woensdag 8 juli (door Marleen) - Khiva naar Bukhara

We doen het rustig aan in de ochtend, hebben wederom een heerlijk ontbijt en 'genieten' nog na van de begrafenis van Michael Jackson. Rond 11.00 komt er een taxi die ons samen met een Japans stel naar Bukhara gaat rijden. De vijf en half uur naar Bukhara voeren dwars door de Kyzylkum woestijn, waar het zo mogelijk nog heter is dan elders in het land. De schattingen van de Uzbeekse kenners lopen uiteen van " in elk geval boven de 50 C", "Ik denk wel 55 C" en " Het zou best wel eens 60 C kunnen zijn, zeker in de Kyzylkum woestijn is dat niet abnormaal". Heet dus en zonder airco in de auto (die is stuk?) is het niet heel makkelijk om wakker te blijven en te kijken of de chauffeur dat ook doet. De Japanners vallen vol vertrouwen in een eindeloze slaap en heel af en toe knikkebolt de chauffeur ook, waarbij ik hem een onverhoede klap op zijn schouder geef, wanneer we met 140 km/uur recht op de berm afvaren. (We weken uit voor een gat, aldus de chauffeur.)

Wanneer we even later stoppen voor een korte pauze, ben ik voor het eerst sinds 10 maanden reizen blij dat ik me IN een wc-hokje bevind. Het stinkt natuurlijk enorm, maar het biedt enigszins verkoeling, na de 30 bijna ondragelijke meters te hebben gelopen om een plasje te doen. Het was wel vaker heet (Zambia en Paraquay vonden we tot nu toe erg heet), maar dit is echt ongekend, alsof je je een weg baant door een stapel gloeiende katoenen watten. De lucht is dik en zwaar en je komt nauwelijks vooruit. Jeroen denkt dat zijn hersenen zijn gaan koken, wat niet geheel ondenkbaar lijkt, aangezien wij vijf en half uur aan de zon kant in de auto zitten. De Japanners stellen niet een keer voor om te wisselen en wij zijn te heet om zelf nog enig initiatief te nemen. Daarbij: ze slapen bijna continu, wat een hele prestatie is.

In Bukhara aangekomen vinden we al snel een super hotel in hartje centrum, voor de helft van de prijs, want haast niemand waagt zich hier in juli. We steken ons hoofd zeker tien minuten onder de koude kraan en genieten van de airco, die zowaar bij de prijs is inbegrepen.

We eten heerlijke Westerse gerechten bij een restaurantje op de hoek (oa een mouthwatering gevulde paprika met ricotta) en gaan vroeg naar bed.

donderdag 9 juli (door Jeroen) - Bukhara

Het is donderdag vandaag en dat betekent dat over precies 4 weken onze vlucht van Istanbul naar Amsterdam staat geboekt. Het einde van onze lange reis is in zicht, al bevinden we ons in cultureel opzicht echt nog aan de andere kant van de wereld.

Het is heet en we bekijken mooie oude gebouwen. We vrezen voor Samarkand, waar nog meer mooie oude gebouwen staan. Verschil met Khiva is dat bijna alle mooie oude gebouwen (MOG) hier vol zitten met winkeltjes met best wel mooie, maar eentonige toeristenzut. Uzbekistan is toch wel een aardig vakantieland, zo blijkt. Het is overal rustig, omdat het te heet is voor de tourgroups, maar de infrastructuur is overweldigend. Hoe druk zal het hier wel niet zijn voor en na de zomer? We slapen in een MOG, eten in een MOG en lopen de hele dag naar schitterende islamitische MOG`s te kijken. Wat wil je MOG meer?