Zaterdag 5 November 2011:

Van Puebla naar Oaxaca...

Vandaag staat een rit van ongeveer 350 km op het programma. We rijden van Puebla door de Sierra Madre del Sur naar Oaxaca. De wagen zijn we al gewoon en ook het verkeer verloopt vlot. Voor we het weten zitten we op de weg naar Oaxaca (uigesproken Wa-ha-ka). En ja… weer x-aantal topas (bulten) afgewisseld met putten en zonken in de weg. Het is echt oppassen geblazen en de co-drivers hebben ogen tekort om links en rechts te kijken… uiteraard moeten de nodige commentaren (en aanwijzingen) door ons gegeven worden! (de beste stuurlui zitten altijd aan wal hé!). We rijden vlot maar toch schiet het niet echt op. We zitten nog niet op de betalende weg en dan is het steeds stoppen, remmen, links en rechts uitwijken, enz… Toen we Puebla verlieten was het landschap eerder vlak met op de achtergrond de vulkanen en de bergen. Nu echter wordt het landschap ruwer en gaan we echt de bergen in. De maïsvelden maken plaats voor rotsen en hoe hoger we klimmen en hoe verder we vorderen, hoe meer het landschap overgaat naar dor en bruin. Cactussen staan broederlijk naast elkaar en trachten elk om de hoogste te zijn. Dit is een grappig zicht… overal rechte cactussen, zonder aftakkingen verspreid over hele bergflanken. Ondertussen zijn we de betaalweg opgereden en gaat het verkeer vlotter. Zwaar vervoer (en personen die niet harder kunnen, willen of durven) gaan rechts rijden op een soort "pechstrook" en pinkeren om teken te doen dat achterop liggend verkeer door kan. Slim en efficiënt! Ook wij kennen de truc al snel en doen mee. Je kan hier vlot rijden (minimum 110km/u) maar je moet wel rekening houden met afdalingen en tegenliggers die niet kunnen wachten totdat diegene voor hen naar rechts is uitgeweken… Maar al bij al… het valt prima mee! We stoppen even voor een korte lunch en rijden verder richting Oaxaca. De natuur wisselt weer: de ondergrond veranderd van groen over bruin naar rood. En de natuur en de bergen zijn spectaculair. We stoppen even langs de kant van de weg en trekken de noodzakelijke foto's. Wat vreemd is: hier kom je fietsers en wandelaars tegen op deze drukke baan… thuis ondenkbaar, hier heel gewoon!

We arriveren in Oaxaca en volgen wijselijk ons Emma. Ja, ze weet het… ze leidt ons vlot naar een mooi, groot hotel in de bergen op ongeveer 5km van het centrum van Oaxaca. Super! De ontvangst is vlot en snel en al vlug staan onze koffers op de kamer… (een mooie kamer, met airco, tv, …) en buiten een …. zwembad! Ondertussen is het al 17u en we denken nog vlug even de stad te gaan verkennen… maar dat was zonder rekening te houden met de "winkelende en op zaterdag-avond-genietende-en rondwandelende-Mexicaan". Het was pokkedruk in het centrum en er was geen doorkomen aan. Dit was zottekeswerk! Terug dan maar naar het hotel. Daar zal die pint even goed smaken :-). Na een heerlijke douche, een lekkere maaltijd in het hotel.

Morgen zijn we van plan Monte Alban te bezoeken, Tule en de markt in Tiocalula. Die zou de moeite zijn op zondag…