Zondag 13 november 2011:

Van Palenque naar Campeche....

Vandaag moeten we een 5uur rijden volgens Emma. We moeten een kleine 350 km afleggen die ons naar Campeche gaat brengen. De weg is vlak en blijft vlak. We hebben de bergen achter ons gelaten en stilaan wordt het ook warmer... de lucht trekt op en de wolken verdwijnen. Gelukkig... we dachten al dat we té weinig wintergoed mee hadden. We rijden vlotjes richting noordoosten en al snel verlaten we de provincie Chiapa om even via Tabasco Yucatan binnen te rijden. Weiden, vlak landschap, boeren en paarden... het landschap wijzigt weinig. We worden voor de eerste maal aan de grens tussen de 2 provincies aangehouden door de militaire politie. Tot nu toe hadden we van (militaire) politie of security geen enkele last. Ze lieten ons door rijden, wuifden even en lachten ons achterna. De Mexicanen zelf werden wel door hen tegen gehouden. Wij, wij mochten gewoon door! Nu, even stoppen... zeggen waar we naar toe gaan... koffer van de wagen open... amai wat een bagage! ... en door.... adios! Buen viaje! (goede reis). Voor we naar Mexico kwamen hadden we de idee dat alles hier nogal corrupt en onveilig was! Wij merken hier niets van. In vergelijking tot Cambodja is dit peanuts. Je wordt als toerist echt gerust gelaten of ,,,geholpen! We rijden verder (nog 1 korte stop door de politie maar geen controle) en rond 14 uur komen aan in Campeche. Naar goede gewoonte weet ons Emma de weg niet en moeten wij weer verder met de kaart en met vragen. Maar... geen nood... onze weg vragen in het Spaans lukt al aardig goed en ... we verstaan ze zelfs ;-) We rijden richting zee en al vlug zitten we op een soort ring rond Campeche. Hier, vlak bij het oude centrum, moeten we zijn: Hotel Paseo. We blijven hier maar 1 nacht en na het inchecken lopen we vlug even door het centrum. Voor Mexico is dit een uniek voorbeeld van een versterkte stad uit de 17de en 18de eeuw. Het historische centrum maakt sinds 1999 deel uit van het werelderfgoed. De mooie koloniale sfeer en de mooie architectuur met smalle straatjes , gekleurde gevels, ramen met hekwerk ervoor, binnenplaatsen en talloze barokke kerken,... het maakt allemaal een sfeervolle indruk met de zon die hoog aan de hemel staat. Campeche werd in 1540 gesticht door francisco de Montejo. Het is de oudste koloniale stad van het schiereiland Yucatan. Rondom het Spaanse centrum werden verschillende wijken gebouwd. De indianen die vanuit Mexico-stad waren gekomen om te helpen bij de conquista, weren in het westen gevestigd. De onderworpen Maya's werden in het oosten gesitueerd. De zwarte slaven en mulatten kwamen tot slot in het zuiden van de stad terrecht. De stad werd vanwege zijn strategische positie de enige handelshaven van het schier-eiland. Als logisch gevolg hiervan kwamen vele piraten, die zich in de Golf van Mexico ophielden, op Campeche af. In opdracht van de Fransen, de Engelsen en de Hollanders gingen ze op zoek naar schatten en probeeerden ze de Spanjaarden te verzwakken. De enige verdedigingstoren die de stad bezat werd omgebouwd tot verdedigingstoren. Daarna werd begonnen met de aanleg van de vestigingswerken: een 6-hoekige omwalling van 2,5 km omtrek, geflankeerd door bastions met kanonnen en 2 versterkte poorten.

Wij lopen door het historische centrum, richting zee... die willen we nu wel eens gezien hebben na bijna 14 dagen! Yep, hemelsblauw! Spiegelglad! Glashelder! Super... We vervolgen onze weg door een zone van moderne gebouwen die gebouwd werden tussen het historische centrum en de zee. Eenmaal terug in het historich centrum lopen we terug richting hotel: verfrissen... eten... en waarschijnlijk ... nog wel een pintje drinken...

Morgen verlaten we Campeche al op weg naar Merida...