In het jaar 1605 krijgt kapitein Willem Janszoon opdracht van de pas opgerichte VOC om het gebied te verkennen ten zuiden van Indonesië. Willem landt al snel op het meest noordoostelijke puntje van het huidige Australië, al denkt hij zelf dat het nog Nieuw Guinea is, en is daarmee de eerste Europeaan die voet zet op dit continent. Om onduidelijke redenen keert hij ook al snel weer de steven, bij een plek die tot op de dag van vandaag Cape Keerweer heet.

Pas veertig jaar later, na een aantal rampzalige expedities van verschillende kapiteins, lukt het Abel Tasman om langs de zuidelijke kust van het continent te varen, waarna het immense eiland de naam Nieuw Holland krijgt. Tot het einde van de achttiende eeuw komen veel Nederlandse schepen deze kant op, vaak per ongeluk, omdat ze vanaf Kaap de Goede Hoop door de harde wind afdrijven en kapotslaan op de westkust. De Nederlanders die geen schipbreuk lijden vinden weinig drinkwater, brandhout en handelswaar in Nieuw Holland, waardoor de interesse snel afneemt.

In 1770 arriveert kapitein James Cook vanaf Zuid Amerika aan de oostelijke kust van Nieuw Holland, dat hij opeist voor de Engelse Kroon. Kort daarna vaart Matthew Flinders, die overigens op al zijn ontdekkingsreizen kat Trim meeneemt, als eerste helemaal rond het land. Met name dankzij Flinders' topografische kaart komt de naam Australië in zwang.

Vanaf de Flinders Street in Melbourne volgen we de zuidelijke kust, die Flinders zo mooi in kaart bracht, voor een rit langs de bekende Great Ocean Road. Op zaterdag slapen we in het dorpje Apollo Bay. 's Avonds eten we voer voor stoere vissers in de pub bij een hotel, terwijl we naar "Footy" (Australian Football) kijken. Het is Super Saturday, dus er zijn meerdere belangrijke wedstrijden vanavond. Het publiek is voor de Geelong Cats, een club uit de buurt. Ik drink er een paar pints Little Creatures bij, een lekkere pale ale. We zitten bij een ronde haard met vuurblokken, want het is nu echt winter. Dat betekent regen, wind en temperaturen onder de tien graden.

Op zondagochtend ga ik eerst even hardlopen langs het strand. Hoge golven weerkaatsen in de eerste zonnestralen. Daarna volgt een schitterende rit van Apollo Bay naar Port Fairy. Het ene moment rijden we door dampend regenwoud; het volgende moment staan we op zandstenen kliffen, waar een imposante hoeveelheid water tegenaan beukt. Het kan hier spoken, vooral bij de Shipwreck Coast zijn in de loop der jaren tientallen schepen naar de kelder gegaan. Moeilijk voor te stellen dat de kleine zeilschepen van Cook, Tasman en Flinders hier langs de kust voeren. Dat zijn echte helden.