, Kanooka en Yiel Yiel. Sommige bomen zijn al in de negentiende eeuw geplant door hertogen en andere adel, al denk ik niet dat ze zelf hebben staan scheppen.

We dineren in Hellenic Republic, een van de restaurants van George 'MasterChef' Calombaris. Ze hebben twee verrassingsmenu's: de ene heet 'Feed me' en de ander 'Feed me more'. We kiezen voor het uitgebreide menu, met twaalf gerechtjes verdeeld over vier gangen. Vanwege de naam van het restaurant en de reputatie van de eigenaar zou je verwachten dat het gaat om modern Grieks eten, maar op de lange weg van Griekenland naar Australië is het eten sterk beïnvloed door Iraanse, Indiase en andere Aziatische smaken. Eén van de beste gerechten is bijvoorbeeld een salade van o.a. linzen, koriander en granaatappel, ingrediënten die je vooral langs de zijderoute vindt. Als we om half negen vertrekken, staat de hal helemaal vol.

Na het eten rijden we nog even met de tram naar de Docklands, oude havens die nu worden volgebouwd met hoge appartementencomplexen. Er is al wat mooie horeca, maar die is nog niet zo druk. Waarschijnlijk is het hier over een paar jaar net zo tof als Darling Harbour in Sydney, en dan moeten we snel weer terugkomen...