Een warm welkom in Toraja. Toen we de poort van Toraja doorfietsten werden we begroet door een heel erg oude man in het Nederlands! Wij gingen in op zijn uitnodiging voor koffie met heerlijke banaantjes. Hij trakteerde ons op het Wilhelmus en de eerste regels van het 'onze Vader'. Dit herhaalde hij een paar keer, een beetje vergeetachtig is hij al wel. Hij had nog les gehad van dominee Geleynse en Berkenbosch. De 70 kilometer kregen we niet cadeau, er moest flink geklommen worden. Na de lunch in Makale stortten we ons in het verkeer. We hebben onze portie uitlaatgassen weer binnen en zijn nu aan het bijkomen op de veranda van het hotel. Heerlijk, even nauwelijks mensen. Als je om de 100 meter twee keer 'hello mister' hoort is dat wel lekker. (Het ontgaat ze dat dat jonge stoere ding een meisje is)