Salam orang orang manis! Apa kabar? Saya praktekkan bisa bahasa Indonesia tetapi tidak khawatir bukan ceritaku ini Indonesia. Mengerti?

Ten eerste moet ik jullie mijn excuses aanbieden, maaf. Ik heb gelogen. In mijn vorige blog vertelde ik namelijk dat wij op woensdag Pangandaran gingen verlaten. Echt. Echt niet dus. Uiteindelijk hebben we er nog 4 dagen aan vastgeplakt. En dat brengt me meteen bij het volgende: sommige van jullie hadden duidelijk gelijk, blijkt nu. Begin dus maar vast met het schrijven van brieven naar Robert ten Brink, Grenzeloos verliefd en Hello Goodbye.. Ja, ik heb mijn grote liefde gevonden, denk ik.. met mij weet je het nooit.

"If you can only have one great love.. then Pangandaran may be mine."

Het duurt dan ook niet lang voordat we terug gaan naar Pangandaran om onze laatste 10 of 11 dagen Indonesie daar door te brengen.

Op het moment zitten we in Ubud, Bali. We hebben de afgelopen 2 weken een hoop gedaan, gezien en beleefd. Opnieuw te veel om te vertellen, daarom een kort overzicht:

Yogyakarta, 18-04-2011 - 23-04-2011
* Batikcourse, ons eigen lapje batikkunst gemaakt.. moeilijker dan je denkt.
* Borobudur + Prambanan tour, in tegenstelling tot de meeste mensen vonden wij de Prambanan veel indrukwekkender.
* Silvercourse, lekker aanklooien met 10 gram zilver.

Bromotour, 23-04-2011 - 24-04-2011
Een tocht van 12 uur in een bus zonder airco van Yogya naar de Bromovalley. Ontbijt om 7 uur, lunch om 15.00 en dat was het dan wat eten betreft. Aankomen om 22.30 en om 03.30 op moeten staan. 4 graden celcius. Moe. Maar het was het zo waard. We arriveerden om 4.30 in de valley waar we een bergje op moesten/mochten lopen voor het beste uitzicht. Zonsopkomst bij een aktieve vulkaan, nog nooit zo iets bijzonders gezien. Helaas trokken de wolken snel in waardoor we niet de hele zonsopkomst konden waarnemen. Na zonsopkomst nog even de valley in gereden waar we de mogelijkheid hadden om de vulkaan op te lopen tot de krater, helaas dachten wij dat daar te weinig tijd voor was en hebben we dat niet gedaan.

Van Bromo naar Bali, 24-04-2011
Opnieuw een fijne busreis van 9 uur. 9 uur in Indonesische tijd, dat is 12 uur in Europese tijd. 12 uur in een bus met airco maar zonder beenruimte, ik bezette dus drie stoelen om mijn lange stelten kwijt te kunnen, tot ergernis van de lokale bevolking maar die moesten niet zeuren, er was plek zat. Dat ze graag naast een bule (witte toerist) willen zitten kan ik ook niet helpen, helaas pindakaas, volgende keer beter. Dit fijne busje hield er halverwege, in the middle of nowhere, mee op. Wachten op een andere bus. Een public bus met te weinig stoelen voor te veel mensen. Zitten in het gangpad dus, of met slechts een bil op een bankje. En dat gedurende 5 uur. We hadden het wel weer even gehad met het reizen en waren blij dat er op slechts 100 meter afstand van het busstation in Denpasar een hotel zat. Opnieuw een teleurstelling bij het openen van de kamer mandi (badkamer): geen douche. Iets wat we op dat moment best konden gebruiken.

