Na onze vruchteloze pogingen van gisteren gaan we het nog eens proberen om een auto te huren. Maar vandaag is het de dag van het eindeloze zoeken. Wie had gedacht dat het zo moeilijk is om een auto te huren in de hoofdstad van dit land. We zijn zes verschillende plekken afgeweest maar kregen overal nul op het rekest. Het zoeken naar een auto kost uren, wat wel zonde is als je maar acht dagen hebt. We dwalen door de stad en krijgen het bloedheet.
Op een mooi plein met prachtige gebouwen omringd gaan we wat drinken. Ik ben chagerijnig van de hitte, de vermoeidheid en de dorst. Ook hier is er live muziek, heel gezellig. Muziek zit die Cubanen in het bloed, om jaloers op te worden. Wat jammer dat we door al dat gezoek naar een huurauto niet wat meer tijd aan dit deel van Havanna hebben kunnen besteden. Er zijn hier leuke musea en we kwamen net langs een prachtige kerk. Daar heb ik namens een vriendin een kaarsje opgestoken. De schilderijen die daar hingen waren indrukwekkend. Lopend door Havana valt het me op dat de stad erg schoon is, geen rondslingerde plastic zakjes hier. En overal door de stad zie je "ingegraven" kanonnen om het verkeer uit straten weg te houden, erg leuk.
Ondertussen hebben we de hoop op een auto opgegeven, we nemen wel de bus. Naast ons op het terras zit een Nederlandse man die ons de tip geeft om het in een andere stad te proberen. In Matanzas zouden wel auto's te huur zijn.
Een beetje opgepept gaan we op zoek naar wat eetbaars. Er zijn veel leuke restaurantjes in deze stad, dus we vol goede moed op weg. Alleen, het vegetarisch eten is hier niet zo populair, het staat nergens op het menu. Ze wijzen telkens op de eenvoudige groentesalade en naar de rijst met zwarte bonen die hier veel gegeten wordt. Dat is natuurlijk wel een goede combinatie voor een vegetariër, maar Theo wil toch wel graag wat er bij. We zijn dus eindeloos op zoek naar een restaurant die ons dat kan bieden. Misschien dat ze bij een hotel wat meer verstand van vegetarisch eten hebben en uitgeput belanden we bij hotel Angleterra. Niet dat die zoveel bijzonders op het menu hadden, maar meer uit berusting. Twee Nederlanders die we hier die ochtend bij de koffie hebben ontmoet, komen er gezellig bij zitten. Ons valt op dat wat op het menu beloofd wordt niet op het bord hoeft te verschijnen. De sausjes die beloofd worden blijven achterwege en het is al de tweede keer dat in het gerecht champignons vermeld staan en er op het bord nergens één te vinden is. Waarschijnlijk is er moeilijk aan te komen, maar wel vervelend voor Theo als het resultaat een wat magere rijst met een beetje ui en kool is.
Ook hier weer gezellig muziek, samen met onze nieuwe kennissen wordt het nog een gezellige avond.
Hetty