Het is weer pet met internet, kunnen we zelf de blog niet op internet zetten, nu is ook het versturen van e-mails een probleem. Ik ben een beetje teleurgesteld in het land van de electronica, op dat gebied. Misschien in het volgend hotel, we hebben wel eens een hotel gehad waar het goed ging. Een beetje teleurgesteld verlaat ik dus vanmorgen het hotel.

Vandaag gaan we weer een eind verder met een bus. Het is altijd een verassing wat voor bus we krijgen, maar deze is echt luxe. Zelfs een beetje ongezellig groot. Het eerste gedeelte van de reis gaat verder langs het meer wat echt immens groot is. Veel laagbouw, wat vervolgens wordt opgevolgd door leegstaande hoogbouw. Misschien knapt er ook hier een financiële luchtbel in de toekomst. Want door het hele land heen hebben we grote complexen leegstaande flats gezien.

De lage heuvels die we vervolgens doorrijden zijn blauwig groen van de eucalyptus, afgewisseld met den. Dan weer wat palmen, we zijn in een warmer gebied. De mooi roze bloeiende bomen die me aan de Catalpa (trompetboom) doen denken zie ik hier niet meer. Er liggen groente akkertjes op ongelofelijk schuine hellingen. De huizen hier zijn wit gekalkt met randen zwart grijze beschilderingen. Tot nu toe heb ik veel afwisseling in teelten gezien. Geen grote uitgebreide akkers hier, maar alles in het klein. Akkertje omzoomd door walletjes, vaak met doek of zwart plastic. Veel mensen zijn aan het werk, met hakken en manden.

We komen door een gebied waar veel afgegraven wordt. Grote stukken van een berg zijn al verdwenen. De beplanting verandert een beetje, een enkele bananenboom in de randbeplanting. Ook een plant die wat weg heeft van bananenblad met een aparte bloem zie ik ineens massaal. We zien rijst verschijnen, nog in aparte bedjes, klaar om verplant te worden. Het is nog steeds heuvelig, maar we rijden nu hoog. Op de terrassen zie ik bruine koeien, waterbuffels, geiten en een enkele ezel grazen.

Ik zie steeds meer grotere bedrijven, energie centrales, chemische bedrijven, grote gebouwen. We komen in een gebied met aaneengesloten bebouwing. De weg waar we op rijden staat op palen, onder ons is een parkachtig bos aangelegd. We rijden Kunming in, waar we plotseling stoppen in een gebied met zalen en hotels. Het blijkt dat onze bus te groot is voor het centrum, we moeten overstappen in een kleiner busje. Niet veel later staan we stil voor ons hotel.

Na de lunch gaan we de stad verkennen. Langs drukke wegen met hoge gebouwen. De winkeltjes zijn klein. We komen langs een boeddhistische tempel. Op de stoep ervoor zitten heel veel invaliden te bedelen en er zitten een tiental mensen die met stokjes je toekomst kunnen voorspellen. Je kan merken dat het hier niet toeristisch is, de toegang is 6 yuan, wat ongeveer negentig cent is. Tot nu toe was het eerder tussen de veertig en honderd yuan. Het is een leuke tempel met in het midden een tempel die in een vijver staat. Het wemelt van goudvissen, roodwangschildpadden en grote groene en zwarte kikkers. We steken de rode kaarsjes aan die we hebben gekregen en de wierook.

We lopen de drukke straat weer op, bekijken één van de vele winkels die gedroogde bloemetjes, paddestoelen, knollen en wortels verkopen. In de verte zien we het park waar we naar op zoek waren. Grote vijvers die bijna droog staan, met lotus bladeren. Het is druk in het park, op verschillende plekken zijn mensen muziek aan het maken of zijn ze aan het dansen. Het is een kakofonie van geluid. Er zijn geen grasveldjes te zien, wel veel bomen en struiken. Veel eettentjes en souvenirkraampjes. Verderop zijn honderden mensen aan het dansen. In twee kringen zijn ze een rondedans aan het doen, sommigen speciaal ervoor gekleed. Maar spontaan meedansen kan ook. Dat dansen heb ik tot nu toe bijna elke dag in parken en op centrale pleinen gezien. Soms overdag, soms 's-avonds, altijd van jong tot oud en beide geslachten. En elke keer kijk en luister ik weer met veel plezier en met een beetje jalousie. Het zou leuk zijn als dat bij ons ook was.

Hetty