Retourtje Bali-Lombok in een week, reizen met Ruby en Maaike maakt het mogelijk.
Bali hadden we dus al snel gezien zo zonder douche en bovendien komen we er op de terugweg nog langs. Meteen maar door naar Lombok dus. En dat liep behoorlijk voorspoedig. Om 9 uur, onze tijd, liepen we naar het busstation waar we binnen 10 minuten in een busje richting Padangbai, de haven van Bali naar Lombok, zaten. Daar aangekomen hadden we opnieuw binnen 10 minuten een ticket van Bali naar Lombok en vervoer naar Kuta - een plaats in het zuiden waar we graag heen wilden - geregeld. Het ging allemaal erg gehaast want de boot vertrok om 12.00 uur, op ons horloge was het nog steeds 11.00 uur dus waarom zo'n haast?
Op Lombok aangekomen zaten we binnen 3 minuten in een auto. In Kuta zijn geen pinautomaat dus moesten we extra betalen om een stukje om te rijden naar een pinautomaat. Alles liep nog steeds voorspoedig. Maar dat tot op zekere hoogte. Of beter gezegd laagte. En toen veranderde voorspoedig in spoedig.
Het pinnen was gebeurd en toen kwam de regen. Geen regen zoals we die in Nederland kennen maar regen waarbij het water binnen 2 minuten tot je enkels staat. Terugrennen naar de auto dus en daarin springen. Daar ging het mis. Een klein inschattingsfoutje zorgde ervoor dat ik met een enorme noodvaart mijn hoofd tegen de deurpost stootte (wat een verrassing). Een klap waarbij mijn nek 3 dubbelvouwde waarna ik mijn hoofd niet meer kon en durfde te bewegen. Pijnscore 10. Op naar het ziekenhuis dus, welke gelukkig om de hoek zat. Een spoedeisende hulp waar het KG in bepaalde opzichten nog wat van kan leren. Direct werd ik op een bed geinstalleerd, werd mijn bloeddruk opgemeten en binnen 5 minuten stond er een dokter aan mijn bed. Foto's maken, beoordelen, recept uitschrijven.. een half uur later stond ik alweer buiten. Kosten? Slechts 35 euro.
Niets ernstigs, gelukkig. Maar dat nam de pijn niet weg. We besloten, mede dankzij Hary - onze gids die ons naar Kuta zou brengen - die nacht in Mataram te blijven. In een hotel dat iets boven ons budget lag maar waar we een warme douche hadden, breakfast included. Breakfast met mie goreng om 8.00 's morgens. De wekker ging dus om 07.00 uur. Ik stond nog geen 2 minuten onder de douche toen er op onze deur werd geklopt. "Selamat Pagi!" Hary stond voor de deur. Langzaam maar zeker begon bij Ruby de Rupiah te vallen. Uurtje tijdsverschil!! Maar ach.. met een uur te laat komen vallen we nog steeds binnen de Indonesische normen, dus geen man over boord.
Samen met Hary stelden we een pakket samen wat het mogelijk maakte om vrijwel het hele eiland in slechts 4 dagen te zien. Van Mataram naar Kuta, van Kuta naar Teteban, van Teteban naar de Monkey Temple bij Mataram en dan de boot op naar Bali.

Lombok is een prachtig eiland, vooral als je een scootertje huurt en daarop een rondje rijdt.. dat brengt je op "onontdekte", verlaten, hagelwitte stranden met azuurblauwe zee.. waar je op een paar vissers en vrouwen met sarongs/ananas/kokosnoten na de enige bent.

Nu dus op Bali, eergisteren aangekomen, morgen weer weg.
Een groot verschil tussen het rustige Pangandaran en het toeristsche Lombok & Bali. Vooral wat de mensen betreft, die hier alleen in je geinteresseerd zijn als je wat van ze koopt. Kopen hebben we hier gister met volle teugen gedaan.. een dagje shoppen, hoe low budget alles ook moet.. af en toe een dagje shoppen krijg je er bij ons niet uit. Tenslotte hebben ze hier dingen die je in Nederland niet hebt of voor een veel betere prijs, dat is toch een goede reden?

Tetapi, kalau anda mau tahu Indonesia.. Anda punya ke datang dan melihat! Want het is met geen pen te beschrijven en op geen foto vast te leggen.

Cium besar!