Wat is dat toch met Thailand? Hier in Maleisië is de helft van de bevolking nog behulpzamer,is het eten vaak nog lekkerder,de temperatuur veel hoger, en op mijn huidige bestemming kan je zelfs tax free je aankopen doen. Misschien is het wel dat ook dit land me voor het eerst heeft geconfronteerd met een gruwelijk echte en naast mij slaomende slang,ik hier geen stap kan verzetten om niet te bezwijken onder de hitte,de nachtbus heb meegemaakt,je niet zomaar kan aan-en uitwaaien en erachter kom dat mijn budget niet voor niets drie maanden geldig was. Meer waarschijnlijk is het niets van dit alles en ben ik gevallen voor een eiland waar ik niet meer weg kan komen.. Want ook als ik daar ben check ik elke avond de wc en mn kussen want het kan maar zo,spoel ik de 'wc' met bakjes regenwater en was ik mijn kleren onder de (koude) douche. Op de een of andere manier maakt alle simpelheid me niks uit en bijzonder genoeg juist gelukkig. Uiteraard vind ik de mensen en de sfeer heel erg leuk en zijn de dagelijkse uitgaven tot nu toe het meest beperkt.
De vorige keer dat ik mijn favouriete eiland had achter gelaten heb ik negen dagen met buikkramp rondgedwaald om op de tiende dag terug te keren. Dit keer is het wat minder dramatisch maar zit ik er op dag negen wat onrustig bij. Ik begin allerlei pech ervaringen te verzamelen en sta niet meer 24/7 op smile. Rationeel gezien is het enerzijds aanstellerig en doe ik er alles aan om dat in te zien. Anderzijds is het volkomen realistisch aangezien ik mijn trip verlengd heb om daar langer te kunnen zijn en ik daar nu niet zit. Ik begon me sinds gister serieus af te vragen waarom eigenlijk niet en nu ik daar nog steeds geen ' fair enough' op kan zeggen is er geen houden aan.

Op 6 jan,toen ik sochtends vertrok,ben ik snachts in Kuala Lumpur aangekomen. Ik moest die dag het land uit en kon een visa run doen of mijn ticket gebruiken,die ik al meermalen verzet had. In een leuk guesthouse in chinatown beland waar ik bijna de hele nacht heb gekletst met een medewerker die net vrij was. Heel leuk persoon en daardoor ook behoorlijk uit mijn doen geraakt toen hij me liet weten dat hij van plan was er die nacht een einde aan te maken. Mijn boedhistisch aangeleerde denkwijze niet kunnen overbrengen en meer dan luisteren en aandringen op hulp zoeken kon ik niet doen. Sochtends moeten uitchecken omdat ze vol zaten en opnieuw de stad verkent deel twee. Telefonisch belaagd door de afrikaanse prins die nog steeds wacht om me beter te leren kennen als ik terug in KL ben(..),erg moe van de nacht en geen plek om terug te keren en besloten een nachtbus te nemen richting Langkawi. Tevreden vertrokken toen ik bij de tas ophalen mn gesprekspartner zag zitten en blij dat ik het nachtje verzorgd had. Na een helse tocht aangekomen om 8am (met een gevoelstemperatuur van 50 graden) bij mijn agoda geboekte kamer,zonder receptie,waar ze om 2.30pm eraan toe waren mij in te checken. De enige keer dat ik mn tas en het stoeprandje achter liet om op een rots bij de zee te zitten en een tel was afgeleid door een visgerecht die omhoog spetterde scheelde het twee voeten maat 41 tot huidcontact met de gruwelijke sluiper die ik eerder al benoemde. Ik geloof dat dit de eerste keer was dat ik wenste dat ik thuis was. De rest van de dag geslapen en vervolgens twee dagen met Mike opgetrokken die ik uit Overijssel ken,wat erg leuk was. En ook zo toevallig dat het bijna niet waar kon zijn. Dag vier per boot vertrokken naar Koh Lipe,wat werkelijk zo uit een reisfolder had kunnen stappen. Dagje gesnorkeld en zo gruwelijk verbrand dat ik er van op kijk dat ik zoveel kleur in me had. Toen om 8am de stroom er weer af ging en moest maken dat ik weg kwam heb ik de rugzak maar weer op gedaan. Gister weer aangekomen in Langkawi.Na een nachtje in een veel te dure kamer,omdat het niet anders kon,ben ik vandaag bij iemand ingetrokken die ook alleen zat. Feest is anders maar zo besparen we beide de helft. Na drie dagen op de plaats rust zal ik weer terug keren in KL.

Vorige keer dat ik schreef zaten we tussen kerst en oud en nieuw en deed ik mijn best om beter te worden van wat het ook was dat me te pakken had. Dat is me goed afgegaan en heb nog een weekje genoten van het eiland waar ik niets dan plezier beleefde. Nog een dagje in de bar gewerkt, oud en nieuw meegemaakt, een thaise verjaardag bezocht, rondgescooterd, nieuwe vrienden gemaakt en een tattoo laten zetten. Dat laatste ontstond door het idee een herinnering mee te nemen. Omdat het daar is gezet verwacht ik er geen spijt van te krijgen en heb dan ook gekozen voor een afbeelding die naar mijn mening niet uit de mode raakt en een plek waar ik geen last mee zal krijgen. Doordat ik volledig was meegesleept in het hier en nu bestaan heb ik niet bepaald lang nagedacht over alle voors en tegens (natuurlijk wel gecheckt of het een goede was) en zat ie er vrij rap. Wel heb ik niet zomaar iets aangewezen,maar gekozen voor een henna afbeelding omdat ik dat mooi vind en staat voor good luck,joy en beauty. In het kort beauty omdat het een versiering is, joy omdat het voor plezier en mijn herinnering staat en good luck als bescherming tegen kwade geesten. Bruin omdat het op henna lijkt en meer een onderdeel van mijn lichaam dan een zwarte vlek. Ongepland leek 'ie op een olifant wat dan toevallig weer bij Thailand hoort en in het thais ' chang' is wat het voor mij af maakt. Het is erg netjes gedaan en ik ben er blij mee.

Ondanks dat ik goed zat en ook al een hele poos leek het me op een bepaald moment wijs om weer door te gaan en wat anders te zien dan het dorp waar ik bij het meubilair begon te passen. Ik bleef tegen die vooraf geboekte tickets ophikken en was toe aan nieuwe ervaringen, er even tussen uit. Wat dat,en al het voorafgaande, betreft is het soms lastig dat ik alleen ben en constant alle beslissingen voor mezelf moet maken. Ik kan wel eens wat bespreken over mijn koers,maar merk dat mensen niet echt de moeite nemen om zich in mijn schoenen te verplaatsen. Anderzijds maakt dat mijn reis ook veel interessanter,want telkens als ik alleen ben kom ik de leukste dingen tegen.

Je zou denken dat het niet gekker kan worden, maar zag 'm ook al wel aankomen: ik wil weer terug naar de plek waar ik vandaan kwam. Ik ben het nut van verplaatsen een beetje verloren en er wacht een plek in een resort en bar op me om te verblijven. Ik wil nog wel graag naar Bali,maar dan rechtstreeks en als afsluiter. En als je het zo bekijkt: naar huis en direct aan de bak om mn vaste lasten te kunnen betalen of aan het werk in koh chang waar ik geen inkomen maar ook geen uitgaven heb, op een plek waar ik heel graag wil zijn. Wat zou jij doen?

Ps. Voor iedereen die het dacht,maar speciaal voor mama: ik heb er geen vriendje ;)