22 November 2011:

Duik 7 en 8 op Cozumel...

Vandaag moeten we om 9u aan het duikcentrum staan... we gaan immers duiken in een van de mooiste gebieden van deze streek. We zijn benieuwd!? We vullen de nodige formulieren in en al het materiaal wordt in de diveshop gelaten. We krijgen ander materiaal op Cozumel. Barbara heeft een taxi geregeld die ons naar de ferry moet brengen. Het is de bedoeling dat we die van 10u nemen en op Cozumel zal dan iemand met een plaatje "Pluto Dive" staan wachten. Daar doen we dan vandaag 2 duiken. We zijn goed op tijd, kopen ons ticket "enkele weg" aan de prijs van 13 USD/persoon en wachten rustig op de pier samen met nog honderden anderen die ook de oversteek wagen. Barbara had ons gezegd dat er 2 companies varen tussen het eiland en Playa del Carmen en dat de tijden aangegeven zijn op de "timetables". De witte en een gele ferrydienst werken onafhankelijk van elkaar en als je een retourticket koopt dan ben je verplicht met dezelfde companie terug te keren. Goed op tijd legt de ferry aan en wij stappen rustig aan boord. De boot zit goed vol met allemaal toeristen (niet allemaal duikers!). We varen een dik half uur en verlaten de ferry in Cozumel, het eiland vooral gekend van Cousteau en al zijn duikavonturen. Op de kade staat Toni te wachten. Hij is er al met de duikboot maar moet nog andere duikers oppikken: 11 Spanjaarden die ons gaan vergezellen op de boot. Wanneer iedereen aan boord is, vertrekken we snel richting diveshop. Wij hebben ons materiaal niet mee en Barbara heeft geregeld dat wij ook hier ons materiaal kunnen hebben. Onze maten worden gevraagd en voor we het weten ligt alles netjes klaar op de boot: vinnen, trimvest, ontspanner, vinnen en een splinternieuw duikpak! Alles past en met heel de groep zijn we weg richting duikstek 1: "Paso del Cedral".

Het is een heel stuk varen en ondertussen worden de flessen gefit en krijgen we onze briefing: we kunnen "groot" wild zien, op 80 bar teken doen, driftduik, langs een wand maar af en toe gaat hij (Toni, onze gids) naar het blauwe om de grote vissen zoals adelaarsrog enz te zien. We bekijken elkaar en denken ja... mmm... adelaarsrog... dat zou te mooi zijn om waar te zijn. "En ook haaien?" Vragen we. Yep... is mogelijk... We zullen zien want vaak wordt veel beloofd en geven de vissen toevallig "niet thuis" juist als wij in het water liggen. John, ne jonge gast uit California vergezelt ons 4 en we springen na de groep Spanjaarden in het water. De stroming is in elk geval fel! Heel fel! We zakken langzaam (net iets té weinig lood met dat nieuwe duikpakje van hun) en laten ons meeglijden met de stroming. De kleuren zijn mooi, iets minder vis maar links van ons dadelijk een grote solitaire barracuda. Toni is al ver vooruit en ik krijg amper de kans om een paar foto's te trekken. Hij glijdt in een speedtempo door het blauw en draait plots af naar links, richting zand. Hij gebaart maar wij zijn te ver om duidelijk te zien wat hij bedoelt. We komen dichterbij en zien over de rand van het rif links de "vleugels" van een enome adelaarsrog! Super! Alleen spijtig dat mijn toestel in de standby-stand gevallen is en dat het even duurde voor mijne Olympus wakker schiet... vlug een paar shots (hopelijk staat hij erop) en nog even filmen dan.... amai! Wat een beest! We kijken onze ogen uit... gracieus glijdt hij door het water (tegen de stroming in nog wel) en wij even gracieus de andere richting uit (met de felle stroming mee). Super! Hoe mooi en hoe dichtbij! Wij zijn hem gepasseerd op minder dan 3 meter en zien zeer goed de speciale kop met onderaan de witte "kin" met daarin een lachende mond... hij (of zij?) fladdert als een vlinder verder, zich van onz niets aantrekkend. Amai! Toni lacht en juicht onder water... yep! Dit zit al goed :-). We palmen (tegen de stroming in maar wie klaagt er nu?) terug richting rif aan de rechterzijde en we bewonderen de vele vissen en de reuzentonijn. In de verte op de bodem in het zand ligt iets... ik probeer dichter te geraken maar de stroming is té sterk. Ik kijk goed en stel vast dat er een heel grote rog met verschillende lobben zich tracht te verbergen voor mijne camera. Het lukt hem prima want hoe ik ook kijk door de lens... ik kan hem niet zien... hij camoufleert zichzelf door zand op te dwarrelen en zo de randen van zijn lichaam te bedekken. Hij is wel 3 meter lang, heeft een ronde vorm, verschillende lobben, een ronde snoet en op zijn rug een soort vin die naar achteren overgaat in een staartvin. Hij is net als zijn omgeving grijs met vlekken... Yep, volgens ons was het een gitaarrog.... Toni was té ver weg om terug te komen en blijft in een ijltempo langs het rif glijden. Wij volgen, af en toe een slag van onze vinnen bijgevend want uiteindelijk willen we wel de ganse driftduik doen met op het einde een gangenstelsel. Voor we de kans hebben bij Toni te geraken zien we rechts een haai. Ik gebaar met mijn hand op mijn hoofd naar de rest van de ploeg... Toni en John, onze Amerikaan, zaten links en zagen ons niet dadelijk. Weile weg... de haai achterna... maar, zelfs met een paar vinslagen konden we deze dame niet volgen! De verpleegsterhaai glijdt door het water en trekt zich van die groep Belgen niets aan. Zij zwemt door de openingen van het rif op zoek naar voedsel (of wil ze ons ontwijken?). Toni heeft blijkbaar door dat de Belgen iets bijzonders gezien hebben en draait over het rif onze richting uit. Wij doen teken: "shark"! Hij kijkt en ziet hem nog net weg zwemmen! Ja, mannen, als dit geen duikje is.... daar tekenen wij elke dag voor. Ondertussen zijn we aan het einde van de drift en komen we bij de grotjes en gangen. We liggen al ruim een uur int water maar Toni gaat nog even met ons door het eerste gangenstelsel... Mooi, hoe het licht hier invalt! De vissen zijn hier talrijk aanwezig en de zonnestralen zorgen voor mooie taferelen. "Time is up" en Toni steekt zijn duim omhoog... veiligheidstrap, boei oplaten... nog even naar de diepte kijken... en de verpleegsterhaai trakteert ons nog op een mooi zicht. Ja, nu kan ik haar in mijn klein toestelleke krijgen! Ik weet niet of "zij" lacht, maar "wij" in elk geval wel! Superduik! Met een euforisch gevoel komen we aan boord. De Spanjaarden zagen de adelaarsrog niet, jammer! Wij dus wel :-)))

