Op de lange busrit naar El Chaltén ontmoeten we 5 andere toeristen (niet moeilijk, we zaten slechts met 7 op de bus!): het koppel Georgia (Nieuw-Zeelandse) en Matt (Australiër), 2 Amerikanen Ben en Chad en de Brit David.
Het klikt al snel tussen ons zevenen en dat blijkt ook als we in El Chaltén aankomen. We spenderen de komende 4 dagen met elkaar en hebben veel plezier. Elke avond koken we samen (lekker én economisch) en spelen we Uno of 'ring of fire', een grappig drankspelletje met kaarten. El Chaltén is de uitvalsbasis voor bergwandelingen en avontuurlijke sporten, voornamelijk klimmen. De Fitz Roy, de hoogste berg daar, blijkt één van de moeilijkste te beklimmen bergen ter wereld te zijn. Op onze eerste dag wandelen we dan ook samen de sendero (= wandeling) Laguna de Los Tres waarbij je op het eindpunt na een zware beklimming beloond wordt met een prachtig uitzicht op de Fitz Roy, een heuse gletsjer en een meer. Onderweg genieten we volop van het kleurenpalet van de vele herfstbomen die ons omringen. We zien lenga's (de enige boomsoort die groeit in Patagonië) met bladeren in rood, bordeaux, magenta, oranje, oker, geel, groen,… Ook op onze tweede wandeling, Laguna Torre, staan we versteld van de tree-art, zoals Tim het graag noemt, zowel de kleuren als de vormen van de bomen zagen we nooit eerder. Op het eindpunt van deze tocht wanen we ons precies in een Japanse tuin (de lenga's kan je een beetje vergelijken met grote bonsaibomen) en nadien staat ons opnieuw een gletsjer te wachten die uitmondt in een groot, blauw meer, deze keer met drijvende ijsblokken en enorme pieken rotsblokken die uittorenen boven de gletsjer op de achtergrond. Tim doet nog een extra wandeling om foto's te nemen en ik installeer mij op een grote rotsblok, mp3 met Bollywoodmuziek in de oren en genieten maar :)
Na een uurtje begint de zon onder te gaan en keren we terug. David die met ons was meegewandeld is ondertussen al terug naar de hostel om ons avondeten al te bereiden: zelfgemaakte hamburgers met zelfgesneden frietjes, jummie, wat een afsluiter van de dag!
De grootste gletsjer echter die te bewonderen valt in El Chaltén, is de Glaciar Viedma. We boeken een boottocht hier naartoe en willen ook graag op de gletsjer wandelen. De dag zelf blijkt er echter te veel wind te zijn, waardoor de boot onmogelijk kan aanmeren bij de gletsjer en we dus enkel de boottocht maken om de gletsjer van op een afstand te bewonderen, ipv erop te wandelen. We beloven mekaar dan zeker op de Perito Moreno-gletsjer te zullen wandelen als we naar El Calafate reizen. De Viedma is onze eerste gletsjer die we van 'dichtbij' bekijken en dat hoort ook zo in het Parque Nacional Los Glaciares! We zijn onder de indruk van de dikte van het ijs en de vele kleuren blauw en hebben ook geluk met het zonnig weertje! Een zalig boottochtje met mooie uitzichten op het Fitz Roy-gebergte.
We kunnen maar niet genoeg krijgen van de gletsjers en hebben de bekendste van Argentinië nog niet gezien, de Perito Moreno, dus we zetten koers naar El Calafate. De bussen in Argentinië zijn een pak duurder dan de bussen in Chili, dus proberen we te liften. We zijn echter niet de enige met die gedachte en moeten opboksen tegen 4 andere lifters aan dezelfde brug, de enige uitweg uit El Chaltén. We denken erover dan maar te wandelen tot het volgende kruispunt over deze brug tot we te horen krijgen dat dit kruispunt 70km verder is! Geen optie dus… Met mijn beste vrouwelijke charmes probeer ik info te verkrijgen bij 2 babbelende en maté-slurpende Argentijnen aan de overkant van de straat en wat blijkt? Een van deze mannen rijdt vandaag naar El Calafate en biedt ons een lift aan! Zalig! We spreken af aan de brug om half 4 in de namiddag. Dat geeft ons nog ruim de tijd een gezellig cafétje te doen en nog wat laatste zonnestralen op te vangen vooraleer we ons installeren op onze rugzakken in de kofferbak van zijn bestelwagen voor de komende 3 uren.