Dat was me het weekje wel.
Zoals eerder geschreven had ik een baantje gevonden in een restaurant annex guesthouse waar ik in opgenomen werd alsof ik lid van de familie was. In ruil voor mijn kamer boven het restaurant en de maaltijden die ik kreeg aangeboden hielp ik met het opnemen van bestellingen en sprong in bij ' problemen'. Het overige personeel was erg vriendelijk maar sprak vrijwel geen enkel woord Engels. Ik leerde ze het alfabet en getallen wat me in dankbaarheid werd afgenomen. Van rustig zitten en een extra' tje zijn kwam weinig terecht.
Mijn taak was natuurlijk vrij vaag omschreven en omdat ik er toch was dook ik op ieder taakje af dat in mijn vizier kwam. Ik vond het leuk als er wat te doen was en voelde me ongemakkelijk als ik er alleen maar bij zat. Dat was niet helemaal de bedoeling, maar wat wel weet ik nog steeds niet precies. Het liefst zagen ze mij met een drankje in de hand aan de stamtafel zitten. Als er vrienden kwamen was ik daar te vinden en werden er goede gesprekken gevoerd in een taal die ik niet begreep. Het was heel gezellig en heel grappig. Er kwam geregeld een tourist bij me zitten, omdat ze dachten dat ik alleen een drankje kwam drinken en ik werd vaak aan een tafeltje gevraagd. Als ik dan met een menu kaart op kwam draven of een bord wegnam waren de blikken altijd verrast. Ik heb veel leuke mensen ontmoet op die plek.
Toen ik daar de eerste dag begon leek me dit te leuk om waar te zijn en uiteindelijk was dat het ook wel een beetje. Mijn kamer, hoe prima die ook was, grensde aan een bar annex club die elke nacht een feest gaf. De barliedjes zoals wij die kennen werden stuk voor stuk gemixt en verbast wat onze enorme boomhut bij elke beat liet shaken. Mijn kamertje bestond uit wanden van gipsplaat en een zwefend dakje van bamboo waardoor het leek alsof ik op de dansvloer lag. Slapen zat er dus niet in. De enige mogelijkheid om dit gebeuren te verdragen was mee feesten en naar bed gaan als het voorbij was. Ook dit was geen enkel probleem, tot ik er (al gauw) achter kwam dat je na het kraaien van de haan niet meer kan slapen omdat het dan te warm is om in een kamertje te zijn. In de ochtend een paar uurtjes slaap, in de middag met een zwaar hoofd bij een ventilator zitten om om 18 uur weer te beginnen in het restaurant en te eindigen op een feest. Ik en mijn clubje konden er nog plezierig om lachen dat we elke avond afspraken het rustig aan te doen en dan toch weer samen op de blote voeten en met een emmertje(bucket) in de rechterhand pasjes stonden te maken. Toen ik ziek begon te worden kon ik er wat minder om lachen maar veranderde er niks aan mijn patroon. Ik liet mijn family weten dat ik niet in orde was maar durfde geen vrij te vragen, aangezien ik daar bivakeerde. Toen ik een nieuwe buurman kreeg, een of andere rockster waar het hele dorp voor uit liep die zich niet kon berusten over het feit dat ik geen interesse in hem had, heb ik mijn spulletjes gepakt en het feest afgeblazen. Helaas midden in het hoger dan hoog seizoen, tussen kerst en oud en nieuw. Vrijwel alles is vol en absurd geprijsd. Een hutje ver weg om tot rust te komen zit er dan ook niet in. Ik heb met mijn zieke lijf mijn backpack tot de hoek van de straat gesleept en mijn intrek genomen in de laatste bungalow die beschikbaar was. Daar twee dagen volledig weggeslapen met een kleine onderbreking voor de zorg van mijn thaise naasten; rijstsoep en thee met een helende werking.
Voor nu zit ik daar prima, ingebalsemd met tijger balm om verschillende pijnen te onderdrukken. Waarschijnlijk geveld door een griepje.
Op aandringen van een thaise vriend vanmiddag naar het ziekenhuis geweest waar een keelontsteking werd vastgesteld en me een handvol antibiotica werd toegestopt. Na ietwat te veel plezier een wat minder rooskleurig uiteinde voor mij dit jaar. Behalve dat mijn tijd hier gauw tot een einde komt en ik baal van mijn persoonlijke misere kan ik nog steeds lachen en heel tevreden zijn. Met oud en nieuw zal ik, net als met kerst, op het strand te vinden zijn waar ik dit keer zonder bucket pasjes zal maken tot de zon op komt. Ik weet niet hoe jullie het nieuwe jaar in gaan luiden en het oude afsluiten, maar ik hoop met veel plezier en leuke mensen. Denk mij er bij,jullie zijn hier in ieder geval in gedachten.
Alvast een heel goed uiteinde gewenst en een fantastisch nieuw jaar! Liefs