Na een oppervlaktertijd van een dik uur krijgen we de briefing van de 2de duik: Paradise reef. Minder diep, met veel vis, klein leven, geschikt voor fotografie, stroming mogelijk, zandstukken met mogelijkheid om zeepaardjes te zien.... ja, dezelfde gedachte als deze morgen... misschien ja? En dit kan toch niet dat we dit allemaal vandaag gaan zien? We springen erin (met iets meer lood) en vallen op ongeveer 10m diepte. Er is niet zoveel stroming en het rif is mooi. Veel vis en al dadelijk een rots met daaronder een heel groot aantal langousten. Blenny's steken hun hoofdje uit rotsformaties en ook een octopus steekt haar weg voor mijne camera. Verschillende roggen die zandkleurig zijn en steeds vergezeld worden van een grote zwarte vis die boven hen zwemt. We verlaten als enige groep het rif en gaan richting zand. Nogal wat Gobiussen die samen met een garnaal in een gat in het zand zitten. We glijden in een rustig tempo verder als Roger opeens doet alsof hij op een paard zit: beide handen voor hem, knieen opgetrokken, wijzend naar iets groen/zwart tussen het gras. Jaja... een zeepaardje! Redelijk donker van kleur en redelijk groot (7cm schatten wij) houdt zich vast met zijn staartje aan een grasspriet en wiegt in de deining op en af! John weet niet wat hij ziet... (wij vinden het trouwens ook fantastisch). Na de nodige foto's laten we ons zeepaardje voor wat hij is en zwemmen we verder over het zand. De roggen komen ons uitdagen en zwemmen tot vlak tegen de lens. Even later... nog een zeepaardje: een oranje/bruin deze keer. Deze kleurt mooier en lijkt nog sierlijker dan het eerste... het laat zich meedrijven en haakt telkens zijn staartje achter een stengel om zo toch nog het contact te houden met de bodem. We zijn reeds meer dan 60 minuten weg en we naderen ons eindpunt. Hier "moeten" we stijgen want dit is de plaats waar de ferryboten aanleggen en het laatste wat je wil tegenkomen is de schroef van een ferry of cruiseschip! De noodzakelijke groepsfoto en stijgen, safetystop en osb. We komen aan boord met een smile van hier tot in Timboektoe. Ja, dit waren 2 duiken om in te kaderen! Zo maak je ze zelden mee! John, onze Amerikaan heeft, met zijn 5 duiken in totaal, de duiken van zijn leven gedaan! Wij trouwens ook!!!! We varen langzaam binnen in het duikcentrum en tijdens het varen worden de foto's al bekeken. We eten een lekkere lunch in het duikcentrum en voor we het beseffen zitten we op de boot richting haven want om 17 u vaart de ferry (en het is al 16u45!). We reppen ons, kopen ons retourticket, stappen aan boord en off we go... terug naar Playa del Carmen. We wandelen nog even naar het duikcentrum, kap afgeven, verslag uitbrengen en afscheid nemen.... Ja, onze vakantie zit er bijna op! Morgen nog een laatste rustdag en dan donderdag... de whole way back!

Tot vrijdag! Dan zijn we terug in ons koude Belgenland....

Het was super!!!!

ps Heb een (heel) kort filmpje gepost bij video over de Adelaarsrog...